فروغ آذرنیوشان، سعید خاتم‌ساز، هیبت‌اله صادقی،
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۸ )
چکیده
مقدمه و هدف: گیاه بیلهر از تیره چتریان دارای ترکیبات فلاونوئیدی و کورمارینی میباشد. فلاونوئیدها دارای خواص استروژنی هستند. کومارینها نیز دارای خاصیت آنتیآندروژنی میباشند. این ترکیبات بر روی محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز گنــاد دارای اثرات زیادی هستند. هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر عصاره الکلی گیاه بیلهر بر غلظت خونی هورمونهای گنادوتروپ و آندروژن در موش صحرایی نر بالغ بود.
مواد و روشها: این یک مطالعه تجربی است که در سال ۱۳۸۷، در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام گرفت. ۵۰ سر موش صحرایی نر بالغ انتخاب و به ۵ گروه ده تایی تقسیم شدند؛ گروه کنترل که هیچ مادهای دریافت نکردند، گروه شاهد آب مقطر و گروههای تجربی که روزانه به ترتیب ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم به ازای وزن بدن، عصاره هیدروالکلی گیاه بیلهر را به صورت دهانی دریافت کردند. پس از گذشت مدت زمان ۲۸ روز حیوانات توزین و میزان هورمون محرکه فولیکولی، هورمون لوتئینی، تستوسترون و دی‌هیدروتستوسترون آنها اندازهگیری شد. دادههای جمعآوری شده با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمونهای آماری آنووا و تست توکی تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که غلظت پلاسمایی هورمون تستوسترون در گروه دوز حداقل، افزایش معنیداری و در دوزهای متوسط و حداکثر کاهش معنیداری دارد(۰۵/۰p<). غلظت پلاسمایی هورمون لوتئینی در همه گروههای تجربی افزایش معنیداری نشان داد(۰۵/۰p<). غلظت پلاسمایی هورمون دی هیدروتستوسترون در گروه حداقل کاهش معنیداری و در گروه حداکثر و متوسط افزایش معنیداری نشان داد(۰۵/۰p<). غلظت پلاسمایی هورمون محرکه فولیکولی در هیچ گروهی تغییر معنیداری نداشت.
نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد فلاونوئیدهای موجود در عصاره گیاه بیلهر با تحریک پرولاکتین در افزایش هورمون لوتئینی مؤثر بوده است واین افزایش به همراه ممانعت از آنزیمهای آروماتاز و ۵ ـ آلفــاردکتاز در افزایش تستوسترون در دوز حداقل و کاهش هورمون دی هیدروتستوسترون اثر گذاشته است.
فرزانه رضایی نژاد، زهرا قاسمی فرد، مریم تجلی اردکانی، حسن بردانیا، قاسم قلم فرسا،
دوره ۲۵، شماره ۳ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: امروزه از عصارههای گیاهی جهت تحقیق و کاربرد کلینیکی در درمان سرطانها از جمله سرطان کلورکتال استفاده میشود. گیاه بیلهر به طور سنتی به عنوان داروی گیاهی مصرف میشود و گزارش شده است که عصاره آن حاوی مقدار قابل توجهی از آنتیاکسیدانها مانند؛ فلاونوئیدها، آنتوسیانینها و اسید فنولیک است. لذا هدف از این مطالعه تعیین تأثیر عصاره آبی ـ الکلی اندام هوایی گیاه بیلهر (Dorema aucheri) در نانوذره لیپوزوم بر روی تکثیر و القاء آپوپتوز در سلولهای سرطان کلورکتال انسانی رده SW۴۸ بود.
روش بررسی: این یک مطالعه تجربی میباشد که در سال ۱۳۹۸ در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام شد و در محیط آزمایشگاهی سلولهای رده SW۴۸ کشت شد، سپس سلولها با غلظتهای مختلف عصاره هیدروالکلی بیلهر، نانولیپوزوم بارگذاری شده با بیلهر، لیپوزوم به تنهایی به مدت ۲۴، ۴۸، و ۷۲ ساعت تحت تیمار قرار گرفتند. اثر سیتوتوکسیک با استفاده از آزمون(MTT) انجام شد. سنتز نانولیپوزومها به روش آبدهی فیلم نازک لیپیدی فرمول‌بندی شدند. میزان آپوپتوز از طریق رنگ‌آمیزی سلولها با پروپیدیم یدید و آنکسین V با استفاده از دستگاه فلوسیتومتری اندازهگیری شد، وینکریستین به عنوان کنترل مثبت در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. دادههای جمعآوری شده با استفاده از آزمونهای آماری آنالیز واریانس دوطرفه و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج ۵۰ درصد غلظت مهارکنندگی(IC۵۰) نانوذره بیلهر و عصاره گیاه بیلهر در ۲۴ ساعت به ترتیب برابر ۴۸/۳۳ و ۶۷/۴۴ میکروگرم بر میلیلیتر و برای وین کریستین ۵۰ نانوگرم بر میلیلیتر میباشد. نتایج نشان داد میزان زندهمانی سلولها به صورت وابسته به دوز و زمان مهار میشود. نتایج حاصل از تست آپوپتوز به این صورت است که بیشترین درصد افزایش آپوپتوز در این رده سلولی نسبت به کنترل مربوط به نانولیپوزوم بیلهر(۵/۴۱ درصد) میباشد. این در حالی است که عصاره بیلهر به تنهایی افزایش کمتری نسبت به کنترل دارد(۴/۳۸ درصد)(۰۵/۰p<).
نتیجهگیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد بارگزاری عصاره گیاه بیلهر در نانولیپوزوم اثر سمیت و آپوپتوزی عصاره گیاه بیلهر را در دوزهای پایین، افزایش میدهد و میتواند کاندید مناسبی جهت پژوهش‌های گسترده‌تر در محیط درون تنی برای مقابله با سلولهای توموری با عوارض جانبی کمتر باشد.
