بهاره صادقی گوغری، پروین سادات اسلام نیک، مریم رحیمی،
دوره ۲۷، شماره ۲ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: القا زایمان از اقدامات رایجی است که به دلیل اندیکاسیون‌های طبی مادر یا نوزاد و یا علل اجتماعی و الکتیو صورت می‌گیرد. روش‌های مختلفی برای القای زایمان وجود دارد که می‌توان به میزوپروستول و اکسی‌توسین اشاره کرد. لذا هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه اثر اکسی‌توسین و میزوپروستول خوراکی در القای بارداری در حاملگی‌های ترم و پست ترم بود.
روش بررسی: این یک مطالعه توصیفی می‌باشد که در سال ۱۴۰۰ ـ۱۳۹۸ انجام شد. جامعه آماری شامل ۱۶۰ نفر بیمار که کاندید ختم بارداری بودند، انتخاب شدند و در دو گروه ۸۰ نفری قرار گرفتند، یک گروه با قرص میزوپروستول ۵۰ میکروگرم که به صورت محلول خوراکی تا بیشترین دوز ۲۰۰ میکروگرم تجویز شد و گروه دیگر با آمپول اکسی توسین با دوز اولیه ۱۰ واحد تحت اینداکشن قرار گرفتند. میزان موفقیت در هر گروه دستیابی به انقباضات مناسب(سه انقباض طی ده دقیقه که هر کدام به مدت ۴۰ ثانیه طول می‌کشد) و در نهایت میزان زایمان طبیعی موفق در نظر گرفته شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری مان ویتنی، مجذور کای و تی تست تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: با توجه به آزمون آماری، تفاوت معنی‌دار بین دو گروه در متغیر نوع زایمان و عدم پیشرفت زایمان مشاهده شده است. درصد زایمان طبیعی در گروه میزوپروستول در مقایسه با گروه اکسی‌توسین بیشتر بود که این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود(۰۰۵/۰=p). میانگین سنی بیماران گروه میزوپروستول در برابر گروه اکسی‌توسین به ترتیب ۶۴/۷±۲۱/۲۸ و ۹۹/۵±۸۴/۲۵ بود که این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار نبود(۰۰۵/۰=p). هم‌چنین عدم پیشرفت زایمان در گروه دریافت کننده اکسی توسین در مقایسه با گروه دیگر بیشتر بود که این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود(۰۰۱/۰p<).
نتیجه‌گیری: با توجه به موارد ذکر شده، این مطالعه نشان از تأثیر بهتر در القای زایمان به وسیله میزوپروستول داشته و با توجه به این که در عوارض نیز دو دارو تفاوتی با یکدیگر نداشتند، می‌تواند نشان از کار آمدی بهتر و مناسب تر میزوپروستول در القای زایمان باشد.
