۴۵ نتیجه برای غفاری
اکبر رستمی نژاد، دکتر عباس خسروی، زهره کزیمی، سیما محمدحسینی، حمیدرضا غفاریان شیرازی،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۸۱ )
چکیده
رحیم استوار، عبدمحمد موسوی ، حمیدرضا غفاریان شیرازی ، محمدعلی عباسی مقدم ،
دوره ۸، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۲ )
چکیده
مقدمه و هدف: نیروی انسانی شاغل در سازمانها اصلی‌ترین سرمایه دراختیار مدیران است و مدیریت منابع انسانی مهمترین و شاید اصلی‌ترین وظیفه مدیران می‌باشد. رفتار و فعالیت انسانها ناشی از انگیزه‌ها یا نیازهای آنان است. مدیران با شناخت و پیش‌بینی انگیزه‌ها و نیازهای واقعی کارکنان تحت مدیریت خود می‌توانند به موقع و به طور صحیح به ارضاء نیازها و انگیزه‌های آنان اقدام نموده و از نیروهای انسانی سازمان به نحو مطالب در راستای اهداف سازمان بهره‌وری کنند. مطالعه حاضر به منظور شناخت عوامل موثر بر انگیزش کارکنان ستاد دانشگاه علوم پزشکی یاسوج ازدیدگاه مدیران و کارکنان دانشگاه به اجرا درآمد تا هم سلسله مراتب انگیزه‌ها در کارکنان مشخص شوند و هم دیدگاه کارکنان و مدیران در خصوص نیازها و انگیزه‌های کارکنان مقایسه شوند.
مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی بوده که در سال ۱۳۸۲ انجام یافته است. در این مطالعه تعداد ۵۰ نفر مدیر ستادی دانشگاه (همه مدیران تفاوت زیادی مشاهده نمی‌شود. سلسله مراتب نیازها که بزعم آبراهام مازلو از نیازهای فیزیولوژیکی شروع و به نیازهای خودیابی ختم می‌شود مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه نیازهای احترام چه از دیدگاه کارکنان و چه از دیدگاه مدیران در بالاترین حدقرار داشته است. از دیگر یافته‌های مهم این بود که بین میزان تحصیلات مدیران و دیدگاه آنان در خصوص نیازهای کارکنان ارتباط معنی‌داری وجود داشت. همچنین حوزه‌کاری مدیران در نگرش آنان نسبت به نیازهای کارکنان تأثیر داشته و بین سابقه کار کارکنان و نیازهای فیزیولوژیکی و خودیابی آنان ارتباط معنی‌داری مشاهده شد.
نتیجهگیری: نتایج حاصل از این تحقیق در خصوص سلسله مراتب نیازها از دیدگاه کارکنان و مدیران نشان داد که یک همسوئی بین دیدگاه مدیران و کارکنان در خصوص نیازهای کارکنان وجود دارد واین بحث می‌تواند به مدیریت بومی، سابقه کار مدیران، میزان تحصیلات مدیران و آگاهی آنان مربوط باشد. همچنین سلسله مراتب نیازها از الگوی سلسله مراتب نیازهای مازلو در بخش احترام و منزلت برخوردار نیست و مدیران و کارکنان دانشگاه بیشترین اهمیت را به نیازهای احترام و منزلت داده‌اند. بین نیازهای کارکنان و بعضی از متغیرها نظیر تحصیلات، سابقه کار و... ارتباط معنی‌داری وجود داشته است.
ابراهیم نعیمی ، رضا چمن، عزیزاله پورمحمودی، حمیدرضا غفاریان شیرازی ،
دوره ۸، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۲ )
چکیده
مقدمه و هدف: تنظیم خانواده به عنوان یک برنامه مهم و دارای اولویت در سطح کشوری و استانی جهت کنترل و مهار رشد شتابان جمعیت مطرح است. مردان می‌توانند نقش بسیار موثری در برنامه تنظیم خانواده ایفا نمایند. لذا طی این پژوهش آگاهی و نگرش مردان متاهل شهر دهدشت در مورد وازکتومی مورد سنجش و بررسی قرار گرفت.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی- تحلیلی در سال ۱۳۸۲ بوده و ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه و روش جمع‌آوری مصاحبه بود. با مراجعه به ۴۰۰ مرد متاهل که به صورت تصادفی منظم انتخاب شده بودند پرسشنامه‌ها تکمیل گردیدند. داده‌های جمع‌آوری شده از طریق نرم‌افزار SPSS و روشهای آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: براساس یافته‌های این پژوهش میانگین سنی واحدهای پژوهشی ۹,۲۳ ± ۳۸.۵۴ سال بود. ۵۳.۱ درصد دارای تحصیلات دبیرستانی و دانشگاهی و ۴۶.۳ درصد کارمند بودند. از نظر میزان آگاهی از عمل وازکتومی، ۳۳.۳ درصد آگاهی ضعیف و ۲۵ درصد آگاهی متوسط و ۴۱.۸ درصد آگاهی خوب داشتند. از نظر نگرش واحدهای پژوهشی به وازکتومی و ۴۴ درصد دارای نگرش ضعیف، ۳۴.۸ درصد دارای نگرش متوسط و ۲۱.۲ درصد دارای نگرش خوب بودند. سطوح آگاهی واحدهای پژوهشی با میزان تحصیلات، سن، تعداد فرزندان و اشتغال آنان رابطه معنی‌داری را نشان داد و سطوح نگرش واحدهای مورد پژوهش با میزان تحصیلات، سن و شغل آنان دارای رابطه معنی‌داری بود.
نتیجهگیری: براساس یافته‌ها پیشنهاد می‌شود تا بازنگری در امر برنامه‌ریزی آموزشی و رسانه‌ای نسبت به ارتقا آگاهی و نگرش مردم در زمینه وازکتومی اقدام شود.
صدراله محرابی سی سخت ، حمیدرضا غفاریان شیرازی ، سیدعلمدار باقری نیا ،
دوره ۸، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۲ )
چکیده
مقدمه و هدف: شب ادراری عبارت است از تخلیه غیر ارادی ادرار بعد از سن پنج سالگی که انتظار کنترل کامل ادرار وجود دارد. شیوع آن در سن ۵ سالگی ۱۵ درصد، در ۱۰ سالگی ۵ درصد و بعد از سن ۱۵ سالگی ۱ درصد می باشد که با توجه به عوارض متعدد روحی روانی، خانوادگی و اجتماعی ناشی از آن برای بیمار و خانواده او درمان شب ادراری بعد از سن پنج سالگی ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه تعیین کارآیی درمان ترکیبی قطره بینی دسموپرسین و قرص اکسی بوتینین خوراکی در بیماران مبتلا به شب ادراری اولیه که مقاوم به درمانهای منفرد مرسوم می باشند است.
