۳ نتیجه برای غفوری
اسماعیل پناهی کوخدان، حسین صادقی، حسین غفوری، هیبت الله صادقی، نازنین دانایی، شیراوان سلامی‌نیا، محمود رضا آقا معالی،
دوره ۲۴، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: در طب سنتی از گیاه سنبلهای کرکدار برای درمان انواع بیماری‌ها استفاده می‌شود. علی‌رغم برخی گزارش‌ها در مورد اثرات ضد توموری برخی از گونه‌های این جنس، فعالیت ضد سرطان سنبلهای کرکدار هنوز گزارش نشده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر آپوپتوزی عصاره سنبلهای کرکدار(Stachys pilifera Benth) و فرکشن آلکالوئیدی و ترپنوئیدی آن در سلولهای سرطانی کولورکتال HT-۲۹ می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی سلولهای HT-۲۹ کشت شد و سپس سلولها با غلظت‌های مختلف عصاره متانولی سنبلهای کرکدار، فرکشن‌های آلکالوئیدی و ترپنوئیدی و سیس پلاتین به مدت ۲۴ ساعت انکوبه شدند. بقای سلولهای سرطانی با استفاده از آزمون(MTT) اندازه‌گیری شد. اثرات عصاره و تست‌های انجام شده بر روی مکانیزم‌های مرگ و میر سلولی مانند قطعه قطعه شدنDNA و آپوپتوز به وسیله دستگاه فلوسیتومتری انجام شد. سیس پلاتین به عنوان کنترل مثبت در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج IC۵۰ عصاره متانولی، فرکشن‌های آلکالوئیدی، ترپنوئیدی و سیس پلاتین بر روی سلول HT-۲۹ بعد از ۲۴ ساعت به ترتیب برابر ۶۱۲,۸، ۴۶.۴، ۴۶.۸ و ۴.۰۶ میکروگرم بر میلی‌لیتر بود. نتایج نشان داد که مهار تکثیر سلولی به صورت وابسته به دوز می‌باشد. عصاره متانولی سنبلهای کرکدار و سیس پلاتین باعث قطعه قطعه شدن DNA شدند. نتایج تست آپوپتوز نشان داد که بیشترین درصد افزایش آپوپتوز در تیمار با سیس پلاتین( ۸/۳۰ درصد) و عصاره متانولی(۲/۲۳درصد) نسبت به گروه کنترل(تیمار نشده) بود(۰۵/۰p<).
نتیجه‌گیری: عصاره هیدروالکلی سنبلهای کرکدار و فراکشن الکالوئیدی به صورت وابسته به دوز تکثیر سلولهای سرطانی کلورکتال HT-۲۹ را متوقف و سلولها را وارد فاز آپوپتوتیک می‌کند. بنابراین گیاه کاندیدای مناسبی برای جلوگیری از تکثیر سلوا‌های سرطانی کلورکتال می‌تواند باشد.
سنبله
حمیده شهریاری نژاد، نگین پورمحسن، حسین غفوری، سودا زارعی، رقیه شریفی، نصرت.. محمودی،
دوره ۲۵، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: پروتئین لنفوم سلول B۲ یک هدف بالقوه برای درمان تومور است. مهار بیان لنفوم سلول B۲ هدف اصلی در زمینه تولید داروهای ضدسرطان می‌باشد. اخیراً، ارزیابی اثرات ضدتوموری مشتقات پیرازولی امیدوار کننده است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات مهاری مشتقات پیرازولی جدید بر روی بیان Bcl۲ در رده سلول سرطان سینه انسانی Mcf-۷ انجام شده است.
مواد و روش:در این مطالعه تجربی در شرایط آزمایشگاهی، مواد تازه سنتز شده بر علیه آدنوکارسینومای سینه غربال شدند. آنالیز وسترن بلات برای مطالعه مسیرهای سیگنالینگ سلول های سرطان سینه Mcf-۷ انجام شد. سطج پروتئین ضد آپوپتوزی لنفوم سلول B۲ با آنالیز وسترن بلات مورد بررسی قرار گرفت و تغییرات در بیان آن تایید شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یکطرفه و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: ترکیبات HN۱ و HN۲ به طور معنی داری تکثیر سلولهای سرطان سینه انسانی را مهار می‌کنند (۰۵/۰>p). ترکیبات HN۱ و HN۲ رشد سلولهای MCF-۷ را به ترتیب با مقادیر غلظت بازدارندگی۴/۷ و ۶۸/۸ میکروگرم بر میلی‌لیتر مهار می‌کنند. علاوه بر این، ترکیبات HN۱ وHN۲ (۵۰ ـ ۵/۲۲ میکروگرم بر میلی‌لیتر) به طور معنی‌داری باعث کاهش تولید پروتئین آنتی‌آپوپتوزی Bcl-۲ می‌شوند(۰۵/۰>p). ترکیب HN۲ به طور معنی داری بیان Bcl-۲ را به صورت وابسته به غلظت مهار می‌کند، به این صورت که در غلظت ۵/۳۷، ۲۴ درصد و در غلظت ۵۰ میکروگرم بر میلی‌لیتر با ۳۰ درصد کاهش بیان Bcl-۲ را موجب می‌شود. هم‌چنین ترکیب HN۱ در غلظت‌های مشابه به ترتیب در غلظت‌های ۵/۳۷ و ۵۰ میکروگرم بر میلی‌لیتر باعث مهار صفر و ۱۲ درصدی بیان Bcl-۲ در سلولهایMCF-۷ می‌شود.
