---

چکیده: مقدمه و هدف: درمان صحیح و کامل بیماری سل مهمترین روش کنترل و جلوگیری از گسترش بیماری است. عدم تمکین به درمان بزرگترین معضل در کنترل این بیماری است. درمان ناکافی منجر به عود، ادامه انتقال و ایجاد مقاومت دارویی می‌شود. یکی از علل عدم تمکین به درمان در این بیماران، پیدایش عوارض ناخواسته دارویی است. این مطالعه به منظور بررسی فراوانی وقوع عوارض داروهای ضد سل در بیماران مسلول شهرستان شیراز طی سال‌های ۱۳۸۰ و ۱۳۸۱ انجام شده است. مواد و روش کار : در این مطالعه توصیفی، فرم اطلاعاتی مخصوصی برای ۳۲۵ بیمار در شهرستان شیراز که برای اولین بار به عنوان مسلول ثبت شده درسالهای ۱۳۸۰ و ۱۳۸۱ پر شده است و پس از آموزش کامل، بیماران در طول درمان از نظر پیدایش عوارض دارویی بررسی شد‌ند. برای بیمارانی که دچار عوارض شد‌ند، ‌آزمایش عملکرد کبدی درخواست شد. اطلاعات جمع‌آوری شده با برنامه نرم‌افزار SPSS و روشهای آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: تعداد ۳۲۵ بیمار(۱۸۲ مرد۵۶ درصد، ۱۴۳ زن ۴۴ درصد) در این مطالعه بررسی شدند. به طور کلی ۱۱۳ نفر (شامل ۵۲ مرد ۴۴ درصد و ۶۱ زن ۵۶ درصد) از بیماران دچار عوارض دارویی شدند که در ۹۷ نفر (۸/۲۹ درصد) عوارض خفیف و در ۱۶ نفر(۵ درصد) عوارض شدید بوده است. میزان بروز عوارض شدید در بیماران تحت مطالعه ۴/۰ شخص روز بوده است. بین وقوع عوارض دارویی و جنس بیمار از لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری مشاهده گردید، ولی با ملیت، سن و وزن بیماران رابطه‌ای نداشته است. نتیجه‌گیری: از۱۱۳ نفری که دچار عوارض شدند ۱۰۹ نفر (۵/۹۶ درصد) درمان خود را کامل کردند. به طور کلی پیدایش عوارض دارویی یک مشکل اساسی برای درمان بیماران مسلول نبوده و با برخورد و درمان صحیح ایـــن عوارض مــی‌توان بهبودی بیماران را تحقق بخشید. واژه‌های کلیدی: عوارض داروهای ضد سل، بیماران مسلول ، فراوانی

---

چکیده زمینه و هدف: توکسوپلاسموز یک عفونت انگلی مشترک بین انسان و حیوانات است و دارای گستردگی جغرافیایی وسیعی در سطح جهان می‌باشد. هدف این مطالعه تعیین فراوانی آنتی‌بادی‌های ضد توکسوپلاسما در دانشجویان دختر رشته مامایی و پرستاری بود. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۰, ۲۴۰ دانشجو به صورت تصادفی انتخاب شدند و از هر نفر ۵ میلی‌لیتر خون گرفته شد. پس از سانتریفیوژ سرم آنها جهت یافتن آنتی‌بادی‌های ضد توکسوپلاسما به روش الایزا مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: فراوانی آنتی‌بادی‌های ضد توکسوپلاسمای IgG وIgM در کل دانشجویان به ترتیب ۶۷/۱۱ و ۰۸/۱۲ درصد بود. این آنتی‌بادی‌ها در دختران رشته مامایی به ترتیب ۶۷/۱۱ و ۸۴/۱۰ در صد و در دختران رشته پرستاری به ترتیب ۶۷/۱۱ و ۳۳/۱۳ در صد به دست آمد. ۷ مورد (۹۲/۲ درصد) از نظر IgG و IgM مثبت بودند و دو مورد IgG مثبت و IgM در حد مرزی بود. بین مثبت بودن آنتی‌بادی‌ها و عواملی مانند؛ آب آشامیدنی مصرفی, مصرف فراورده‌های گوشتی, مصرف سبزیجات و نگهداری گربه ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد(۰۵/۰