مواد و روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی از نوع قبل و بعد است و جمعیت مورد مطالعه کلیه بیماران ۱۵-۵ ساله مبتلا به شب ادراری بود که جهت درمان به کلینیک اورولوژی در سال ۱۳۸۱ مراجعه می کردند. روش نمونه گیری از نوع آسان بود. در مجموع ۷۰ بیمار واجد شرایط مطالعه تحت درمان قرار گرفتند. ابتدا از کلیه بیماران شرح حال و معاینه فیزیکی گرفته شد و آزمایشهای پایه سرم و ادرار به خصوص کامل ادرار و کشت و در صورت لزوم سونوگرافی برای رد عفونت ادراری و علل ارگانیک به عمل آمد. سپس بیماران به طور تصادفی با یکی از داروهای مرسوم مانند ایمی پرامین خوراکی تحت درمان قرار می گرفتند و در صورت عدم ایجاد پاسخ مناسب بعد از سه هفته با اخذ رضایت درمان ترکیبی با قطره بینی دسموپرسین به میزان ۲۰-۱۰ میکروگرم بر حسب وزن و قرص اکسی بوتینین به میزان ۵-۲,۵ میلی گرم در هنگام شب شروع شد و دو هفته و یک ماه بعد ویزیت به عمل آمد و در صورت ایجاد پاسخ مناسب، درمان به مدت ۶-۴ ماه ادامه می یافت و سپس به طور تدریجی دارو قطع و به مدت یک ماه از نظر میزان عود بررسی می شد و کلیه نتایج در پرسشنامه ثبت می گردید. از نرم افزار SPSS و آزمون مجذور کای برای تحلیل داده ها استفاده شد.
یافته ها: ۶۰ درصد بیماران پاسخ کامل، ۳۴.۳ درصد پاسخ نسبی و ۵.۷ درصد به درمان پاسخ ندادند. عوارض جانبی خفیف بدون نیاز به قطع دارو در دو بیمار یعنی ۵.۷ درصد مشاهده گردید. از نظر میزان عود ۴۴.۳ درصد یک ماه بعد از قطع درمان دچار عود کامل یا نسبی شدند و در ۵۳.۷ درصد بهبود کامل ایجاد شد (عود مشاهده نشد).
نتیجه گیری: ترکیب دارویی قطره بینی دسموپرسین و قرص اکسی بوتینین خوراکی به علت کاهش همزمان برون ده ادراری و کنترل بهتر انقباضات غیر مهاری مثانه موفقیت بالایی داشته (در مجموع ۹۴.۳ درصد) و با توجه به عوارض کم (۵.۷ درصد) و عود قابل قبول (۴۴.۳ درصد) می توان به عنوان یک رژیم درمانی مناسب از آن استفاده کرد
دکتر الهه الهیاری، دکتر آرش فربود، دکتر سینا غفاری،
دوره ۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۳ )
چکیده
چکیده :
مقدمه و هدف : روش معمول جهت لوله گذاری تراشه به هنگام القاء بیهوشی تجویز داروهای شل کننده عضلانی به دنبال یک داروی هیپنوتیک می باشد. در استفاده از شل کننده های عضلانی جهت اعمال جراحی کوتاه مدت به دلیل عوارض جانبی و شلی طولانی مدت اختلاف نظر وجود دارد. لذا این پژوهش با هدف بررسی میزان سهولت لوله گذاری داخل تراشه از راه بینی پس از تجویز پروپوفول و رمی فنتانیل بدون شل کننده عضلانی در اعمال جراحی آدنوتونسیلکتومی در کودکان صورت گرفت.
مواد و روش کار : این یک پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی در سال ۸۳ – ۱۳۸۲ است که در آن میزان سهولت لوله گذاری تراشه از راه بینی(نازوتراکیال) در ۷۶ کودک ۳ تا ۱۶ ساله مراجعه کننده به بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی شیراز پس از تجویز۵/۲ میلی گرم بر کیلوگرم پروپوفول به همراه رمی فنتانیل ۲ میکروگرم بر کیلوگرم در گروه مطالعه ۴۰ بیمار و یا سوکسینیل کولین ۵/۱ میلی گرم بر کیلو گرم در گروه کنترل ۳۶ بیمار مورد بررسی قرار گرفت. لوله گذاری نازوتراکیال به وسیله یک متخصص بیهوشی بی اطلاع از نوع دارو انجام گرفت و میزان سهولت لوله گذاری بر اساس یک سیستم درجه بندی چهار قسمتی شامل؛ معیارهای سهولت ونتیلاسیون با ماسک، شلی فک تحتانی، وضعیت تارهای صوتی و میزان سرفه و حرکت اندامها درجه بندی و ثبت گردید. همزمان پارامترهای همودینامیک و تنفسی بیماران نیز مانیتور می شدند. اطلاعات پس از جمع آوری با آزمونهای آماری فیشر ، تی و مان ویتنی یو و نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .
یافته ها : شرایط لوله گذاری در۹۰ درصد و۴/۹۴ درصد به ترتیب در گروه رمی فنتانیل و اسکولین قابل قبول بود. همچنین بین دو گروه از نظرمعیارهای مورد نظر تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت، تنها اختلاف معنی دار در سرفه و حرکت اندامها به هنگام لوله گذاری تراشه بود که در گروه رمی فنتانیل بیشتر از گروه کنترل مشاهده گردید(۰۵/۰ p< ). تغییرات همودینامیک به خصوص به صورت افت فشارخون و ضربان قلب در گروه رمی فنتانیل بیشتر از گروه کنترل مشاهده گردید که تنها در دو بیمار تجویز آتروپین جهت درمان برادیکاردی لازم شد و در بقیه موارد این تغییرات قابل تحمل بوده و نیازی به درمان پیدا نکرد.
نتیجه گیری: به نظر می رسد استفاده از رمی فنتانیل ۲ میکروگرم بر کیلوگرم به دنبال پروپوفول ۵/۲ میلیگرم بر کیلوگرم بدون نیاز به شل کننده عضلانی در اکثر موارد شرایط قابل قبولی جهت لوله گذاری نازوتراکیال در کودکان فراهم می کند.
