۳ نتیجه برای شاخص توده بدن
سید رضا خسروانی، علی گلکاری، مهتاب معمارپور،
دوره ۱۸، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: پوسیدگی دندانی شایع‌ترین بیماری مزمن دوران کودکی است که تأثیر عمیقی در سلامت فرد و جامعه دارد. هدف این مطالعه تعیین ارتباط بین پوسیدگی‌های دندان‌های دایمی و شاخص‌های رشدی در کودکان ۱۱ـ۹ ساله مدارس ابتدایی شهر شیراز بود.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۱ بر روی تعداد ۹۷۴ نفر از کودکان دبستانی ۹ تا ۱۱ ساله که به صورت تصادفی خوشه ای از نواحی چهار گانه شهر شیراز انتخاب شدند، صورت گرفت. شیوع پوسیدگی‌های دندانی کودکان با اندازه‌گیری تعداد دندان‌های پوسیده، از دست رفته به علت پوسیدگی و پرشده (DMFT) با استفاده از استانداردهای غربالگری سازمان جهانی بهداشت محاسبه شد. وزن، قد و قد نشسته کودکان اندازه‌گیری شده و شاخص توده بدنی و ارتفاع پا محاسبه شد. ارتباط بین شاخص‌های رشدی با شاخص DMFT با استفاده از آزمون‌های همبستگی و رگراسیون خطی بررسی شد. همچنین تفاوت میانگین شاخص DMFT بین گروه‌های پنج گانه شاخص توده بدنی، با آزمون آنووا بررسی شد.
یافته‌ها: میانگین DMFT برابر با ۴۶/۱±۹۴/۰ بود و ارتباط معنی‌داری بین DMFT و شاخص توده بدنی وجود داشت (۰۰۵/۰=p). میانگین DMFT به صورت معنی‌داری در کودکان دارای کمبود وزن نسبت به کودکان چاق کاهش نشان داد(۰۲۷/۰=p).
نتیجه‌گیری: کودکان دارای کمبود وزن در خطر بالاتری از پوسیدگی‌های دندان‌های دایمی هستند.
واژه های کلیدی: شاخص توده بدنی، تن سنجی، شاخص DMF
آقای محمد جواد پوروقار، آقای محمد ابرهیم بهرام،
دوره ۲۰، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۴ )
چکیده
زمینه و هدف : کمرین، آدیپوکین جدیدی است که به تازگی کشف شده و نقش مهمّی در بروز سندروم متابولیک دارد. همچنین در تنظیم عملکرد آدیپوسیت ها و سوخت و ساز گلوکز در کبد و عضلات اسکلتی نقش ایفا می‌کند. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر سه ماه تمرین شدید تناوبی بر سطوح کمرین پلاسما و برخی عوامل مرتبط با ترکیب بدنی در مردان دارای اضافه وزن بود. روش بررسی: این پژوهش به صورت نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. تعداد ۲۰ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان با شاخص توده بدنی بین ۲۵ تا ۳۰ کیلوگرم بر متر مربع، به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی، به تساوی در دو گروه تجربی با میانگین (سن ۴۹/۴±۴۰/۲۲، وزن ۶۴/۴±۶۰/۹۳ و قد ۴۹/۴±۱۷۷) و کنترل با میانگین (سن ۴۲/۱±۶۰/۲۲، وزن ۱۵/۳±۲۰/۹۳ و قد ۹۴/۳±۳۰/۱۷۶)، قرار گرفتند. گروه تجربی در یک برنامه تمرینی تناوبی با شدت بالا، به مدت ۱۲ هفته و هر هفته ۳ جلسه با شدت بالای ۹۰ درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین پرداختند. قبل و پس از تمرین مقادیر کمرین پلاسما، وزن، درصد چربی، شاخص توده بدن و نسبت دور کمر به دور لگن محاسبه شدند. برای نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف استفاده شد. سپس داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون آماری t مستقل و وابسته به ترتیب برای اندازه گیری تغییرات بین گروهی و درون گروهی در سطح معناداری ۰۵/۰≥ P تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تغییرات بین گروهی نشان داد، سه ماه تمرین تناوبی دویدن با شدت بالا، بر کاهش سطوح سرمی کمرین پلاسما، وزن بدن، درصد چربی، شاخص توده بدنی(BMI) و نسبت دور کمر به لگن (WHR) (۰۰۰۱/۰P=)، در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تاثیر معناداری داشته است. همچنین، در تغییرات درون گروهی بین متغیرهای تحقیق، اختلاف معناداری مشاهده شد. (۰۵/۰≥P). نتیجه گیری: به نظر می رسد که سه ماه تمرین تناوبی با شدت بالا به عنوان یک روش غیر تهاجمی و غیر دارویی، می‌تواند اثر مثبتی بر کاهش میزان کمرین و برخی از شاخص‌های آنتروپومتریک مرتبط با چاقی و اضافه وزن داشته باشد.
