ارزیابی توان تکثیر سلولهای فیبروبلاست بر داربست پلیکاپرولاکتون ـ کیتوسان ـ تانیک اسید
|
سیده سارا هاشمی1 ، زهره سعادت جو2 ، رضا محمودی2 ، حمداله دلاویز2 ، حسن بردانیا2 ، زینب صالح پور3 ، مهرزاد جعفری برمک2 ، امیر قنبری2  |
1- 1مرکز تحقیقات سوختگی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران 2- مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران 3- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران |
|
چکیده: (7377 مشاهده) |
زمینه و هدف: مهندسی بافت اجزاء بافت تخریب شده را شناسایی و در جهت بهبود و عملکرد آن راهکارهای منطقی ارایه میدهد. یکی از این راهکارها ساخت یک داربست مخلوط با پلی ساکارید و آنتی اکسیدان مصنوعی است تا سلولهای بنیادی در داخل آن کشت داده شوند، لذا هدف از این مطالعه تعیین و تکثیر سلولهای فیبروبلاست بر داربست پلیکاپرولاکتون ـ کیتوسان ـ تانیک اسید بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی از ماده پلی کاپرولاکتون، پودر کیتوسان و تانیک اسید داربستی جهت رشد سلولهای فیبروبلاست تهیه شد. سپس جهت پژوهشهای بعدی گروههای زیر طراحی شدند؛ گروه 1 داربست پلی کاپرولاکتون، گروه 2 داربست پلی کاپرولاکتون ـ کیتوسان، گروه 3 داربست پلیکاپرولاکتونـ تانیک اسید و گروه 4 داربست پلی کاپرولاکتونـ کیتوسان تانیک اسید در این مطالعه پوست ختنه گاه انسان تهیه و سلولهای فیبروبلاست لایه درم آن پس از انجام تکنیکهای آزمایشگاهی جدا شده، سپس سلولها به همراه محیط کشت DMEM درون فلاسکهای کشت سلول قرار داده و در انکوباتور 5 درصد CO2دار نگهداری شدند. ده هزارسلول فیبروبلاست در چاهکهای 96 خانهای حاوی محلول DMEM و داربستهای گروههای بالا منتقل و سپس میزان تکثیر و بقاء سلولهای فیبروبلاست با استفاده از روش MTT و همچنین با استفاده از میکروسکوپ SEM نفوذ سلولهای فیبروبلاست بر روی داربست وهم چنین به منظور بررسی گروههای شیمیایی موجود در پلیمرازها از طیف سنج FTIR استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمونهای آنالیز واریانس و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: میانگین درصد بقاء سلول فیبروبلاست بر اساس تست MTT در 24 ساعت در گروه داربست پلیکاپرولاکتون ـ تانیک اسید در مقایسه با گروه داربست پلیکاپرولاکتون افزایش آماری معنیداری نشان میدهد(05/0p<). همچنین نتایج نشان میدهد که میانگین درصد بقاء سلول بر اساس تست MTT در 24 ساعت در گروه داربست پلیکاپرولاکتونـ کیتوسان ـ تانیک اسید در مقایسه با گروه داربست پلیکاپرو لاکتون افزایش آماری معنیداری نشان میدهد(05/0p<). همچنین میانگین درصد بقاء سلول در داربست پلی کاپرولاکتون ـ کیتوسان در مقایسه با گروه پلی کاپرولاکتون از نظر آماری معنیدار نمیباشد.
نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان داد که داربست پلی کاپرولاکتونـ کیتوسان ـ تانیک اسید با توجه به خاصیت هیدروفیل بودن و زیست سازگاری کیتوسان و تانیک اسید، احتمالاً میتواند داربستی مناسب برای فعالیت سلولهای فیبروبلاست در داربست باشد. همچنین احتمالاً میتواند محیط مناسب و سازگار با شرایط طبیعی بدن برای رشد و تکثیر سلولهای دیگر باشد.
|
|
واژههای کلیدی: داربست، پلی کاپرولاکتون، کیتوسان، تانیک اسید، سلول فیبروبلاست |
|
متن کامل [PDF 4112 kb]
(991 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آناتومی دریافت: 1397/7/1 | پذیرش: 1398/3/13 | انتشار: 1398/8/19
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|