۳ نتیجه برای نانولیپوزوم
فرزانه رضایی نژاد، زهرا قاسمی فرد، مریم تجلی اردکانی، حسن بردانیا، قاسم قلم فرسا،
دوره ۲۵، شماره ۳ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: امروزه از عصارههای گیاهی جهت تحقیق و کاربرد کلینیکی در درمان سرطانها از جمله سرطان کلورکتال استفاده میشود. گیاه بیلهر به طور سنتی به عنوان داروی گیاهی مصرف میشود و گزارش شده است که عصاره آن حاوی مقدار قابل توجهی از آنتیاکسیدانها مانند؛ فلاونوئیدها، آنتوسیانینها و اسید فنولیک است. لذا هدف از این مطالعه تعیین تأثیر عصاره آبی ـ الکلی اندام هوایی گیاه بیلهر (Dorema aucheri) در نانوذره لیپوزوم بر روی تکثیر و القاء آپوپتوز در سلولهای سرطان کلورکتال انسانی رده SW۴۸ بود.
روش بررسی: این یک مطالعه تجربی میباشد که در سال ۱۳۹۸ در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام شد و در محیط آزمایشگاهی سلولهای رده SW۴۸ کشت شد، سپس سلولها با غلظتهای مختلف عصاره هیدروالکلی بیلهر، نانولیپوزوم بارگذاری شده با بیلهر، لیپوزوم به تنهایی به مدت ۲۴، ۴۸، و ۷۲ ساعت تحت تیمار قرار گرفتند. اثر سیتوتوکسیک با استفاده از آزمون(MTT) انجام شد. سنتز نانولیپوزومها به روش آبدهی فیلم نازک لیپیدی فرمول‌بندی شدند. میزان آپوپتوز از طریق رنگ‌آمیزی سلولها با پروپیدیم یدید و آنکسین V با استفاده از دستگاه فلوسیتومتری اندازهگیری شد، وینکریستین به عنوان کنترل مثبت در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. دادههای جمعآوری شده با استفاده از آزمونهای آماری آنالیز واریانس دوطرفه و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج ۵۰ درصد غلظت مهارکنندگی(IC۵۰) نانوذره بیلهر و عصاره گیاه بیلهر در ۲۴ ساعت به ترتیب برابر ۴۸/۳۳ و ۶۷/۴۴ میکروگرم بر میلیلیتر و برای وین کریستین ۵۰ نانوگرم بر میلیلیتر میباشد. نتایج نشان داد میزان زندهمانی سلولها به صورت وابسته به دوز و زمان مهار میشود. نتایج حاصل از تست آپوپتوز به این صورت است که بیشترین درصد افزایش آپوپتوز در این رده سلولی نسبت به کنترل مربوط به نانولیپوزوم بیلهر(۵/۴۱ درصد) میباشد. این در حالی است که عصاره بیلهر به تنهایی افزایش کمتری نسبت به کنترل دارد(۴/۳۸ درصد)(۰۵/۰p<).
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد بارگزاری عصاره گیاه بیلهر در نانولیپوزوم اثر سمیت و آپوپتوزی عصاره گیاه بیلهر را در دوزهای پایین، افزایش میدهد و میتواند کاندید مناسبی جهت پژوهش‌های گسترده‌تر در محیط درون تنی برای مقابله با سلولهای توموری با عوارض جانبی کمتر باشد.
محسن نیک‌سرشت، میترا قاسمی چالشتری، مریم تجلی اردکانی، حسن عبیدی، رضا محمودی، حسن بردانیا،
دوره ۲۶، شماره ۶ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: سرطان کولورکتال و پستان از عوامل مهم مرگ و میر در جهان هستند. هدف از این مطالعه تعیین و بررسی اثر سمیت و آپوپتوزی نانولیپوزوم‌های حاوی کورکومین و miR-۳۴a روی سلولهای سرطان روده بزرگ(HT-۲۹) و سرطان پستان(MCF-۷) بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال ۱۳۹۷ انجام شد، نانولیپوزوم‌های حاوی دو ترکیب کورکومین و miR-۳۴a تهیه و با استفاده از آنالیزهای پراکنش نور پویا و میکروسکوپ الکترونی عبوری تعیین ویژگی شدند. برای بررسی اثر نانولیپوزومها، ردهی سلول سرطانیHT-۲۹ و MCF-۷، به ترتیب در محیط کشت DMEM و RPMI ۱۶۴۰ همراه با سرم جنین گاوی و آنتی‌بیوتیک، کشت داده شد. سلولها، با نانولیپوزوم، داروی کورکومین، miR-۳۴a و نانولیپوزم حاوی داروی کورکومین و miR-۳۴a تیمار شدند و درصد زنده ماندن آنها با استفاده از روش MTT تعیین گردید. همچنین درصد مرگ سلولی(آپوپتوز) با استفاده از روش فلوسایتومتری اندازهگیری گردید. دادههای جمعآوری شده از آزمونهای آماری واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بارگذاری شدن همزمان miR-۳۴a و کورکومین اثر ضدسرطانی آنها را افزایش میدهد. به علاوه، نانولیپوزوم‌های حاوی کورکومین می‌توانند سلولهای سرطانی را به صورت وابسته به زمان و دوز از بین ببرند. از طرف دیگر، نانولیپوزوم‌های حاوی miR۳۴a پس از ۴۸ ساعت سلولهای سرطانی را با غلظت ۵ نانومولار از بین بردند. نتایج آزمایش MTT و بررسی آپوپتوز با استفاده از فلوسایتومتری نشان داد که انتقال همزمان کورکومین و miR-۳۴a باعث هم‌افزایی اثر آنها بر روی هر دو رده سلولی(HT-۲۹) و (MCF-۷) پس از ۴۸ ساعت میشود.