واژه های کلیدی: رمی فنتانیل، پروپوفول، لوله گذاری نازوتراکیال، کودکان
دکتر ابراهیم حاتمی پور ، دکتر جعفر امجدی منش ، دکترمحمد رضا نیکبخت، حمیدرضا غفاریان شیرازی ، دکتر محسن حاتمی پور ، پروانه پور فتحی،
دوره ۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۳ )
چکیده
چکیده :
مقدمه و هدف : امروزه سعی بر این است تا در بیهوشی عمومی از داروهای با زمان ریکاوری کوتاه و دارای کمترین عوارض جانبی همانند تهوع و استفراغ بعد از عمل استفاده شود . هدف این مطالعه بررسی اثر کاربرد همزمان آلفنتانیل و پروپوفول در مقایسه با کاربرد روش معمول مورفین و تیوپنتال سدیم در کاهش تهوع و استفراغ، بعد از عمل آپاندکتومی و زمان ریکاوری است .
مواد و روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور در سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۱ بوده که در آن تعداد ۴۲ نفر از بیماران کاندید انجام عمل آپاندکتومی مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی شهر یاسوج پس از کسب رضایت آگاهانه با استفاده از روش بلوک تصادفی به یکی از دو گروه آلفنتانیل و پروپوفول و مورفین و تیوپنتال سدیم تخصیص داده شدند. نمونه گیری به روش ساده مبتنی بر هدف بود. بیماران از نظر تقسیم بندی انجمن بیهوشی آمریکا در کلاس یک می باشند. در گروه اول آلفنتانیل با دوز ۱۰ میکرو گرم بر کیلوگرم و پروپوفول با دوز ۲ میلی گرم بر کیلوگرم و سپس انفوزیون مداوم ۱۰۰ میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه و در گروه دوم مورفین با دوز ۱/۰ میلی گرم بر کیلوگرم و سدیم تیوپنتال با دوز ۵ میلی گرم بر کیلوگرم بکار برده شد. در هر دو گروه وجود یا عدم وجود تهوع و استفراغ بعد از عمل و نیز در زمان ریکاوری بررسی گردید ، همچنین فشار خون سیستول و دیاستول و تعداد ضربان نبض قبل ، بلافاصله بعد و ۵ دقیقه بعد از القای بیهوشی و در اطاق ریکاوری اندازه گیری و ثبت شد . به وسیله نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون تی داده ها ی جمع آوری شده تحلیل گردید.
یافته ها: اختلاف میانگین تعداد نبض در قبل از القای بیهوشی بلافاصله بعد و ۵ دقیقه بعد از آن در دو گروه اختلاف معنی داری داشت (۰۵/۰ < p ). اگر چه در گروه آزمایش موارد تهوع و استفراغ نسبت به گروه شاهد کاهش داشت، ولی از نظر آماری معنی دار نبود. تغییرات فشار خون سیستول و دیاستول در گروه آزمایش ، ۵ دقیقه بعد از القای بیهوشی ، یعنی در زمان اوج استرس ناشی از عمل جراحی نسبت به گروه شاهد کمتر بود و از نظر آماری این اختلاف معنی دار بود، ولی در بقیه مراحل اختلاف این تغییرات معنی دار نبود .همچنین زمان ریکاوری به طور چشمگیری در گروه آزمایش آلفنتانیل و پروپوفول در مقایسه با گروه شاهد مورفین و تیوپنتال سدیم کمتر بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود ) ۰۵/۰ < p ).
نتیجه گیری: بنابراین استفاده همزمان از آلفنتانیل و پروپوفول در القاء و نگهداری بیهوشی ، سبب کاهش زمان ریکاوری ، تغییرات همودینامیک ۵ دقیقه بعد از القای بیهوشی و در نتیجه کاهش استرس ناشی از جراحی شده و در مقایسه با روش دیگر مفید تر است .
واژه های کلیدی : بیهوشی ، آلفنتانیل و پروپوفول , مورفین و تیوپنتال سدیم، استفراغ , تهوع
دکتر مهرداد رضایی، عزیزالله پورمحمودی، حمید رضا غفاریان شیرازی ، دکتر فروغ پاکباز،
دوره ۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۳ )
چکیده
چکیده :
مقدمه و هدف :اختلالات غدد درون ریز از جمله دیابت ملیتوس از شیوع قابل توجهی در بیماران تالاسمی به دلیل تجمع آهن در بافتهای مختلف برخوردار است . این تحقیق به منظور تعیین شیوع دیابت ملیتوس در بیماران تالاسمی مراجعه کننده به مراکز کولیز استان کهگیلویه و بویراحمد انجام پذیرفت.
مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی ـ تحلیلی و مقطعی بوده و طی آن ۲۲۳ بیمار تالاسمی پنج ساله و بزرگتر که جهت دریافت خون به مراکز کولیز استان کهگیلویه و بویراحمد در سال ۱۳۸۲ مراجعه می کردند، در دو نوبت مورد اندازه گیری قند خون ناشتا قرار گرفتند و میزان های به دست آمده با سن ، جنس ، سن شروع تزریق خون و دسفرال و میزان کنترل همو گلوبین خون در یک سال گذشته مقایسه گردید. داده ها به کمک نرم افزار SPSS و با استفاده از میانگین و آزمونهای کای دو تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: بر اساس این تحقیق جمعاً در کل استان ۷ نفر (۱/۳ درصد) مبتلا به بیماری قندخون بوده و ۹ نفر(۴ درصد) دچار اختلال در قند خون ناشتا بوده اند . شیوع بیماری قند خون و اختلال قند خون ناشتا در بیماران مراجعه کننده به مرکز کولیز شهرستان دهدشت بالاتر از بیماران مراجعه کننده به مراکز کولیز شهرستانهای گچساران و یاسوج بوده است . شیوع بیماری قند خون و اختلال قند خون ناشتا با سن شروع خونگیری و سن شروع دسفرال از نظر آماری ارتباط معنی داری نداشت . در بیماران مؤنث به طور معنی داری شیوع بیماری قند خون و اختلال قند خون ناشتا بیشتر از بیماران مذکر بوده است.
