|
تأثیر سلول‌های بنیادی مزانشیمال تیمار شده با 17ـ بتا استرادیول بر الگوی پاسخ‌های ایمنی ذاتی در آرتریت روماتوئید القاء شده با کلاژن در رت‌های ویستار
|
منیره جهان تیغ۱   ، سید میثم ابطحی فروشانی۲  ، ناهیده افضل آهنگران۱ |
۱- گروه میکروب‌شناسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
۲- گروه میکروب‌شناسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران. ، meysamabtahi@hotmail.com |
|
|
چکیده: (۵۲۶۰ مشاهده) |
زمینه و هدف: تا کنون اطلاعاتی در مورد نقش استرادیول در تغییر قابلیتهای ایمونومودولاتوریسلول‌هتب بنیادیمزانشیمال در شرایط درون تنی مدل آزمایشگاهی یافت نشده است، هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات تیمار با 17ـ بتا استرادیول برقابلیت‌های سلول‌های بنیادی مزانشیمال(MSC) در تعدیل پاسخ‌های ایمنی ذاتی در مدل حیوانی روماتوئید آرتریت(RA) می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی سلول‌های بنیادی مزانشیمال پس از جداسازی، به مدت 24 ساعت با 17 بتا استرادیول((E2 100 میکرو مولار مجاور شدند. بیماری آرتریت روماتوئید با استفاده از کلاژن و ادجوانت فروند کامل در رت‌های ویستار القاء شد. یک هفته بعد از ایمن‌سازی، رت‌ها در گروه‌های بدون درمان، گروه درمان شده با MSCs بدون تیمار (تزریق داخل صفاقی دو میلیون سلول)، گروه درمان شده با MSCs تیمار شده با E2 قرار گرفتند. تغییر قطر ناحیه مچ دست و پای هر رت تا روز 33 پس از القاء، بیماری هر 5 روز یک‌بار ثبت شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند .
یافته‌ها: میزان ادم و تورم کف دست و پا در روز آخر در گروه کنترل مثبت (6/0±9/5 میلی‌متر) بیشتر از گروه‌های درمانی بود. میزان تورم در گروه درمان شده با MSCs تیمار شده با E2 (45/0 ± 69/1 میلی‌متر) نسبت به گروه درمان شده با MSCs بدون تیمار (3/0±96/2میلی‌متر) به طور معنی‌داری کاهش بیشتری یافت. هم‌چنین قابلیت انفجار تنفسی(11/0± 57/1) ، میزان فاگوسیتوز نوترال رد(09/0± 11/1) و میزان تولید نیتریک اکساید(81/7±16/219،میکرومول) در جمعیت سلول‌های ایمنی ذاتی طحال در گروه کنترل مثبت بیشتر از گروه‌های درمانی بود. میزان شاخص‌های قابلیت انفجار تنفسی، فاگوسیتوز و تولید نیتریک اکساید در گروه درمان شده MSCsهای تیمار شده به ترتیب به میزان (09/±0 79/0، 08/0± 61/0 و 29/13±9/155 میکرومول) و در گروه دریافت کننده MSCsهای بدون تیمار به ترتیب به میزان (08/±0 99/0 ، 07/0± 88/0 و 18/12±9/187میکرومول) بود. در تمام بررسی‌ها 05/0>p به عنوان سطح معنی‌دار در نظر گرفته شد.
نتیجه‌گیری: تیمار MSCها با 17ـ بتااسترادیول موجب افزایش عملکرد تنظیمی‌و تأثیر مهاری بر واسطه‌های التهابی آسیب‌رسان سلول‌های ایمنی ذاتی طحال در مدل RA نسبت به سلول‌های بنیادی مزانشیمال بدون تیمار می‌گردد.
.
|
|
| واژه‌های کلیدی: 17ـ بتااسترادیول، سلول‌های بنیادی مزانشیمال، روماتوئید آرتریت، ایمنی ذاتی |
|
|
متن کامل [PDF 822 kb]
(۱۳۴۰ دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمونولوژی
دریافت: 1396/6/13 | پذیرش: 1396/9/21 | انتشار: 1396/12/7
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
