مقایسه فراوانی نسبی استریدور بعد از اکستوباسیون با استفاده از لوله تراشه کافدار و لوله تراشه بدون کاف در اطفال 6-4 ساله
|
فاطمه جواهر فروشزاده ، محمدرضا پیپل زاده ، علیرضا اولی پور ، کاوه به آیین ، محمد مهدی ژند  |
|
|
چکیده: (6685 مشاهده) |
زمینه و هدف: لولههای تراشه به منظور تأمین مسیری از میان راه هوایی فوقانی طراحی شدهاند. هدف این مطالعه مقایسه فراوانی نسبی استریدور بعد از اکستوباسیون با استفاده از لوله تراشه کافدار و لوله تراشه بدون کاف در اطفال 6ـ4 ساله بود.
روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 200 کودک 6-4 ساله در دو گروه مداخله و کنترل کاندید عمل جراحی الکتیو انجام شد. پس از القای بیهوشی به یک روش ثابت، راه هوایی در گروه مداخله با لوله تراشه کافدار و در گروه کنترل با لوله تراشه بدون کاف باز شد. پس از خاتمه جراحی و برگشت از داروهای بیهوشی لوله تراشه بیماران خارج میشد. تعداد دفعات تعویض لوله تراشه و وجود استریدور 1 و 5 دقیقه بعد از اکستوباسیون بررسی شدند. همچنین متغیرهای همودینامیک، اشباع اکسیژن خون شریانی وتعداد تنفس نیز بررسی شدند. دادهها با اسنفاده از آزمونهای آماری تی دانشجویی، مجذور کای و فیشر تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: سن متوسط کودکان در گروه مداخله 59 ماه و در گروه کنترل 61 ماه بود. استریدور پس از اکستوباسیون در گروه کنترل 9/2 درصد و در گروه مداخله 2/9 درصد بود(05/0p>). نسبت تعویض لوله تراشه در گروه کنترل 9/10 درصد و در گروه مداخله 1/7 درصد بود(05/0p>).
نتیجهگیری: استفاده از لوله تراشه کافدار در کودکان 4 تا 6 ساله هیچگونه تأثیری بر متغیرهای همودینامیک، میزان اشباع اکسیژن خون شریانی، تعداد تنفس و استریدور نداشت و در نتیجه آسیب راه هوایی که منجر به تغییر در این متغیرها شود، وجود ندارد. |
|
واژههای کلیدی: کاف لوله تراشه، اطفال، استریدور، بیهوشی |
|
متن کامل [PDF 472 kb]
(1167 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1394/1/31 | پذیرش: 1394/1/31 | انتشار: 1394/1/31
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|