سحر پورعلی، عبدالکریم قدیمی مقدم، نادیا خورشیدیان، محسن عوض پور، جان محمد ملک زاده،
دوره ۲۶، شماره ۵ - ( ۸-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: کودکان زیر دو سال حساس‌ترین گروه کودکان هستند که به دلیل رشد سریع و دریافت ناکافی غذا در معرض خطر اختلال رشد می‌باشند. اقدامات درمانی برای حل مشکلات تغذیه‌ای کودکان به ویژه شیرخواران اکثرا بدون تأثیر چشمگیر است و نشان دهنده نیاز به بررسی‌های بیشتری است. لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی مقایسه‌ای الگوی تغذیه تکمیلی کودکان ۲۴ـ۶ ماه دچار اختلال رشد و سالم در شهرستان بویراحمد بود.
روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی مورد شاهد که در سال ۱۳۹۷ انجام شد، ۶۸ کودک مبتلا به کمبود وزن مراجعه کننده به درمانگاه‌های تغذیه، اطفال یا از لیست کودکان سوء تغذیه‌ای مراکز بهداشتی درمانی انتخاب و با ۶۱ کودک سالم شاهد از نظر الگوهای تغذیه‌ای و وضعیت اقتصادی ـ اجتماعی مورد مقایسه قرار گرفتند. متغیرهای تحصیلات والدین، شغل والدین، آگاهی، نگرش و کاربست تغذیه‌ای مادران در خصوص تغذیه کودکان و دریافت غذای ۲۴ ساعته آنان مورد بررسی قرار گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های مجذور کای، تی تست و یو مان ویتنی تجزیه وتحلیل شدند.
یافته‌ها: بین دو گروه کودکان از نظر دریافت انرژی، پروتئین، چربی، آهن، روی و ویتامین A تفاوت معنی‌دار آماری دیده نشد، اما مقدار کربوهیدرات دریافتی کودکان دچار اختلال رشد با کودکان شاهد سالم، تفاوت معنی‌دار آماری نشان داد(۰۰۳/۰=p). مهم‌ترین عوامل مرتبط با اختلال رشد در کودکان با سطح آگاهی مادران(۰۰۱/۰=p)، تحصیلات مادر(۰۲/۰=p)، تحصیلات پدر(۰۳۳/۰=p)، دفعات مصرف غذای کمکی(۰۱۷/۰=p) و زمان مصرف تنقلات کم ارزش(۰۱۷/۰=p) به وسیله کودکان بود. متغیرهای وضعیت اشتغال والدین، سن شروع تغذیه کمکی، نوع شیر مصرفی بین دو گروه کودکان دچار اختلال رشد و شاهد تفاوت آماری معنی داری نداشت.
نتیجه‌گیری: بررسی نشان داد آگاهی تغذیه‌ای مادران، تعداد دفعات غذای کمکی داده شده به کودک، زمان مصرف تنقلات و سطح تحصیلات والدین به ویژه مادران بیشترین ارتباط را با رشد وزنی کودکان مورد بررسی داشتند.
