|
مقایسه عملکردی مونوسیتهای جدا شده از فلاسک‌های کشت در روش‌های لیدوکائین/EDTA ، تریپسین و PBS سرد/EDTA
|
هادی اسمعیلی گورچین قلعه1   ، سیدمیثم ابطحی فروشانی2 ، ناهیده افضل آهنگران1 ، سیامک ناجی حدادی3 |
1- گروه میکروبیولوژی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران،
2- گروه میکروبیولوژی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران ، meysamabtahi@hotmail.com
3- گروه پاتولوژی، مرکز سالید تومور، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران |
|
|
چکیده: (6569 مشاهده) |
چکیده
زمینه و هدف: دسترسی آسان، استحصال سریع و پتانسیل بالای درمانی سلولهای مونوسیت، موجب شده که در تحقیقات سلول درمانی توجه ویژه‌ای به این سلول شود. مونوسیتها از جمله سلولهای چسبنده به فلاسک محسوب می‌شوند، بنابراین یافتن روش جداسازی مناسب که کمترین آسیب به سلول و عملکرد آن برساند از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف از این مطالعه مقایسه قابلیتهای عملکردی مونوسیت بعد از جداسازی با سه روش لیدوکائین/EDTA ، تریپسین و PBS سرد/EDTA بود..
روش بررسی: در این مطالعه تجربی،بعد از استخراج سلولهای تک هستهای خون محیطی از موش بالب سی، سلولها(107×1 سلول در میلی لیتر) در محیط کشت RPMI در فلاسک کشت T25 به مدت 4 ساعت انکوبه شدند. بعد از اتمام زمان انکوباسیون سلولهای غیر چسبنده (عمدتاً لنفوسیت‌ها) با دو بار شستشوی آرام جدا شده و از فلاسک خارج شد. سپس برای جداسازی سلولهای مونوسیت چسبیده از 3 روش تریپسین، روش لیدوکائین و فسفات بافر سالین سرد استفاده و بعد از جداسازی سلولها با هر روش، قابلیتهای عملکردی مونوسیتها سنجیده شد و با هم دیگر مقایسه شدند. دادههای جمع‌آوری شده با استفاده آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: میزان استحصال، زنده مانی، فعالیت متابولیک، درصد فاگوسیتوز، انفجار تنفسی، میزان نیتریک اکساید و قابلیت مخمر کشی در سلولهایی که با روش لیدوکائین جداشده بودند، نسبت به گروههای دیگر به طور معنی‌داری بیشتر بود. هرچند که شیوه استفاده از تریپسین با وجود اینکه موجب استحصال سلول بیشتری نسبت به روش PBS سرد میشود، ولی این سلولها در مقایسه با روش لیدوکائین/EDTA و یا PBS سرد/EDTA، اختلال فیزیولوژیک قابل توجهی دارند. برداشت نوترال رد به وسیله سلولهای مونوسیت جداسازی شده با روش تریپسین نسبت به دو روش دیگر در سطح پایینتری بود. در مقایسه بین شیوه PBS سرد و لیدوکائین به نظر میرسد که بین مونوسیتهای به دست آمده از دو روش فوق، از نظر برداشت نوترال رد اختلاف معنی‌داری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: در مقایسه با روش‌های تریپسین وPBS سرد/EDTA، روش لیدوکائین/EDTA یک مناسب جهت جداسازی مونوسیتهای چسبیده به کف فلاسک به دلیل استحصال سلولهای بشتر و کارآمد میباشد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: جداسازی، عملکرد، مونوسیت، لیدوکائین، تریپسین، بافر فسفات سالین |
|
|
متن کامل [PDF 240 kb]
(1453 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمونولوژی
دریافت: 1395/11/11 | پذیرش: 1396/3/22 | انتشار: 1396/3/23
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
