عباسعلی گائینی، صادق ستاری‌فرد ، فریما محمدی، مینو رجایی،
دوره ۱۷، شماره ۵ - ( ۹-۱۳۹۱ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: تغییر سبک زندگی راهکاری مؤثر برای درمان سندرم تخمدان پلی‌کیستیک است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر دوازده هفته فعالیت ورزشی هوازی بر آندروژن‌های تخمدانی و ترکیب بدن زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بود.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی ۲۰ بیمار چاق ( نمایه توده بدنی بیشتر از ۲۵ کیلوگرم بر متر مربع) و ۲۰ بیمار لاغر (نمایه توده بدنی کمتر از ۲۰ کیلوگرم بر متر مربع) مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک انتخاب شدند. افراد گروه چاق و لاغر به طور تصادفی به گروه‌های مساوی کنترل و مداخله تقسیم شدند. افراد گروه مداخله به مدت ۱۲هفته، ۳جلسه در هفته با شدت ۸۵-۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب به مدت ۳۰ـ۲۵ دقیقه فعالیت ورزشی هوازی انجام دادند، ولی در گروه کنترل مداخله‌ای انجام نشد. قبل و بعد از پایان مطالعه شاخص توده‌ی بدن، نسبت کمر به لگن، هورمون‌های پرولاکتین، تستوسترون، LH و FSH اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با آزمون آماری تی مستقل و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: شاخص توده‌ی بدن گروه چاق پس از مداخله کاهش معنی‌داری داشت(۰۰۰۱/۰p<). کاهش مقادیر پرولاکتین پس از مداخله در گروه لاغر و چاق معنی‌دار نبود(۰۵/۰p>). نسبت LH/FSH زنان لاغر پس از مداخله به طور معنی‌داری کاهش یافت (۰۴/۰=p). مقادیر تستوسترون زنان لاغر و چاق پس از مداخله کاهش معنی‌داری داشت(۰۵/۰p<).
نتیجه‌گیری: یک دوره فعالیت ورزشی با کاهش وزن بدن و کاهش نمایه توده بدنی می‌تواند موجب کاهش تستوسترون، کاهش نسبت LH/FSH و بهبود وضعیت متابولیکی شده و مانع افزایش پرولاکتین شود و از اثرات سوء هپیرآندروژنیسم جلوگیری کند.
واژه های کلیدی: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، ورزش، تستوسترون، پرولاکتین
