لیلا صالح حق گو، شیوا خضری، سید میثم ابطحی فروشانی،
دوره ۲۴، شماره ۳ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: گلیسیریزین از جمله مهم‌ترین ترکیب‌های فارماکولوژیک گیاه شیرین بیان میباشد و دارای خواص ضدالتهابی است.اتانول جزء مواد آسیب‌زا در مغز است. استفاده روز افزون از این ماده میزان ضایعات عصبی را بالا برده است، لذا هدف از این تحقیق بررسی اثرات حفاظتی گلیسیریزین بر سلول‌های گلیال B۹۲ آسیب دیده با اتانول بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال۱۳۹۷ اجرا شد، سلول‌های B۹۲ از بانک سلولی انسیتو پاستور تهیه شدند و با تراکم ۱۰۶×۱ به پلیت ۹۶ خانه انتقال داده شدند. سپس به مدت ۲۴ ساعت با گلیسیریزین(۵،۱۰ و ۲۵ میکرومولار) انکوبه شدند. آنگاه سلول‌ها به مدت ۸۰ دقیقه با اتانول مطلق با غلظت ۸۶ میلی‌مولار مجاور شدند. آنگاه میزان قدرت حیاتی سلول‌ها با تست‌های برداشت نوترال رد(NR) و احیای نمک تترازولیوم(MTT) ارزیابی شدند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: گلیسیریزین به طور وابسته به دوز، آسیب وارد شده به وسیله اتانول به غشاء سلولی و میتوکندری سلول‌ها را کاهش داد. به طوری که گلیسیریزین در غلظت ۱۰ و ۲۵ میکرو مولار باعث کاهش معنی‌دار آسیب غشایی شده و آسیب وارد شده به عملکرد میتوکندری‌ها را کاهش معنی‌داری داد، ولی در غلظت ۵ میکرومولار نه تنها اثر حفاظتی نداشت، بلکه باعث کاهش رشد و تکثیر سلول‌ها شد.
نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره گیاه شیرین بیان(گلیسیریزین) بر میزان زنده مانی سلول‌ها اثر مثبت دارد و قابلیت حیاتی سلول‌های گلیال آسیب دیده با اتانول را بهبود می‌بخشد. پس گلیسیریزین می‌تواند به طور وابسته به دوز اثرات حفاظتی در مقابل آسیب‌های ناشی از اتانول در سلول‌های B۹۲ داشته باشد.
