سید علی موسوی رجا، اشکان نصیری پور، جانمحمد ملک زاده،
دوره ۱۹، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: طرح برنامه پزشک خانواده در نظام ارایه خدمات بهداشتی ـ درمانی ایران، طرحی نسبتاً نو ظهور است که از مرداد ماه ۱۳۸۴ به وسیله وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی با همکاری اداره کل بیمه خدمات درمانی با هدف افزایش دسترسی مردم به خدمات سلامت جامع و مداوم شروع شد. یکی از مهم‌ترین مشکلات برنامه عدم ماندگاری پزشکان در محل کار به ویژه در مناطق محروم است. هدف این مطالعه ارزیابی عوامل مرتبط با ماندگاری پزشکان خانواده در محل کار در استان کهگیلویه و بویراحمد بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی‌ـ تحلیلی، مقطعی که در سال۱۳۸۸ انجام شد، جامعه مورد مطالعه کلیه پزشکان خانواده تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد بودند، که به صورت تمام شماری مطالعه شدند. داده‌های مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه به روش مراجعه مستقیم و مصاحبه جمع‌آوری شدند و با استفاده از آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: ۵۵ نفر(۷۵ درصد) از پزشکان شرکت کننده در پژوهش مرد و ۱۸ نفر(۲۵ درصد) زن بودند. بین محرومیت منطقه با عدم ماندگاری پزشکان خانواده در محل کار و بین امکانات بیتوته با عدم ماندگاری پزشکان خانواده در محل کار، رابطه معنی‌داری مشاهده شد(۰۵/۰p<). بین میزان حقوق و مزایا با ماندگاری پزشکان خانواده در محل کار و هم‌چنین بین زمان پرداخت حقوق با ماندگاری پزشکان خانواده در محل کار رابطه معنی‌داری یافت نشد(۰۵/۰< p).
نتیجه‌گیری : با فراهم آوردن عوامل معیشتی و رفاهی نظیر امکانات مناسب اقامت محل زیست پزشکان و محرومیت‌زدایی از مناطق محل خدمت پزشکان خانواده منجر به امر ماندگاری آنان خواهد شد.
