دکتر زهرا افتخار ، دکتر فریبا یارندی، دکتر مامک طهماسبی،
دوره ۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۳ )
چکیده
چکیده:
مقدمه و هدف : سندرم هیپراستیمولاسیون تخمدانی به دنبال درمان با گنادوتروپین ها، کلومیفن و هورمون گنادوترپروین تعریف شده است. شکل خود به خودی این سندرم بسیار نادر است . در اینجا موردی از این سندرم را در ارتباط با حاملگی خود به خودی و پیچ خوردگی تخمدانی گزارش کرده ایم.
معرفی بیمار : بیمار خانم سی ساله ای با سن حاملگی ۱۱ هفته با درد شکم از یک هفته قبل به بیمارستان میرزا کوچک خان تهران در سال ۱۳۸۰ مراجعه کرده است. آزمایشهای عملکرد کبدی ، کلیوی و تیروئیدی همگی در محدوده طبیعی قرار داشتند . اندازه تخمدان سمت راست ۱۴۰ × ۱۴۸ میلی متر و تخمدان سمت چپ ۹۷ × ۱۳۷ میلی متر بود. همچنین مایع نسبتاً زیادی در لگن و شکم گزارش گردید. به بیمار استراحت مطلق در بستر همراه با محدودیت در مصرف مایعات داده شد و به علت تنگی نفس ، یک پاراسنتز تشخیصی و درمانی انجام گرفت. به علت هیپوآلبومینمی بیمار حدود ۱۰۰ گرم آلبومین در طی بستری در بیمارستان دریافت و دو هفته بعد بیمار مجدداً با شکایت درد و حساسیت سمت راست و پایین شکم ، به همراه حالت تهوع و استفراغ و با تشخیص پیچ خوردگی تخمدان سمت راست تحت عمل لاپاراتومی قرار گرفت . تشخیص درست بود . تخمدان سمت راست ۱۸۰ درجه چرخیده بود .
نتیجه گیری: احتمال پارگی و پیچ خوردگی تخمدان همیشه بایستی در این بیماران در نظر گرفته شود . اگر جراحی ضرورت یابد ، تنها کنترل خونریزی و باز کردن پیچ خوردگی تخمدان حتی اگر تخمدان ایسکمیک به نظر برسد اغلب کافی می باشد.
واژه های کلیدی : سندرم هیپراستیمولاسیون ، پیچ خوردگی تخمدانی، بارداری
سمیه میری، غلامرضا کمیلی، عباسعلی نیازی، محمدرضا شهرکی،
دوره ۲۶، شماره ۶ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: تیمول یک مونوترپن فنولی است که در پژوهشهای قبلی خاصیت آنتیاکسیدانی، ضد التهابی آن گزارش شده و به نظر میرسد که نقش محافظتی برای کبد در برابر آسیبهای ناشی از رادیکالهای آزاد را داشته باشد. لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی اثرات تیمول بر کبد چرب غیرالکلی ناشی از استرس بی حرکتی مزمن در موش صحرایی بود.
روش بررسی: این یک مطالعه تجربی میباشد که در سال ۱۳۹۹ انجام شد، ۲۴ سر موش صحرایی نژاد ویستار وارد مطالعه شدند و به ۳ گروه مساوی شامل؛ شم کنترل، کنترل منفی و درمان(دریافت کننده تیمول با دوز ۱۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. بعد از ۶۰ روز موشها با کتامین و زایلازین بیهوش و خونگیری از قلب انجام و کل کبد برای بررسیهای بافتشناسی برداشته شد. میزان فاکتورهای التهابی شامل IL-۶ و TNF-α، آنزمهای آنتیاکسیدان شامل؛ GPx، SOD و کاتالاز، پروفایل چربی شامل LDL، HDL، تری گلیسرید و کلسترول تام و همچنین مالون دیآلدهید(MDA) مورد بررسی قرار گرفتند. دادههای جمعآوری شده با استفاده از آزمونهای آنالیز واریانس یکطرفه و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان دادند که در گروه کبد چرب میزان آنزیمهای آنتیاکسیدان کاهش و فاکتورهای چربی و میزان MDA افزایش یافت. در حالی که تیمار با تیمول توانست این فاکتورها را به حالت نرمال نزدیک کند. نتایج حاصل از پاتولوژی نشان داد که تیمول میتواند با کاهش نکروز سلولی میزان آسیب ایجاد شده در کبد چرب غیر الکلی را کاهش دهد.
نتیجهگیری: بررسیهای صورت گرفته در پژوهش ما نشان داد که تیمول می تواند با خاصیت آنتیاکسیدانی باعث بهبود عملکرد کبد چرب غیرالکلی ناشی از استرس بی حرکتی مزمن از طریق کاهش شاخصهای التهابی، افزایش ایندکسهای آنتیاکسیدانی و کاهش نکروز سلولی شود.