نتیجه گیری : همچنین به نظر می آید لازم است اندازه گیری قندخون ناشتا و بررسی های غدد درون ریز دیگر به طور مرتب در برنامه مراقبت های رایج بیماران تالاسمی در مراکز کولیز استان به خصوص در بیماران با سن بالاتر از ده سال گنجانده و جهت انجام صحیح این مراقبتها پیگیری صورت پذیرد .
واژ ه های کلیدی : تالاسمی ، دیابت ملیتوس، شیوع
دکتر پرویز یزدان پناه ، حمیدرضا غفاریان شیرازی، عباس جبارنژاد،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۳ )
چکیده
چکیده:
مقدمه و هدف: سندرم تونل کارپال یک بیماری شایع با علل مختلف و یک بیماری تجمعی ترومایی شایع می باشد. دلایل بسیاری برای این سندرم ذکر شده است که از مهمترین آنها؛ نیروی زیادی، کارهایی که نیاز به تکرار زیاد دارند، به مدت طولانی در وضعیتی بودن و ارتعاش را مــی توان نام برد. هدف این مطالعه تعیین شیوع سندرم تونل کارپال در نجاران شهر یاسوج می باشد.
مواد و روش کار: این یک مطالعه توصیفی ـ تحلیلی و به صورت مقطعی است که در تابستان ۱۳۸۳ در شهر یاسوج انجام گرفته است. ۳۸ نجار برای مطالعات الکترودیاگنوستیک مورد بررسی قرار گرفتند و همه آنها فاقد بیماریهای سیستمیک بودند.مطالعات هدایت عصبی اندام های فوقانی در آنها انجام شد. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزارSPSS تجزیه و تحلیل شد و از روشهای آمار توصیفی و آزمون تی استفاده گردید .
یافته ها : میانگین زمان های تأخیری حسی و حرکتی اعصاب میانی چپ و راست به ترتیب ۱۲/۴ ، ۴ ، ۲۸/۴ و ۹۳/۳ میلی ثانیه بود. شیوع سندرم کارپال تونل در نجاران فوق ۸/۱۵ درصد بود.میانگین زمان تماس با ارتعاش برای ایجاد این سندرم ۶۷/۲۵ سال بود.
نتیجه گیری: ارتعاش و شغل های ارتعاشی مانند نجاری باعث شیوع بالای سندرم تونل کارپال می شوند که لازم به توجه و برنامه ریزی در جهت پیشگیری از آن در مشاغل پرخطر است.
واژه های کلیدی: سندرم تونل کارپال،ارتعاش،نجاران،شیوع
اکبر رستمی نژاد ، زهره کریمی، دکتر عباس خسروی، دکتر عبد الحمید چوهدری، حمید رضا غفاریان شیرازی ، ،
دوره ۹، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۳ )
چکیده
چکیده :
مقدمه و هدف : لرز پس از بیهوشی یک عــارضه شایع بعد از اعمال جــراحــی بوده که مطالعـات متعدد میزان شیوع آن را ۷۰ ـ ۴۰ درصد گزارش نموده اند . این عارضه سبب مشکلات زیادی مانند؛ افزایش اکسیژن مصرفی ، برون ده قلبــــی ، فشار داخل جمجمه و کشش بر محل برش جراحی و در نتیجه افزایش درد پس از جراحی می شود . یکی از راههای پیشنهادی جهت عارضه فوق استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مـــــی باشد. در همین راستا پژوهش فوق با هدف تعیین تأثیر شیاف دیکلوفناک بر لرز پس از بیهوشی عمومی در اعمال جراحی سزارین انجام پذیرفته است .
مواد و روش کار : پژوهش فوق یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسوکور بوده که بر روی ۱۲۰ نفر بیمار زن کاندید عمل جراحی سزارین انتخابی با ریسک یک بیهوشی در بیمارستان امام سجاد (ع) شهر یاسوج در سال ۱۳۸۲ انجام پذیرفته است که به طور تصادفی به دو گروه ۶۰ نفری مــــــورد و شاهد تقسیم گردیده و پس از اندازه گیری علایم حیاتی کلیه بیمــــاران، میدازولام ۱/۰ میلی گرم بر کیلوگرم، مرفین ۱/۰ میلی گرم بر کیلو گرم ، نسدونال ۵ میلی گرم بر کیلوگرم، اسکولین ۵/۱ میلی گرم بر کیلوگرم و جهت ادامه بیهوشی نیز هالوتان ۵/۰ درصد ، نیتروس اکساید ۵۰درصد ، اکسیژن ۵۰ درصد و آتراکوریوم ۵/۰ میلی گرم بر کیلو گرم استفاده گردید . در زمان القای بیهوشی برای افراد گروه مورد یک شیاف ۱۰۰ میلی گرمی دیکلوفناک قرار داده شد سپس در ریکاوری به وسیله فرد دیگری که از مداخله صورت گرفته اطلاعی نداشت ، علایم حیاتی و همچنین لــــرز به صورت وجود یا عدم وجود آن در ۶۰ دقیقه اول پس از بیهوشی ثبت گردید. داده ها پس از جمع آوری از طریق نرم افزاری SPSS و روشهای آماری توصیفی و آزمون تی دانشجویی تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها : نتایج نشان داد که ۳۷ نفر از بیماران گروه شاهد (۷/۶۱درصد ) دچار لرز گردیده در صورتی که فقط ۳ نفر (۵ درصد ) از بیماران گروه مورد دچار لرز شده بودند (۰۵/۰p< ) . میزان تغییرات حرارتی قبل و بعد از بیهوشی عمومی در گروه مورد به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بوده است و در واقع گروه مورد از ثبات بیشتر درجه حرارت برخوردار بوده است (۰۵/۰p< ) .
نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصله بیماران گروه مورد که شیاف دیکلوفناک۱۰۰ میلی گرمی به صورت دوز واحد دریافت کرده بودند به طور معنی داری لرز و افت درجه حرارت بدن کمتری نسبت به گروه شاهد داشتند، بنابراین شیاف دیکوفناک می تواند در کاهش لرز و درجه حرارت بدن پس از بیهوشی عمومی مؤثر باشد .