نتیجه‌گیری: نتایج حاضر نشان داد که بارگذاری miR-۳۴a و کورکومین در نانولیپوزوم به طور قابل توجهی اثرات آنها را افزایش میدهد. علاوه بر این، دارورسانی همزمان این داروها به صورت هم‌افزایی اثرات ضد سرطانی آنها را افزایش میدهد. یافته‌های این مطالعه نشان داد که استفاده همزمان از کورکومین و miR-۳۴a از طریق نانولیپوزومها میتواند به عنوان یک روش درمانی ترکیبی جدید برای درمان سرطان در نظر گرفته شود.
دکتر امیر قنبری، دکتر مهرزاد جعفری برمک، دکتر حسن بردانیا،
دوره ۳۰، شماره ۳ - ( ۲-۱۴۰۴ )
چکیده
زمینه و هدف:
نورون زایی در طول زندگی هر فرد باید مداوم و پویا بوده تا کارایی قسمتهای مختلف مغز دچار ضعف و ناکارامدی نگردد. از طرفی حفاظت از نورونهای قدیمی نیز میتواند راهگشا باشد بنابراین مواد سنتتزی که بتواند همزمان هر دو عملکرد حفاظت و نورون زایی را داشته باشد میتواند گزینه مناسبی برای دارو رسانی هدفمند در بیماریهای مغزی و پیری باشد به طور خاص، آگماتین به دلیل نقش آن به عنوان یک پیش ساز پلی آمین و توانایی آن در عبور از سد خونی مغزی و در عین حال مهار اکسید نیتریک سنتاز مفید و داشتن نقش حفاظتی و نورون زایی گزارش شده میتواند گزینه مناسبی در دارو رسانی هدفمند در محافظت ونورون زایی باشد . بنابراین این تحقیق با هدف داروسانی هدفمند با نانولیپوزم و بررسی اثرات آن بر روی تکثیر و تمایز سلولهای بنیادی عصبی انجام شد.
روش بررسی:
در این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی ، ابتدا سلول های بنیادی عصبی را از ناحیه ساب ونتریکولار مغز موش بالغ جداسازی کرده و در حضور فاکتور رشد اپیدرمی و فاکتور رشد فیبروبلاستی، تکثیر و نوروسفرها ایجاد شدند. زنده مانی سلولی در شش گروه شامل گروه کنترل ، گروه نانولیپوزوم ، گروه آگماتین با غلظت های (۲۵ و ۵۰) و گروه های نانولیپوزوم تیمار با آگماتین با غلظت های (۲۵ و ۵۰) میکرومولار به روش MTT انجام شد. همچنین تعداد نوروسفر، تعداد سلول های منتج از هر نوروسفر و تعداد سلولهای عصبی و گلیال بدنبال تمایزشمارش شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها:
زنده مانی سلولهای بنیادی عصبی درگروه های اگماتین بصورت وابسته به دوز افزایش یافت بطوریکه در گروه ۵۰و۱۰۰ میکرومولار نسبت به گروه آگماتین۱۰ میکرومولار افزایش معنی داری داشت(**p<۰,۰۱). میانگین تعداد نوروسفرها درگروه های نانولیپوزوم – آگماتین ۵۰ میکرومولار در مقایسه با گروه های لیپوزوم و کنترل افزایش معنی داری(*p<۰,۰۵,**p<۰.۰۱) نشان دادند. میانگین تعداد سلول های نورونی درگروه های نانولیپوزوم – آگماتین ۲۵و۵۰ در مقایسه با گروه های لیپوزوم و کنترل افزایش معنی داری(***p<۰,۰۰۰۱ ) نشان دادند.
نتیجه گیری: داده های حاصل از این مطالعه نشان داد که تیمار با آگماتین و نانو لیپوزوم حاوی آگماتین میتواند در تکثیر و تمایز سلولهای بنیادی موثر بوده و که این افزایش در تکثیر و تمایز در روش هدفمند با لیپوزوم در غلظت پایین تری از اگماتین موثر بوده که میتواند نشان دهنده هدفمندی سامانه لیپوزومی و ارزشمندی آن باشد.
