مریم کسرائیان ، مرجان موثقی ،
دوره ۸، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۲ )
چکیده
مقدمه و هدف: بیماریهای آمیزشی یکی از مهمترین مخاطراتی است که زنان در طول حیات خود تجربه می کنند. عوامل ایجاد کننده این بیماریها بسیار متنوع می باشند ولی در میان آنها ویروس هرپس شایعترین عامل می باشد که با وجود خوش خیم بودن می تواند زمینه ساز بروز عفونتها و یا بیماریهای دیگر باشد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع عفونتهای هرپسی و طبقه بندی سطح سرمی آنتی بادی ضد ویروس هرپس (ایمونوگلوبولین جی) در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر شیراز در سال ۱۳۸۲ بود.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی که به صورت مقطعی و نمونه گیری خوشه ای انجام شد تعداد ۸۳۵ نفر از زنان مراجعه کننده به ۸ مرکز بهداشتی شهر شیراز در مدت یک سال (از ابتدای سال ۸۲ تا ابتدای سال ۸۳) به صورت تصادفی انتخاب شد و پس از معاینات پزشکی، سطح سرمی آنتی بادی (ایمونوگلوبولین جی) غیر اختصاصی ضد ویروس هرپس در خون (۷۳۹ نفر) انها اندازه گیری و طبقه بندی گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و روشهای آماری توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: از کل افراد معاینه شده ۹۰,۷۷ درصد دارای تحصیلات دیپلم و زیر دیپلم بودند و ۹.۲۲ درصد آنها از تحصیلات عالی برخوردار بودند. ۶۹.۸۲ درصد بیماران سابقه ضایعات هرپسی در ناحیه دهان و ۱.۴۸ درصد دارای سابقه ضایعات هرپسی هم در ناحیه دهان و هم ناحیه تناسلی داشتند، ولی سابقه ضایعات تناسلی به تنهایی در هیچ یک از بیماران وجود نداشت. تیتر آنتی بادی غیراختصاصی ضد هرپس (ایمونوگلوبولین جی) در ۹۳.۷۸ درصد مثبت بود.
نتیجه گیری: اندازه گیری سطح سرمی آنتی بادی ضد ویروس هرپس (ایمونوگلوبولین جی) می تواند کمک شایانی در تشخیص بیماری و پیشگیری از انتقال آن و عواقب بعدی بیماری داشته باشد. در عین حال این تست می تواند برای پیشگیری بیماران و به خصوص آنهایی که در معرض خطر بروز بدخیمی های دهانه رحم هستند مورد استفاده قرار گیرد.
