|
مرور سیستماتیک بر بیماری میاز در دنیا با تاکید بر شناسایی، کنترل و درمان
|
تیمور حضرتیان   |
| دانشگاه علوم پزشکی تبریز ، hazratian2@gmail.com |
|
|
چکیده: (37 مشاهده) |
زمینه و هدف: میاز در واقع آلودگی اندام ها و بافتهای انسانی یا حیوانی توسط لارو مگس ها می باشد. میاز را می توان به دو روش حشره شناسی و بالینی تقسیم بندی کرد. در روش حشره شناسی تقسیم بندی میاز بر اساس مشخصات انگلی لاروهای مگس انجام می شود . در این روش میاز به انواع اجباری، اختیاری و تصادفی تقسیم می شود . در روش بالینی برای هر ناحیه ای از بدن که آلوده شده میاز را نام گذاری می کنند. در این روش میاز به میاز چشمی، پوستی ، نازوفارنژیال ، گوش ، دهانی ، گلو ، بینی ، گوارشی ، تناسلی ادراری و بیمارستانی تقسیم می شود . گرچه از سنین مختلف انواع میاز گزارش شده است اما در کودکان می تواند شدید و کشنده باشد. براساس مقالات منتشر شده این بیماری در نقاط مختلف دنیا وجود دارد؛ بنابراین ضرورت دارد از گونه های ایجاد کننده میاز و انواع روشهای درمان ، پیشگیری و کنترل در سراسر دنیا اطلاع داشته باشیم تا روش مناسب درمان و کنترل را پیشنهاد کنیم. بررسی گونه های ایجاد کننده میاز در نقاط مختلف دنیا و مقایسه آنها با گونه های گزارش شده از ایران، پیشنهاد انواع روشهای درمان ، پیشگیری و کنترل مولدان میاز.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مروری سیستماتیک بود. بر اساس کلمات کلیدی شامل میاز ، دوبالان ، ماگوت ، سیکلورافا و درمان در پایگاه های اطلاعات علمی Pub Med , Scopus , Embase, Web of Science و موتور جسجوی Google Scholar و مجلات و کتب تخصصی و منابع خاکستری جستجو و دانلود انجام صورت گرفت. در این بررسی از چک لیست Prisma که شامل چگونگی پیدا کردن مقالات ، غربال گری ، دست یابی به مقالات مرتبط و جمع بندی مقالات می باشد ، استفاده شد. حدود 350 منبع بدست آمد که با توجه به اهداف پژوهش از قبیل بررسی گونه های ایجاد کننده میاز در نقاط مختلف دنیا و مقایسه آنها با گونه های گزارش شده از ایران ، 113 منبع مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها : بررسی ها نشان داد که ایجاد کنندگان میاز اغلب به خانواده های کلیفوریده ، سارکوفاژیده ، اوستریده ، گوتربریده ، گاسروفیلیده ، موسیده ، سیرفیده و فوریده از زیر راسته سیکلوراف دوبالان تعلق دارند. در ایران میاز دهانی با 38 درصد بیشترین موارد میاز را تشکیل داده و بعد از آن میاز چشم با 15 درصد قرار دارد. و Oestrus ovisحدود 60 درصد و Lucilia serricata و Chrysomya bezziana با 10 درصد بیشترین نقش در ایجاد میاز را داشته اند. بیشترین موارد میاز هم مربوط به گروه های سنی 30-21و بالای 60 سال می باشد. میاز پوستی بصورت فورونکولار ( Furuncular) که در اغلب موارد عامل آن Cordylobia anthropophaga می باشد، فراوانترین نوع میاز در دنیا را تشکیل می دهد ولی تا کنون از ایران گزارش نشده است. رعایت نکات بهداشتی بخصوص در برخورد با دام ها ، درمان سریع زخم های سطحی و محفوظ نگهداشتن آنها در برابر حشرات از جمله پیشگیری از میاز بوده و خارج کردن لارو و استفاده از آنتی بیوتیک ها هم راه درمان میاز می باشد.
نتیجه گیری: میاز بیماری غفلت شده و مشکل بهداشتی مهم در بسیاری از مناطق جهان است که نیاز به تشخیص سریع و درمان به‌موقع دارد. روشهای درمانی موجود شامل جراحی و خارج کردن لارو، درمان مکانیکی ضایعه، و درمان آنتی‌بیوتیکی است که در اکثر موارد موثر هستند. برای پیشگیری از بیماری میاز توجه به بهبود شرایط بهداشتی، آموزش عمومی، مطالعات وسیع بیماری و توسعه روشهای جدید تشخیص و درمان، ضروری به‌نظر می‌رسد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: میاز، دوبالان، ماگوت، سیکلورافا، درمان |
|
|
|
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
انگل شناسی
دریافت: 1404/4/10 | پذیرش: 1404/7/12 | انتشار: 1404/7/26
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
