زمینه و هدف: اضطراب با شیوع متفاوتی در زنان و مردان گزارش شده است. این مسئله بیانگر تأثیر هورمون‌ جنسی بر اضطراب می‌باشد. از طرفی در بروز اضطراب، استرس اکسیداتیو نیز بی‌تأثیر نیست. از آنجایی که گزارش‌های متناقضی در مورد اثر پروژسترون بر اضطراب وجود دارد، لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات اضطراب زایی یا اضطراب زدایی دوزهای مختلف پروژسترون در حضور یا عدم حضور ویتامین  ث بود.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 63 سر رت نر در 9 گروه: سالین، 1 میلی‌لیتر بر کیلوگرم وزن بدن)حلال ویتامین ث)، شاهد، 1 میلی‌لیتر بر کیلوگرم وزن بدن (روغن کنجد حلال پروژسترون)، 3 گروه پروژسترون با دوزهای (30 ،10 ،5 میلی‌گرم/کیلو گرم)، گروه ویتامین ث (80 میلی‌گرم/کیلو گرم)، 3 گروه پروژسترون با دوز مختلف همراه با ویتامین ث استفاده شد. زمان تزریق 5 روز بود. متغیرهای اضطراب در مدل رفتاری ماز مرتفع به علاوه شکل در روزهای اول و پنجم بررسی شد. داده­ها با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: پروژسترون در دوز 5 میلی‌گرم باعث ایجاد اضطراب شد(05/0>p). در حالی که در دو دوز (30 و10 میلی‌گرم) خاصیت ضد اضطرابی نشان داد(05/0p<). ویتامین ث به تنهایی و همراه با 3 دوز پروژسترون سبب کاهش اضطراب گردید(05/0p<).

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد پروژسترون در دوز پایین اضطراب زا و در دوزهای بالا ضد اضطراب است. ویتامین ث به عنوان یک آنتی‌اکسیدان سبب بهبود اثرات ضد اضطرابی پروژسترون به ویژه در دوزهای بالا می‌شود.