واژه های کلیدی : پس از بیهوشی ، دیکلوفناک ، لرز
حمید رضا غفاریان شیرازی ، دکتر رضا چمن، کترعلی قربانی، دکتر ابراهیم حاتمی پور، قادر زاده باقری ، عباس جبارنژاد،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۴ )
چکیده
چکیده :
مقدمه و هدف : امید به زندگی در بدو تولد و جدول طول عمر از شاخص های مهم و بیانگر وضعیت اجتماعی، اقتصادی ، فرهنگی و بهداشتی هر جامعه است. همچنین این شاخص می تواند در ارزشیابی کل برنامه ریزی های انجام شده مفید واقع گردد. سازمان بهداشت جهانی از این شاخص در کنار شاخص های؛ درآمد سرانه، تولید ناخالص ملی و میزان باسوادی زنان اقدام به برآورد شاخص توسعه انسانی می نماید که از مهمترین شاخصهای ارزشیابی جوامع کنونی است. برآورد شاخص فوق در استان کهگیلویه و بویراحمد و مقایسه آن با استان های همجوار یا کشور می تواند چشم انداز کلی این استان را در مقایسه با سایر مناطق مشخص نماید و آگاهی از آن جهت ارزشیابی کارهای انجام شده، اطلاع از جایگاه استان و برنامه ریزی برای آینده بسیار ضروری است.
مواد و روش ها : در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی، امید به زندگی برای جامعه روستایی استان کهگیلویه و بویر احمد با استفاده از اندازه جمعیت در سنین مختلف و همچنین تعداد مرگ در هر گروه سنی در طول سال ۱۳۸۲ محاسبه شده است .از اطلاعات مربوط به مرگ ، تولد و جمعیت ساکن در روستاهای اصلی ، قمر و به تفکیک گروه های سن و جنس که با دقت قابل قبولی در زیج حیاتی و در طول سال ثبت می گردد در برآورد های مورد نظر استفاده شده است . در تنظیم جداول طول عمر با توجه به در دست داشتن جمعیت اول سال مستقیماً به محاسبه احتمال مرگ برای هر گروه سنی در سال ۱۳۸۲ اقدام شد. سایر محاسبات این جداول بر اساس دستورالعمل های علمی موجود و با استفاده از برنامه نویسی در محیط نرم افزار اکسل صورت گرفته است .
یافته ها: در این مطالعه امید به زندگی برای کلیه افراد ساکن در مناطق روستایی استان اعم از مؤنث و مذکر ۳/۷۲ سال برآورد گردید. امید به زندگی برای مردان روستایی استان ۸/۷۰ سال برآورد گردید که بیشترین آن مربوط به شهرستان هــــــای بویر احمـــد و کهگیلویه با ۴/۷۲ سال و کمترین آن مربوط به شهرستان گچساران با ۲/۶۹ سال بود. همچنین امید به زندگی برای زنان روستایی استان ۸/۷۳ سال برآورد گردید که بیشترین آن مربوط به شهرستان گچساران با ۵/۷۵ سال و کمترین آن مربوط به شهرستان بویر احمد با ۹/۷۲ سال بود.
نتیجه گیری : مقایسه نتایج حاصل از این مطالعه با برآوردهای قدیمی منطقه و آخرین برآورد های کشوری حاکی از افزایش امید به زندگی در استان است. کمتر بودن امید به زندگی در مناطق روستایی نسبت به مطالعات مشابه در کشور و سایر مناطق کشور در ۵ تا ۷ سال قبل، نشان از اختلاف فاحش امید به زندگی در بدو تولد مناطق روستایی استان با سایر مناطق روستایی کشور است و ضرورت توجه همه جانبه و بیشتر به مناطق روستایی استان کهگیلویه و بویر احمد را بیان می کند .
واژه های کلیدی: امید به زندگی ، جدول طول عمر، کهگیلویه و بویر احمد
احمد علیخانی، محمود شهامت ، حمید رضا غفاریان شیرازی،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۴ )
چکیده
مقدمه و هدف: استفاده از آنتی بیوتیک ها جهت پیشگیری و درمان بیماریهای عفونی از یک سو باعث از بین رفتن عوامل پاتوژن مولد بیماری و از سوی دیگر باعث پیدایش عوارض متعدد می گردند. تجویز آنتی بیوتیک یک فرایند پیچیده است که نیاز به آگاهی و رعایت اصول فارماکولوژیک و میکروبیولوژیک و قضــــاوت بالینی صحیح دارد. علاوه بر این، بایستی شرایط بیمار و خصوصیات بیماری را هم در نظر گرفت. در این راستا هدف از این مطالعه تعیین میزان تجویز آنتی بیوتیک در کودکان زیر چهارده سال در نسخ سرپایی پزشکان عمومی شهر یاسوج است.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی به صورت گذشته نگر بعد از تعیین حجم نمونه قابل قبول بــــا مراجعه بــــــه سازمان بیمه ۴۴۱ نسخه اطفال از ۵۸ پزشک عمومی شهرستان یاسوج به مدت شش ماه در سال ۱۳۸۳ ـ ۱۳۸۲ بـــــــه صورت تصادفی ساده انتخاب گردید و مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها فرم اطلاعاتی بود که اطلاعات در آن ثبت گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و شاخصهای توصیفی و آزمون آماری کای دو آنالیز گردید .
یافته ها: از تعداد ۴۴۱ نسخه بررسی شده ۲۸۵ نسخه (۶/۶۴ درصد) حاوی آنتی بیوتیک بودند. در ایــــن مطالعه، میــــانگین اقلام دارویی در هـــر نسخه ۶/۳ قلم و میانگین اقلام آنتی بیوتیکی ۷۳/۰ قلم بوده است. از فراوانترین آنتی بیوتیک های تجویز شده می توان به انواع پنی سیلینها (۶/۵۱ درصد)، ماکرولیدها (۵/۲۴ درصد) و سفالوسپورینها (۲/۱۱ درصد) اشاره کرد. ۲/۳۲ درصد نسخه ها واجد تشخیص بودند که بیشترین موارد شامل؛ پنومونی (۷/۳۱ درصد)، عفونت تنفسی فوقانی (۹/۲۱ درصد) و عفونت حلق (۱۹ درصد) بود.
نتیجه گیری: متوسط اقلام دارویی هر نسخه متناسب با آمارهای داخلی ولی بسیار بالاتر از آمار جهــــانی است. این شیوه تجویز آنتی بیوتیک که بیشتر جنبه پروفیلاکسی دارد تا درمان، باعث می شود شروع عفونتهای باکتریال تیپیک کمتر از گذشته باشد و از طرفی منجر به بروز میکروارگانیسمهای مقاوم و عوارض مصرف آنتی بیوتیک می شود. به نظر می رسد با توجه به تجویز بالای آنتی بیوتیک در نسخ موجود، نیاز به بازآموزی پزشکان فارغ التحصیل و توجه پزشکان به عوارض ناشی از مصرف بی رویه آنتی بیوتیک وجود دارد.
