[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
بانک ها و نمایه نامه ها::
فرم پیش نیاز ارسال مقاله::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
بانک ها و نمایه ها
DOAJ
GOOGLE SCHOLAR
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۱ نتیجه برای ایمنی ذاتی

منیره جهان تیغ، سید میثم ابطحی فروشانی، ناهیده افضل آهنگران،
دوره ۲۳، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۷ )
چکیده

زمینه و هدف: تا کنون اطلاعاتی در مورد نقش استرادیول در تغییر قابلیتهای ایمونومودولاتوریسلول‌هتب بنیادیمزانشیمال در شرایط درون تنی مدل آزمایشگاهی یافت نشده است،  هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات تیمار با ۱۷ـ بتا استرادیول برقابلیت‌های سلول‌های بنیادی مزانشیمال(MSC) در تعدیل پاسخ‌های ایمنی ذاتی در مدل حیوانی روماتوئید آرتریت(RA) می‌باشد.
 
روش بررسی: در این مطالعه تجربی سلول‌های بنیادی مزانشیمال پس از جداسازی، به مدت ۲۴ ساعت با ۱۷ بتا استرادیول((E۲ ۱۰۰ میکرو مولار مجاور شدند. بیماری آرتریت روماتوئید با استفاده از کلاژن و ادجوانت فروند کامل در رت‌های ویستار القاء شد. یک هفته بعد از ایمن‌سازی، رت‌ها در گروه‌های بدون درمان، گروه درمان شده با MSCs بدون تیمار (تزریق داخل صفاقی دو میلیون سلول)، گروه درمان شده با MSCs تیمار شده با قرار گرفتند. تغییر قطر ناحیه مچ دست و پای هر رت تا روز ۳۳ پس از القاء، بیماری هر ۵ روز یک‌بار ثبت شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند .
 
یافته‌ها: میزان ادم و تورم کف دست و پا در روز آخر در گروه کنترل مثبت (۶/۰±۹/۵ میلی‌متر) بیشتر از گروه‌های درمانی بود. میزان تورم در گروه درمان شده با MSCs تیمار شده با (۴۵/۰ ± ۶۹/۱ میلی‌متر) نسبت به گروه درمان شده با MSCs بدون تیمار (۳/۰±۹۶/۲میلی‌متر) به طور معنی‌داری  کاهش بیشتری یافت. هم‌چنین قابلیت انفجار تنفسی(۱۱/۰± ۵۷/۱) ، میزان فاگوسیتوز نوترال رد(۰۹/۰± ۱۱/۱) و میزان تولید نیتریک اکساید(۸۱/۷±۱۶/۲۱۹،میکرومول) در جمعیت سلول‌های ایمنی ذاتی طحال در گروه کنترل مثبت بیشتر از گروه‌های درمانی بود. میزان شاخص‌های قابلیت انفجار تنفسی، فاگوسیتوز و تولید نیتریک اکساید در گروه درمان شده MSCsهای تیمار شده به ترتیب به میزان (۰۹/±۰ ۷۹/۰، ۰۸/۰± ۶۱/۰ و ۲۹/۱۳±۹/۱۵۵ میکرومول) و در گروه دریافت کننده MSCsهای بدون تیمار به ترتیب به میزان (۰۸/±۰ ۹۹/۰ ، ۰۷/۰± ۸۸/۰ و ۱۸/۱۲±۹/۱۸۷میکرومول) بود. در تمام بررسی‌ها ۰۵/۰>p به عنوان سطح معنی‌دار در نظر گرفته شد.
 
نتیجه‌گیری: تیمار MSCها با ۱۷ـ بتااسترادیول موجب افزایش عملکرد تنظیمی‌و تأثیر مهاری بر واسطه‌های التهابی آسیب‌رسان سلول‌های ایمنی ذاتی طحال در مدل RA نسبت به سلول‌های بنیادی مزانشیمال بدون تیمار می‌گردد. 
 
.
 

صفحه 1 از 1     

ارمغان دانش Armaghane Danesh
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 27 queries by YEKTAWEB 4713