1- بخش علوم تشریح، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران ، rahil_haghjoo@yahoo.com 2- بخش علوم تشریح، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (5229 مشاهده)
زمینه و هدف: ایسکمیمغز قدامی، قطع کامل جریان خون به بافت مغز و آسیب نورون ها را القا میکند. در این مطالعه اثر عصاره مریم گلی لالهزاری بر تعداد سلولهای قشر مخ و نواحی مختلف هیپوکامپ به دنبال ایسکمیـ ریپرفیوژن ارزیابی شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 35 سر موش صحرایی نر بالغ به 7 گروه مساوی 5 تایی تقسیم شدند. گروه یک کنترل و گروه 3 گروه شم و بدون ایسکمی بود، گروه 2، 4، 5، 6 و 7 گروههای ایسکمی بودند. سرخرگهای کاروتید مشترک چپ و مهرهای چپ آنها، 10 دقیقه با تورنیکت مسدود شدند. گروه دو دریافت نکرد و گروه شم، فقط سرم فیزیولوژی دریافت کرد. گروه 4، مریم گلی (2/3 میلیگرم بر کیلوگرم) و گروه 5، سیلیمارین (50 مبلیگرم بر کیلوگرم)، 2 ساعت بعد از ایسکمی، گروه 6، همان دوز مریم گلی و گروه 7، سیلیمارین، 72، 48، 24 و 0 ساعت قبل از ایسکمیدریافت کردند. پس از 24 ساعت ریپرفیوژن، مغز موشها برای مطالعات بافت شناسی آماده و مقاطع بافتی مخ و هیپوکامپ به روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگآمیزی و شمارش سلولی شد. دادهها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی دانکن تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: تعداد سلولهای عصبی قشر مخ و لایه هرمینواحی شاخ عامون (CA1 و CA2) هیپوکامپ در گروههای 2، 4 و 5 در مقایسه با کنترل کاهش معنیداری یافت (05/0> p). کاهش آشکاری در تعداد سلولهای عصبی قشر مخ و تمام نواحی هیپوکامپ در گروههای 3، 6، 7، لایه هرمی ناحیه CA3و لایه گرانولار ناحیه برجستگی دندانهای هیپوکامپ در گروههای 2، 4 و 5 در مقایسه با کنترل مشاهده نشد .
نتیجهگیری: عصاره مریم گلی با اثر آنتیاکسیدانی مشابه سیلیمارین، مغز قدامی را از آسیبهای ایسکمیـ ریپرفیوژن محافظت میکند.
Haghjoo R, Tadjalli M. The Effect of the Oral Administration of Salvia Rhytidia Extract on Neural Cell Numbers of Cerebral Cortex and Hippocampus Following Ischemia-Reperfusion in Rat. armaghanj 2015; 20 (2) :138-148 URL: http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-563-fa.html
حق جو راحیل، تجلی مینا. اثر تجویز خوراکی عصاره گیاه مریم گلی لاله زاری بر تعداد سلول های عصبی قشر مخ و هیپوکامپ به دنبال ایسکمی- ریپرفیوژن در موش صحرایی. ارمغان دانش. 1394; 20 (2) :138-148