دکترجعفر امجدی منش، دکتر ابراهیم حاتمی پور، حمیدرضا غفاریان شیرازی، دکتر راضیه ممبینی،
دوره ۱۰، شماره ۳۷ - ( ۱-۱۳۸۴ )
چکیده
چکیده :
مقدمه و هدف: سزارین از اعمال شایع زنان است که امروزه به طور چشمگیری رو به افزایش می باشد. عمل سزارین تحت بیهوشی عمومی نیاز به لوله گذاری تراشه دارد که این می تواند به تغییرات شدید همودینامیکی در مادر منجر گردد، هدف این پژوهش، بررسی اثرات تزریق وریدی آلفنتانیل یک دقیقه قبل از القای بیهوشی بر پاسخهای قلبی ـ عروقی مادران سزارینی ، در پاسخ به لوله گذاری تراشه وآپگار نوزاد متولد شده است.
مواد و روش ها: اینکارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سو کور بر روی ۶۰ نفر از زنانی که برای انجام سزارین انتخابی در طول سال ۱۳۸۳ـ۱۳۸۲ به بیمارستان آموزشی امام سجاد (ع) شهر یاسوج مراجعه کرده بودند انجام شده است. روش نمونه گیری به صورت نمونه در دسترس مبتنی بر هدف بود. این افراد در کلاس یک تقسیم بندی انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا قرار داشته و فاقد زجر جنینی بودند، پس از کسب رضایت آگاهانه، به صورت تخصیص تصادفی بلوکی چهار نفره، به دو گروه ۳۰ نفری شاهد و مورد تقسیم شدند . هر دو گروه با داروهایی مشابه تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند، با این تفاوت که در گروه مورد داروی آلفنتانیل یک دقیقه قبل از القای بیهوشی به میزان ۵ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت تزریق وریدی داده شد. فشار خون سیستول و دیاستول و نبض مادر بلافاصله، پنج و ده دقیقه بعد از لوله کذاری تراشه وآپگار نوزاد متولد شده ثبت گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از شاخصهای مرکزی و پراکندگی و آزمون تی دانشجویی و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها :بین میانگین اختلاف فشار خون سیستول و دیاستول قبل از القای بیهوشی با مقدار آن، بلافاصله بعد از لوله گذاری تراشه و۱۰ دقیقه بعد از لوله گذاری تراشه، در گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری وجود داشت .بین میانگین اختلاف تعداد نبض قبل از القای بیهوشی و بلافاصله بعد از لوله گذاری تراشه در گروه مورد و شاهد نیز اختلاف معنی داری وجود داشت (۰۵/۰p< ) . بین میانگین آپگار نوزاد در دقیقه اول و پنجم در گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری وجود نداشت.
نتیجه گیری : مادرانی که داروی آلفنتانیل را قبل از القای بیهوشی دریافت کردند ، افزایش کمتری در فشارخون سیستو ل و ضربان قلب بعد از لوله گذاری تراشه داشتند، ولی در زمان ۱۰ دقیقه بعد از لوله گذاری تراشه کاهش فشار خون سیستول و دیاستول در گروه شاهد نسبت به گروه مورد بیشتر بود که به دلیل به کار بردن داروی مخدر بیشتر بعد از تولد نوزاد در گروه شاهد می باشد.
واژه های کلیدی : آلفنتانیل ، بیهوشی ، سزارین ، آپگار ، انتوباسیون تراشه
دکتر ابراهیم حاتمی پور، دکتر عباس خسروی، دکتر جعفر امجدی منش، حمیدرضا غفاریان شیرازی، پروانه فتحی ،
دوره ۱۰، شماره ۳۷ - ( ۱-۱۳۸۴ )
چکیده
چکیده :
مقدمه و هدف: ندولهای تیروئیدی بسیار شایع هستند و تشخیص هر چه سریع و ساده تر وخامت ندول برای پزشک ضروری است.در حال حاضرقطعی ترین روش افتراق ندولهای بدخیم از ندولهای خوش خیم بیوپسی باز است، که مستلزم زمــــــان ، هزینه و رنج بیمار خواهد بود. تست تشخیصی آسپیراسیون با سوزن ظریف روشی است مناسب به عنوان جایگزین بیوپسی باز پیشنهاد می گردد. هدف این مطالعه ارزشیابی تشخیصی تست آسپیراسیون با سوزن ظریف بر اساس نتایج بیوپسی باز است.
مواد و روش ها: این یک مطالعه توصیفی ـ تحلیلی است که در آن اطلاعات مربوط به بیماران مراجعه کننده یا ارجاع داده شده به کلینیک جراحی درمانگاه شهید مفتح یاسوج که کاندید تیروئیدکتومی بودند از ابتدای سال ۱۳۸۱ تا رسیدن به ۱۰۰ نفر حجم نمونه لازم، پس از انجام آسپیراسیون با سوزن ظریف و بیوپسی باز جمع آوری گردید. این اطلا عات شامل ؛ سن ،جنس، سابقه و مدت زمان در معرض اشعه بودن ، نتیجه تست آسپیراسیون با سوزن ظریف و پاتولوژی بوده است که در فرمی که به همین منظور تهیه شده بود ثبت می گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفـــــاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. شاخصهای اصلی ارزشیابی تشخیصی تست مورد نظر شامل؛ حساسیت، ویژگی ، دقت ، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی با حدود اطمینان ۹۵ درصد برآورد گردید.
یافته ها: میانگین و انحراف معیـــــار سن بیمـــاران ۱۸ ± ۳۷ بــا حد اقل ۱۰ و حداکثر ۷۸ سال بوده است. اکثریت بیماران (۸۵ درصد) را زنان تشکیل می داده اند. ۲۳ درصد موارد دارای ندولهای بدخیم بودند. نسبت موارد بدخیم در زنان ۵/۴ برابر مردان بوده است . از کل موارد بدخیم، ۶۳ درصد پاپیلاری، ۱۸ درصـــد فولیکولر، ۹ درصد مدولاری و ۹ درصد آناپلاستیک بودنــــد. آزمون آسپیراسیون بــــا سوزن ظریف بــــر اساس نتایج پاتولوژی در این مطالعه دارای حساسیت ( ۱۵± ۷۸درصد )، ویژگــــی ( ۱۳ ±۹۱ درصد )، دقت ( ۱۳ ± ۸۹ درصد )، ارزش اخباری مثبت (۳۵± ۷۵ درصد) و ارزش اخباری منفی (۲۰ ± ۹۳ درصد) برآورد گردید .
