[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
بانک ها و نمایه نامه ها::
فرم پیش نیاز ارسال مقاله::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
بانک ها و نمایه ها
DOAJ
GOOGLE SCHOLAR
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۱ نتیجه برای قطره سامانی

هادی قائدی، محمد فرامرزی، کیهان قطره سامانی، ابراهیم بنی طالبی، اکبر اعظمیان جزی،
دوره ۲۳، شماره ۲ - ( خرداد و تیر ۹۷ ۱۳۹۷ )
چکیده

زمینه و هدف: پروتئین ویژه بافت چربی۲۷ (Fat-Specific Protein ۲۷) یکی از پروتئین­هایی است که در تنظیم و متابولیسم قطره چربی نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر شدت­های مختلف تمرین استقامتی بر بیان پروتئین ویژه بافت چربی(FSP۲۷ ) احشایی و مقاومت به انسولین در موش‌های صحرایی دیابتی­شده با STZ بود.
 
روش بررسی: در این مطالعه تجربی۴۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به پنج گروه هشت­تایی شامل گروه دیابتی و تمرین استقامتی با شدت کم(DLE) ، گروه دیابتی و تمرین استقامتی با شدت متوسط(DME)، گروه دیابتی و تمرین استقامتی با شدت زیاد (DHE)، گروه کنترل دیابتی(DC) و کنترل سالم (HC) تقسیم شدند. پس از دیابتی کردن با تزریق داروی استرپتوزوسین، تمرین استقامتی با شدت­های کم، متوسط و زیاد  به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت ۳۰ دقیقه انجام شد. سطوح سرمی‌گلوکز از طریق گلوکومتر، انسولین با کیت الایزا ویژه موش، بیان نسبی پروتئینFSP۲۷ با روش وسترن بلات و شاخص مقاومت به انسولین اندازه گیری شد. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی و گیمزـ هاول جهت تعیین تفاوت بین گروه­ها استفاده شد.
 
یافته‌ها: نتایج نشان داد­ تمرین استقامتی با سه شدت (کم، متوسط و زیاد) بر سطوح سرمی‌گلوکز، انسولین و مقادیر مقاومت­ به انسولین تأثیر معنی‌داری داشت(۰۵/۰p). کاهش سطوح سرمی‌انسولین و گلوکز در گروه­های تمرین با شدت زیاد و تمرین با شدت متوسط در مقایسه با کنترل دیابتی و تمرین با شدت پایین معنی­دار بود(۰۵/۰p≤). مقادیر مقاومت به انسولین بین گروه تمرین با شدت زیاد و متوسط در مقایسه با گروه­ تمرین کم­شدت(۰۰۱/۰p=)، گروه کنترل دیابتی(۰۰۱/۰p=) و گروه کنترل سالم(۰۰۱/۰p=) معنی‌دار بود. بیان پروتئین FSP۲۷ در گروه­های تمرین استقامتی با سه شدت با کنترل دیابتی و کنترل سالم تفاوت معنی‌داری نداشت. هرچند نتایج نشان داد محتوایFSP۲۷ در گروه­های تمرینی با افزایش شدت تمرین نسبت به گروه کنترل دیابتی تمایل به افزایش داشت.
 
نتیجه‌گیری: اگر چه در این مطالعه هیچ کدام از مداخله‌های تمرین استقامتی تفاوت معنی‌داری درFSP۲۷ ایجاد نکرد، با توجه به تمایل به افزایش FSP۲۷ همراه با افزایش شدت تمرین استقامتی به نظر می‌رسد تمرین استقامتی با شدت مناسب بتواند از طریق افزایشFSP۲۷ و به دنبال آن کاهش اسیدهای چرب آزاد در دسترس از یک طرف و افزایش برداشت گلوکز از طرف دیگر باعث افزایش حساسیت به انسولین و بهبود مقاومت به انسولین در موش­های دیابتی شود. 
 
 

صفحه 1 از 1     

ارمغان دانش Armaghane Danesh
Persian site map - English site map - Created in 0.14 seconds with 27 queries by YEKTAWEB 4712