|
بررسی حساسیت دارویی گونه‌های آسپرژیلوس جدا شده از مبتلایان به اتومایکوزیس در شرایط آزمایشگاهی
|
غلامعباس سبز1    ، مارال قرقانی2 ، بنفشه عباسی3 ، صادق نوری پور سی سخت4 |
1- گروه گوش، حلق و بینی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران
2- 2مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران
3- مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران
4- گروه میکروب‌شناسی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران ، nooripoor8561@gmail.com |
|
|
چکیده: (1922 مشاهده) |
زمینه و هدف: اتومایکوزیس، عفونت قارچی حاد، تحت حاد و مزمن کانال شنوایی خارجی گوش است، شایع‌ترین قارچ‌های شناخته شده ایجاد کننده اتومایکوزیس گونه‌های آسپرژیلوس و کاندیدا هستند. میزان بروز و گزارش مقاومت به داروهای ضد قارچی در قارچ‌های جنس آسپرژیلوس و کاندیدا با افزایش استفاده طولانی مدت از دارو های ضد قارچ، دسترسی به تست‌های حساسیتی تشخیصی استاندارد افزایش یافته است. لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی حساسیت دارویی گونه‌های آسپرژیلوس جدا شده از مبتلایان به اتومایکوزیس مراجعه کننده به کلینیک شهید مفتح شهر یاسوج در شرایط آزمایشگاهی بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال 1397 انجام شد، 160 ایزولهی بالینی آسپرژیلوس، شامل 60 سویه آسپرژیلوس فلاووس، 53 سویه آسپرژیلوس توبینجنسیس، 43 سویه آسپرژیلوس نایجر، 3 سویه آسپرژیلوس ترئوس و 1 سویه آسپرژیلوس فومیگاتوس، جدا شده از بیماران مبتلا به اتومایکوزیس روی محیط PDA کشت داده شد و میزان حساسیت دارویی برای آمفوتریسین ب، ایتراکونازول، وریکونازول و کلوتریمازول بر اساس دستورالعمل CLSI M38A2 تعیین شد. بر این اساس با استفاده از روش براث میکرودایلوشن رقت های دارویی مختلف تهیه و به سوسپانسیون های استاندارد قارچی تهیه شده اضافه گردید. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار اکسل تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: MIC50 و MIC90 داروهای آمفوتریسین ب، ایتراکونازول، وریکونازول و کلوتریمازول به ترتیب برای سویه‌های آسپرژیلوس فلاووس(1 و 2، 0156/0و 0625/0، 125/0 و 25/0، 25/0 و 1)، آسپرژیلوس نایجر (2و 4، 0625/0 و 25/0، 125/0 و 25/0، 5/0 و 1) و آسپرژیلوس توبینجنسیس(2 و 4، 125/0 و 5/0، 25/0 و 25/0، 1و 1) میکروگرم بر میلی‌لیتر بوده است. تمام سویه‌های آسپرژیلوس به ایتراکونازول و وریکونازول حساس بودند.
نتیجه‌گیری : اطلاعات آزمایشگاهی به دست آمده از این تحقیق نشان داد که ایتراکونازول بهترین اثر ضدقارچ علیه سویه‌های آسپرژیلوس را دارد و پس از آن به ترتیب وریکونازول، کلوتریمازول و آمفوتریسین قرار دارند. به نظر می‌رسد ایتراکونازول و وریکونازول داروهای مناسبی در درمان عفونت‌های مرتبط با گونه‌های آسپرژیلوس جدا شده از اتومایکوزیس هستند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: اتومایکوزیس، آسپرژیلوس، حساسیت به داروهای ضد قارچی |
|
|
متن کامل [PDF 684 kb]
(567 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
میکروبیولوژی
دریافت: 1400/5/28 | پذیرش: 1400/9/22 | انتشار: 1400/12/9
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