نتیجه گیری : با توجه به یافته های این مطالعه که در مطالعات مشابه نیز تأیید شده است و همچنین با در نظرگرفتن مزایای این روش تشخیصی برای بیمار، پزشک و سیستم درمانی، می توان نتیجه گیری نمود که انجام تست آسپیراسیون با سوزن ظریف پیش از جراحی، برای تمامی بیماران دچار نــــدول تیروئیدی امری ضروری است و در نظر گرفتن آن در تصمیم گیری های بعدی می تواند در افزایش سلامت و کاهش رنج و هزینه های بیمار و سیستم درمانی مؤثر باشد .
واژه های کلیدی : ندول تیروئید، تست آسپیراسیون با سوزن ظریف ، سرطان تیروئید
دکتر پرویز یزدان پناه، حمیدرضا غفاریان شیرازی، دکتر یونس حاتمی‌پور، دکتر فاطمه شریعتی‌نیا، دکتر فرزاد وفایی،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۵ )
چکیده
چکیده:
مقدمه و هدف: دیابت شیرین شایع‌ترین بیماری متابولیک انسان است که از شیوع ۱ تـا ۴ درصد برخوردار است. یکی از عوارض مزمن آن پلی‌نوروپاتی محیطی می‌باشد کـــه شیـــوع دقیق جهانی آن نا‌مشخص می‌باشد و از ۵ تا ۶۶ درصد گــــزارش شده است. هدف از این پژوهش تعیین شیوع پلی‌نوروپاتی محیطــــی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ می‌باشد.
مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی می‌باشد که بر روی ۴۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ مراجعه کننده به مراکز بهداشتی ـ درمانی شهرستـــان دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد ســــال ۱۳۸۳ انجام گرفت. نمونه‌گیری به صورت تصادفی و ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه بود. پس از گرفتن شرح حال و انجام معاینه بالینی از بیمــــاران نوار عصب و عضله گرفته شد. داده‌های گردآوری شده با نـــرم‌افزارSPSS و آزمــــون مجذورکای و دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: شیوع دیابت در مناطق شهری و روستایی به ترتیب؛ ۱ و ۸/۰ درصد بــــرآورد شد. شیوع نوروپاتی ۵/۵۲ درصد برآورد شد که ۵/۱۷ درصد پلی‌نوروپاتی محیطی، ۵/۲۲ درصد سندرم تونل کارپ و ۵/۱۲ درصد همزمان هر دو را داشتند. نتایج دیگر نشان داد کـــــه پلی‌نوروپاتی انتهایی قرینه حسـی ـ حرکتی شایع‌ترین پلی‌نوروپاتی و سنــــدرم تــــونل کارپ شایع‌ترین مونونوروپاتی می‌باشد. همچنین ارتباط آمــــــاری معنی‌داری بیـــن پلی‌نوروپاتی محیطـــی بــــا جنس، سن، مدت دیابت، رتینوپاتی، نفروپاتی، سطح قند خـــون ناشتا و بیمـاری زمینه‌ای وجود نداشت، ولی بین مونونوروپاتی(سندرم تونل کارپ) بـــا سطح گلوکز خون ناشتا رابطه معنی‌داری وجود داشت.
نتیجه گیری: دیابت نوع ۲ باعث شیوع بالای نوروپاتی( پلی‌نوروپاتی محیطی و مونونوروپاتی) می شود که ارتباطی با زمان دیابت، رتینوپاتی، نفروپاتی، جنس و بیمــــاری زمینه‌ای ندارد. به نظر می‌رسد با افزایش آگاهی مردم بتوان دیابت را در مراحــل اولیه تشخیص داد و از عوارض آن کاست.
واژه های کلیدی : دیابت نوع ۲، پلی نوروپاتی محیطی، شیوع
حمیدرضا غفاریان شیرازی، دکتر عبدالرسول جوان، دکتر ابراهیم حاتمی‌پور، دکتر علی موسوی‌زاده، حسین قائدی، مسعود محمدی‌باغملائی ، عباس جبارنژاد،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۵ )
چکیده
چکیده :
مقدمه و هدف: بیماریهای قلبی عروقی مهمترین عامل مرگ و میر در اغلب کشورهای جهان شناحته شده‌اند. آمارهای رسمی نشان می‌دهد که میزان مرگ و میر ناشی از این پدیده در ایران رو به افزایش است. در این راستا هدف از این مطالعه تعیین میزان بقاء یک ساله و عوامل مرتبط با آن در بیماران سکته قلبی بود .
