زمینه و هدف: آرژنین با تنظیم فعالییت های بیولوژیکی مغز نقش مهمی در کاهش استرس داد. امروزه استرس را بیماری قرن می‌دانند که مشکلات فراوانی را ایجاد کرده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات حمایتی آرژنین بر بافت مغز جنین‌های مادران تحت استرس بود.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی 20 سر موش صحرایی باردار از نژاد ویستار با وزن 250ـ200 گرم به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه با و بدون استرس که از روز 5 بارداری تا روز 20 بارداری 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن  به روش داخل صفاقی آرژنین دریافت کردند.  گروه کنترل)تحت استرس( و شاهد)بدون استرس( دو میلی‌لیتر نرمال سالین دریافت کردند. سپس در روز 20 بارداری موش‌های با کتامین) 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم( بیهوش و پس از سزارین جنین‌ها خارج شده و وزن شدند. بیست و پنج  مغز جنین از هر گروه برای انجام و ضخامت پیشین مغز، هیپوکامپ و حجم مغز و تعداد 25 مغز دیگر برای اندازه‌گیری میزان نیتریک اکساید استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌ آماری آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که میزان نیتریک اکساید در گروه تحت استرس با آرژنین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری داشت(05/0>p). میانگین ضخامت قشر پیشین مغز و تشکیلات هیپوکامپ در گروه تحت استرس در مقایسه با گروه بدون استرس کاهش نشان داد ولی معنی‌داری نبود(05/0<p). میانگین  وزن جنین‌ها وحجم مغز آنها در گروه تحت استرس در مقایسه با گروه بدون استرس کاهش معنی‌داری داشت (05/0>p).

نتیجه‌گیری: آرژنین با کاهش میزان استرس اکسیداتیو در مادران باردار تحت استرس می‌تواند از تغییرات مغز جنین‌ها و وزن آنها جلوگیری کند.