لاله نادری، غلامرضا شریفی،
دوره ۲۲، شماره ۵ - ( ۹-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: امروزه استراتژی‌های مختلفی مانند جهت مدیریت چاقی به کار گرفته می شود. استفاده از ترکیبات چربی سوز طبیعی به همراه فعالیت ورزشی می تواند اثرات مفیدی روی بافت چربی اعمال کند، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی و مصرف مکمل قهوه سبز بر سطح سرمی‌آدیپسین، مقاومت به انسولین و شاخص توده بدن در زنان چاق بود.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی ۴۸ زن چاق با میانگین سن ۸/۸±۱۲/۳۱، وزن ۴۱/۹±۸۴ و شاخص توده بدن ۴۹/۲±۵۱/۳۲ به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه تمرین ترکیبی(۱۲=n)، مصرف مکمل قهوه سبز(۱۲=n)، تمرین ترکیبی و مصرف مکمل قهوه سبز(۱۲=n) و گروه کنترل(۱۲=n) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل ۸ هفته تمرین هوازی و مقاومتی، ۳ جلسه در هفته و هر جلسه به مدت هفتاد دقیقه انجام گرفت. مکمل قهوه سبز به مدت ۸ هفته، روزانه یک عدد کپسول ۴۰۰ میلی‌گرمی مصرف نمودند. ۲۴ ساعت قبل از اولین جلسه تمرین و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، نمونه خونی در حالت ناشتا جهت اندازه‌گیری سطح سرمی‌آدیپسین، گلوکز و انسولین گرفته شد. مقاومت به انسولین با توجه به ارزیابی مدل هموستاز مقاومت به انسولین(HOMA-IR) اندازه‌گیری شد. به منظور مقایسه تغییرات درون گروه از تی همبسته و به منظور مقایسه تغییرات بین گروهی از تحلیل واریانس یکطرفه و برای بررسی این که بین کدام گروه‌ها اختلاف معنی‌دار وجود دارد، از آزمون LSD استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمون کولموگروف ـ اسمیرنوف مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد بین داده‌های هر یک از متغیرهای آدیپسین، انسولین، مقاومت به انسولین و شاخص توده بدن در ۴گروه تفاوت معنی‌داری وجود داشت(۰۵/۰ p<). بین میانگین گلوکز در گروه‌های تمرین، مکمل ، تمرین و مکمل تفاوت معنی‌داری وجود نداشت(۰۵/۰p>) در صورتی که بین این سه گروه با گروه کنترل تفاوت معنی‌داری وجود داشت. نتایج آزمون LSD نشان داد که میانگین آدیپسین در هر سه گروه آزمودنی بعد از ۸ هفته، کاهش یافت و میانگین انسولین در گروه تمرین کاهش و در سایر گروه ها افزایش داشت، مقاومت به انسولین در گروه تمرین ترکیبی کاهش بیشتری داشته است. میانگین شاخص توده بدنی در گروه تمرین و مکمل کمترین مقدار و در گروه مکمل بیشترین مقدار را داشت.
نتیجه‌گیری: فعالیت ورزشی و قهوه سبز با تأثیر بر روی ترشح آدیپوکین‌ها باعث کاهش سطح آدیپسین، کاهش مقاومت به انسولین و کاهش وزن می‌شود. بنابراین زنان چاق می‌توانند به منظور کاهش وزن از این نوع تمرین و مکمل قهوه سبز در کنار هم استفاده کنند.
