محسن نیک سرشت، طاهره راستی، مهرزاد جعفری برمک، هاتف قاسمی حمید آبادی۳، ، زهرا رضایی، فاطمه دهقانی، رضا محمودی،
دوره ۱۸، شماره ۸ - ( ۲-۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: یکی از روش‌های نگهداری به منظور حفظ قدرت باروری، انجماد شیشهای است که روشی ساده و فوق سریع است. بهبود میزان حاملگی با استفاده از روش‌های انجمادی تخمک‌ها به عنوان یک فاکتور مهم به پیشرفت فناوری باروری آزمایشگاهی کمک می‌کند. هدف این مطالعه ارزیابی میزان زنده ماندن، بلوغ آزمایشگاهی و تکامل جنینی تخمک مرحله ژرمینال وزیکول به بلاستوسیست پس از انجماد شیشهای یک مرحلهای و چند مرحلهای بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی تخمک مرحله‌ی ژرمینال وزیکول، با و بدون سلول‌های کومولوس در محلول انجماد شیشهای که شامل ۳۰ درصد اتیلن گلیکول، ۱۸ درصد فایکول ۷۰ و ۳/۰ مولار ساکارز به روش یک مرحلهای و چند مرحلهای منجمد شدند. پس از انجماد و قرار دادن در داخل نیتروژن مایع، تخمک‌ها ذوب شده و دو مرتبه در داخل محیط کشت شستشو داده شدند. میزان زنده ماندن تخمک‌ها، بلوغ تخمک و رسیدن آن به مرحله متافاز۲، لقاح و تکوین جنین به مرحله‌ی بلاستوسیست بعد از انجماد- ذوب در آزمایشگاه بررسی شدند. داده‌ها با آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: میزان زنده ماندن، بلوغ تخمک به مرحله متافاز ۲، لقاح و میزان تشکیل جنین بلاستوسیست در روش انجماد شیشهای چند مرحلهای به طور معنی داری نسبت به روش انجماد شیشهای یک مرحلهای بالاتر بود(۰۵/۰ P<).
نتیجه‌گیری: تخمکهای مرحله‌ی ژرمینال وزیکول منجمد شده با سلول‌های کومولوس و هم‌چنین روش انجماد شیشهای چند مرحلهای اثر مثبتی بر میزان بلوغ و میزان تکوین جنین به مرحله بلاستوسیست نسبت به تخمک مرحله‌ی ژرمینال وزیکول بدون سلول‌های کومولوس و روش انجماد شیشهای یک مرحلهای دارد.
واژه‌های کلیدی: تخمک ژرمینال وزیکول، انجماد شیشهای، اتیلن گلیکول، بلاستوسیست
