طلیعه آرچین، عبدالغفار اونق، علی اصغر طهرانی، سجاد کشی پور،
دوره ۲۵، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا یکی از مهم‌ترین پاتوژن‌های فرصت طلب میباشد. با توجه به مصرف بی‌رویه آنتی‌بیوتیک‌ها و خطر مقاومت آنها، مطالعات پیرامون شناسایی ترکیبات طبیعی ضدباکتریایی افزایش یافته است، لذا هدف از این پژوهش تعیین و ارزیابی اثر ضدباکتریایی نانوامولسیون بره موم، عصاره اتانولی بره موم، سیپروفلوکساسین و ترکیب آنها علیه سودوموناس ائروژینوزا بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال۱۳۹۷در دانشگاه ارومیه انجام شد، نانوامولسیون بره موم با روش انرژی بالا با استفاده از امواج ماورای صوت تهیه شد، سپس اثر ضدباکتریایی عصاره اتانولی بره موم، نانوامولسیون بره موم، سیپروفلوکساسین به تنهایی و ترکیب توام آنها(بره موم+سیپروفلوکساسین، نانوامولسیون بره موم+سیپروفلوکساسین) به روش میکروبراث دایلوش و دیسک دیفیوژن انجام شد وMIC ، MBC هر یک از مواد علیه سودوموناس آئروژینوزا تعیین شد. داده‌ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: ابتدا نانوامولسیون بره موم با اندازه۸.۱۵۶ نانومتر از عصاره اتانولی بره موم تهیه شد. نتایج حاصل از آزمایش MIC و MBC نشان داد حداقل غلظت مهار کنندگی عصاره الکلی بره موم و نانوامولسیون بره موم علیه سودوموناس ائروؤینوزا به ترتیب ۱۰۰۰ و ۸/۴۶۸ میکروگرم بر میلیلیتر میباشد. هم‌چنین ارزیابی اثر توام عصاره بره موم و نانوامولسیون بره موم به همراه سیپروفلوکساسین به ترتیب ۴۴/۲± ۷۶/۹, ۲۲/۱±۳/۷ میکروگرم بر میلی‌لیترمی‌‌باشد. هم‌چنین پلیت‌های حاوی دیسک‌های ترکیبی نانوامولسیون بره موم با سیپروفلوکساسین به ترتیب با غلظت‌های ۳/۷ ۲۲/۱، میکروگرم بر میلیلیتر هاله عدم رشد به قطر ۱۵ می‌لی متر ایجاد کرد درحالی که استفاده به تنهائی نانوامولسیون بره موم باغلظت ۸/۴۶۸ میکروگرم بر میلیلیتر سبب ایجاد هاله مهار رشد به اندازه ۱۵ میلی‌متر شد.
نتیجه‌گیری: در این بررسی برای اولین بار نانوامولسیونی از عصاره اتانولی بره موم تهیه شد که این ماده به تنهایی و نیز همراه با سیپروفلوکساسین دارای اثرات مهار رشد و کشندگی بالا بر روی سودوموناس آئروژینوزا میباشد، هم‌چنین نتایج این مطالعه نشان داد ترکیب نانوامولسیون بره موم با سیپرو فلوکساسین دارای اثر هم‌افزایی بوده و در نتیجه میزان دوز مصرفی هر کدام از ترکیبات و مدت زمان لازم جهت از بین بردن باکتری در مقایسه با استفاده هر کدام از آنها به تنهایی کاهش می‌‌یابد.