نتیجه‌گیری: HN۲ می‌تواند رشد و تکثیر سلولهای MCF-۷ را سرکوب و آپوپتوز را با کاهش فاکتور آنتی‌آپوپتوزی Bcl-۲ در سلولهای سرطانی القا کند. این نتایج نشان داد که اثر مهاری HN۲ بر علیه رشد سلولهای سرطان سینه انسانی Mcf-۷ ممکنه با القای آپوپتوز از طریق مسیر وابسته به پروتئین Bcl۲ همراه باشد. نتایج حاضر نشان می‌دهد که HN۲ دارای پتانسیل امیدوارکننده‌ای است که به عنوان یک عامل بازدارنده شیمیایی با ارزش مورد استفاده قرار گیرد.
سید عبدالمحمد سادات، لیدا سلیمی، حسین غفوریان، لیندا یادگاریان حاجی‌آبادی، سید محمدتقی ساداتی پور،
دوره ۲۷، شماره ۲ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: امروزه تولید پساب‌های حاوی ترکیبات دارویی، از جمله تتراسایکلین‌ها یکی از تهدیدات عمده محیط زیست و به خطر افتادن سلامتی انسان می‌باشند. بر این اساس، نیاز به یک سیستم کارآمد برای حذف این ترکیبات از محیط‌های آبی احساس می‌شود. لذا هدف از این تحقیق بهینه‌سازی و مدل‌سازی حذف آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین با استفاده از نانوکاتالیست TiO۲/N/S در حضور نور مرئی در محلول‌های آبی بود.
روش بررسی: در این مطلعه تجربی که در سال ۱۳۹۸ انجام شد، ابتدا نسبت به سنتز نانوکاتالیست با روش سل‌ـ ژل اقدام و سپس مشخصات آن با استفاده از آنالیزهای SEM، XRD ، EDS و BET مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله دوم، با تغییر شرایط واکنش از قبیل تغییر دوز فتوکاتالیست سنتز شده(۱ـ۲/۰)گرم در لیتر، غلظت تتراسایکلین(۵۰ـ۱)میلی‌گرم در لیتر، زمان واکنش(۹۰ـ۲)دقیقه و pH محلول(۱۰ـ۲) و با تابش نور مرئی جهت حذف تتراسایکلین از پساب سنتتیک و تأثیر این متغیرها بر روی عملکرد فرایند به روش سطح پاسخ و با متدCCD و تعیین شرایط بهینه، بررسی سینتیک واکنش، میزان معدنی شدن تتراسایکلین و عملکرد فتوکاتالیست در تصفیه فاضلاب واقعی مورد ارزیابی قرار گرفت. تعیین میزان تتراسایکلین به روش فاز معکوس کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) انجام شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: حداکثر راندمان حذف تتراسایکلین با این فرآیند در شرایط بهینه با pH برابر ۶ و زمان ۵۶ دقیقه و غلظت تتراسایکلین ۱۳ میلی‌گرم در لیتر و مقدار کاتالیست ۲/۱ گرم بر لیتر ۷۷ درصد بود. راندمان معدنی شدن آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین در شرایط بهینه ۴۷ درصد و مطالعه سینتیک نشان داد که داده‌ها به خوبی از مدل شبه درجه اول پیروی و این فرآیند تتراسایکلین را در فاضلاب بیمارستان امام سجاد(ع) یاسوج ۷۲ درصد حذف کند.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که کارایی فرایند فوتوکاتالیستیTiO۲/N/S در معرض تابش نور مرئی در حذف تتراسایکلین به دلیل عدم تولید محصولات جانبی و هم‌چنین محصولات نهایی معدنی(دی اکسید کربن و آب) به عنوان یک فرآیند مطلوب می‌باشد.
