بهرام محمدی، عبدالکریم قدیمی مقدم، نسرین محمدی، جمشید محمدی،
دوره ۲۹، شماره ۴ - ( ۵-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: تشنج ناشی از تب(Febrile seizure)، از شایع‌ترین بیماری‌های نورولوژیک کودکان است که در ۳ الی ۵ درصد کودکان ۶ ماهه تا ۵ ساله رخ می‌دهد. این نوع تشنج که شایع‌ترین شکل تشنج در کودکان است به طور معمول بی‌خطر است و خطر تشنج‌های بدون تب را افزایش نمی‌دهد. لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی فراوانی مننژیت باکتریال در تشنج ناشی از تب در کودکان زیر پنج سال در بیمارستان امام سجاد شهر یاسوج از سال ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۹ بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی که در بخش اطفال بیمارستان امام سجاد(ع) انجام شد، تعداد کل بیماران تشنج ناشی از تب در کودکان زیر پنج سال بستری شده در بخش اطفال طی‌سال های ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۹ مورد مطالعه قرار گرفتند و با بررسی اطلاعات ثبت شده در پرونده پزشکی هر بیمار، موارد ذکر شده در فرم پرسشنامه تکمیل شد. پرسشنامه ها در برگیرنده اطلاعات فردی ـ اجتماعی و زمینه‌ای بیماران مانند سن، جنس، بیماری زمینه‌ای، پیشینه تشنج، علایم نورولوژی شامل؛ سفتی گردن، کرنینگ و برودزینسکی، علایم بالینی شامل سردرد و استفراغ و درمان می‌باشد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری کای اسکوئر و توصیفی شامل فراوانی و میانگین تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: از ۲۹۶ کودک زیر پنج سال تب- تشنج در پژوهش بر حسب جنس، ۱۲۱ کودک دختر و ۱۷۵ کودک پسر بودند که از نظر جنسیت تفاوت آماری معنی‌داری بین بیماران وجود نداشت. هم‌چنین ارتباط معنی‌داری برای متغیرهای سن، استفراغ و بی حالی مشاهده نشد. در بررسی نتایج به دست آمده علایم سردرد، کرنینگ، برودزینسکی، سفتی گردن و نوع تشنج با مننژیت باکتریال در مقایسه با سایر بیماران مشکوک به مننژیت ارتباط معنی‌داری داشت(۰۵/۰>p). مقایسه توزیع بیماران تب ـ تشنج بر حسب فراوانی موارد انجام LP و موارد مثبت CSF نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین بیماران تشخیص داده شده با مننژیت باکتریال وجود دارد( ۰۰۰۱/۰=p).
نتیجه‌گیری: در این مطالعه هیچ نمونه مثبت کشت باکتریایی مشاهده نشد و اساس تشخیص بر پایه قضاوت بالینی پزشک و آنالیزCSF قرار داده شد. تعدادی از علایم بالینی با موارد تشخیص داده شده به عنوان مننژیت باکتریال ارتباط معنی‌داری داشتند که از این یافته‌های بالینی برای تشخیص دقیق‌تر مننژیت باکتریال می‌توان استفاده نمود. اگرچه این بیماران از لحاظ فاکتورهای دموگرافیک تفاوت معنی‌داری با سایر بیماران نداشتند، اما این شاخص‌ها می‌توانند در راستای تشخیص بهتر مننژیت باکتریال در بیماران کمک کننده باشند.
