|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
۱ نتیجه برای پودوفیلوتوکسین
محمدشریف طالبیان پور، حسن بردانیا، محبوبه منصوریان،
دوره ۲۶، شماره ۳ - ( ۴-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: پودوفیلوتوکسین به عنوان یکی از درمان‌های اصلی زگیل‌های تناسلی استفاده می‌شود. این ترکیب پیش ماده دارویی اتوپوزاید و تنی‌پوزاید است که در درمان سرطان‌های مختلف کاربرد دارد. علی‌رغم نگارش تعداد زیادی پژوهش در زمینه سرطان‌ها، مکانیسم دقیق پودوفیلوتوکسین، مجهول و حل نشده باقی مانده است. سرکوب فعالیت آنزیمی کاسپازهای بالغ در سلول‌های سرطانی در حضور اعضای خاص خانواده پروتئین های بازدارنده آپوپتوز(IAPs) مانند پروتئین بازدارنده‌ی آپوپتوز وابسته به کروموزوم X (XIAP)، پروتئین شماره ۱ بازدارنده آپوپتوز سلولی(cIAP۱) و سوروایوین(Survivin) رخ می‌دهد. [k۱] با اتصال ویژه مقلدهای دومین فعال‌کننده کاسپاز مشتق از میتوکندری به این تنظیم کننده‌های منفی آپوپتوز، مهار کاسپازهای مربوط به واسطه پروتئین های مهارکننده آپوپتوز(IAPs) برطرف می‌شود و آپوپتوز القا می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین مکانیسم اثر پودوفیلوتوکسین به عنوان القاء کننده آپوپتوز با استفاده از روش داکینگ مولکولی بود.
روش بررسی: این مطالعه بیوانفورماتیک در سال ۱۳۹۹ انجام شد. برای محاسبات برهمکنش مولکولی پودوفیلوتوکسین با پروتئین‌های مرتبط با کاسپازهای آغازگر و افکتور شامل ناحیه سومین تکرار IAP باکلوویروس (BIR۳)از XIAP/cIAP۱ و سوروایوین، لنفومای ۲ لنفوسیت‌های بی (Bcl-۲)و گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی(EGFR) از روش داکینگ مولکولی استفاده شد. جایگاه اتصال نظری پودوفیلوتوکسین بر روی این پروتئین‌های آنتی‌آپوپتیک به عنوان مهارکننده تعیین شد تا اطلاعاتی از نحوه برهمکنش اولیه، انرژی آزاد اتصال و ثابت مهار به دست آید. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم افزارهای مختلف و مقایسه با نتایج مقالات مرتبط تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: فعالیت پروآپوپتوتیک پودوفیلوتوکسین به عنوان یک عامل القاکننده آپوپتوز با مسیرهای سیگنالی کاسپازهای ۳، ۷، ۸ و ۹ مرتبط است. مکانیسم‌های کلیدی فعال‌سازی این کاسپازها ممکن است به دلیل اتصال پودوفیلوتوکسین و القاء تغییرات کنفورماسیونی در جایگاه‌های اتصال BIR۳ از XIAP/cIAP۱ و سوروایوین باشد که در نزدیکی یا در همان محل اتصال مقلدهای دومین فعال‌کننده کاسپاز مشتق از میتوکندری قرار گرفته‌اند. سه پیوند هیدروژنی قوی با اسیدآمینه‌های تیروزین ۱۰۸، سرین ۱۱۷ و گلوتامات ۱۱۸، نقش مهمی در تثبیت و پایدار سازی کمپلکس Bcl-۲- پودوفیلوتوکسین ایفا می‌کند. پودوفیلوتوکسین مشابه مهارکننده‌های EGFR چندین برهمکنش هیدروفوب و دو پیوند هیدروژنی قوی با ترئونین ۸۳۰ و متیونین ۷۶۹ با انرژی آزاد پیوندی ۸۵/۷- کیلوکالری بر مول و ثابت مهار ۷۶/۱Ki= میکرومولار تشکیل می‌دهد.
نتیجه‌گیری: القای آپوپتوز در سلول‌های سرطانی به وسیله پودوفیلوتوکسین می‌تواند به چندین مکانیسم مختلف نسبت داده شود. کنفورماسیون‌های پیوندی پیش‌بینی شده نشان داد که پودوفیلوتوکسین دارای پتانسیل مهارکنندگی ارزشمندی می‌باشد. بنابراین، پودوفیلوتوکسین ممکن است به عنوان یک عامل ضد سرطان مؤثر برای پژوهش‌های بیشتر در توسعه دارو مورد توجه باشد.
|
|