مواد و روش ها: این یک مطالعه توصیفی ـ تحلیلی از نوع مطالعات بقاء است که بر روی ۱۱۱ نفر از بیماران مراجعه کننده به اورژانس و یا بستری شده در بخش مراقبت‌های ویژه قلبی بیمارستان امام سجاد (ع) یاسوج با تشخیص سکته قلبی حاد از بهمن ماه ۱۳۸۲ انجام پذیرفت و وضعیت آنها تا یک سال مورد پیگیری قرار گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ای بود که با مصاحبه حضوری و به وسیله پرسنل آموزش دیده تکمیل گردید. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و شاخصهای توصیفی و آزمون‌هـای آماری آنالیز گردیدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که ۷۳ درصد بیماران مذکر و ۹۰ درصد متأهل بودند. میانگین و انحراف معیار سن بیماران با حداقل و حداکثر ۳۷ و ۸۷ سال در زمان بروز سکته ۱۲± ۵۷ سال بود. ۳۱ درصد بیماران دخانیات مصرف می‌کردند. میانگین و انحراف معیار شاخص توده بدنی بیماران ۲/۳ ± ۸/۲۸ کیلوگرم بر مترمربع بود و ۲۵ درصد بیماران شاخص توده بدنی بیش از ۳۰ کیلوگرم بر مترمربع داشتند. میانگین و انحراف معیار فاصله زمانی بروز علایم تا مراجعه به پزشک ۲/۲ ± ۴ ساعت و زمان مراجعه به پزشک تا بستری شدن ۹/۴ ± ۵ ساعت بوده است. همچنین میانگین و انحراف معیار طول زمان بستری در بیمارستان۶۷/۱± ۴ روز بوده است. ۱۶ درصد بیماران سابقه سکته قلبی و۶۳ درصد سابقه پرفشاری خون داشتند که اختلاف معنی‌داری بین زنان و مردان بود. ۸۲ درصد بیماران سکته با موج Q داشتند. شایع‌ترین سطوح درگیر شامل؛ بخش تحتانی خلفی ۴۱ درصد و بخش تحتانی۴۰ درصد بود. ۹۵ درصد بیماران بلوک قلبی نداشتند، همچنین ۹۵ درصد بیماران در کلیپ I بودند. نسبت مرگ از کل مرگ‌ها در بیماران با سکته قلبی در ده ساعت اول ۴۰ درصد و در ۲۴ ساعت اول ۲۸ درصد بوده است. میزان بقاء در بیماران با سکته قلبی در ۱۰ ساعت اول ۹۱۰/۰ ، در ۲۴ ساعت اول ۸۴۷/۰، در ماه اول ۸۲۹/۰ ، در ماه سوم ۸۲۰/۰ ، در ماه ششم ۷۹۲/۰ و در یک سال ۷۷۱/۰ برآورد گردید. عواملی که نسبت شانس مرگ را افزایش می‌داد شامل؛ متأهل نبودن ۳۹/۴ برابر، سن بیشتر از ۶۰ سال ۱۲/۳ برابر، سیگاری بودن۳ برابر، شاخص توده بدنی بیشتر از ۲۷ کیلوگرم بر مترمربع داشتن ۶/ ۲ برابر و درد آنژین صدری پس ازسکته قلبی ۲۱/۲ برابر بود.
نتیجه گیری: میزان مرگ و میر در یک ماه اول در بیماران با سکته قلبی بیشتر از مطالعات مشابه در سایر نقاط کشور و میزان بقاء یک ساله کمتر بود. مهمترین عوامل مؤثر بر میزان بقاء شامل؛ مجرد بودن، مصرف سیگار، چاقی و درد آنژین صدری پس از سکته قلبی می‌باشد.
واژه های کلیدی: سکته قلبی، میزان بقاء، عوامل خطرزا
عزیزاله پورمحمودی، صدیقه ابراهیمی، علی کامکار، غلامحسین بابازاده، حمیدرضا غفاریان شیرازی،
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۵ )
چکیده
مقدمه و هدف: روی یکی از ریز مغذی‌های مهم است که برای کارکرد طبیعی سیستم ایمنی بدن و رشد فیزیکی ضروری می‌باشد. کمبود روی یکی از مشکلات جوامع مختلف می باشد که نه تنها در جمعیت های دچار سوء‌تغذیه شناخته شده است، بلکه به صورت خفیف در سر‌تاسر دنیا نسبتاً شایع است. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر روی بر رشد جسمی دانش آموزان ۱۱-۸ ساله شهر یاسوج می‌باشد.
مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی، تعداد ۸۰۴ دانش آموز ۱۱ – ۸ ساله با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای در سال ۱۳۸۳-۱۳۸۲ انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. به گروه مورد شربت حاوی ۲۵۰ میلیگرم روی در ۱۲۵میلی‌لیتر و به گروه شاهد بدون روی به مقدار ۱۲۵میلی‌لیتر داده شد. شربت تجویز شده در اختیار مربیان آموزش دیده قرار می‌گرفت و بر اساس لیست تعیین شده دانش‌آموزان یک بار در روز به مدت ۶ روز در هفته و در طول ۷ ماه به آنها داده شد. قد و وزن کودکان در شروع و پایان طرح اندازه‌گیری گردید. داده‌های جمع‌آوری شده در فرم اطلاعات ثبت و از نرم‌افزار SPSS، شاخصهای توصیفی، آزمون تی دانشجویی و آنالیز واریانس برای تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که در طول زمان مصرف شربت روی، متوسط افزایش رشد وزنی ۴۸/۱± ۷۱/۱ کیلوگرم در گروه مورد و ۹۸/۱± ۶۵/۰ کیلوگرم در گروه شاهد بوده است. همچنین افزایش رشد قدی ۵۵/۱±۲۶/۳ سانتی‌متر در گروه مورد و ۹۴/۰±۶۵/۱ سانتی‌متر در گروه شاهد بوده است. میانگین رشد قد و وزن در دانش آموزان گروه مورد و شاهد اختلاف معنی‌داری داشتند ( ۰۰۰۱/۰ < p).
نتیجهگیری: بر اساس این مطالعه مصرف روی در زمان رشد در افزایش قد و وزن کودکان تأثیر معنی‌داری دارد و دادن روی تکمیلی به کودکان در حال رشد به ویژه در مناطقی که شیوع کمبود روی زیاد است توصیه می‌شود.
دکتر علی محمدی ، حمیدرضا غفاریان شیرازی،
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۵ )
چکیده
چکیده:
مقدمه و هدف: عشایر کوچرو در مقایسه با عشایر ســاکن با مشکلات فراوان‌تری مواجه هستند. با توجه به این که مطالعات اندکی در رابطه با شیوع اختلالات روانی در عشایر در دست است، این مطالعه با هدف مقایسه میزان اضطراب و افسردگی در عشایر کوچرو و ساکن تیره آشوری از ایل قشقایی انجام پذیرفت.
مواد و روش‌ها: در ایــن مطالعه تحلیلی تعداد ۸۶ نفر از عشایر ساکن و ۹۵ نفر از عشایر کوچرو تیره آشوری از ایل قشقایی با روش تمام شماری در سال ۱۳۸۳ مورد مطالعه قرار گرفتند. میزان اضطراب و افسردگـــی آنهــا به ترتیب با استفاده از پرسشنامه‌هــــای هامیلتون و بک بررسی شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون مجذور کای تحلیل گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در عشایر کوچرو ۲۸ نفر (۵/۲۹ درصد) از افـراد مورد مطالعه اضطراب خفیف و ۳۵ نفر (۵/۳۶ درصد) اضطراب متوسط و شدید داشتند، در حالی که این میزان‌ها برای عشایر ساکن به ترتیب؛ ۷ نفر (۲/۸ درصد) و ۶ نفر (۱/۷ درصد) بوده است که این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار می‌باشد. همچنین در عشایر کوچرو ۳۷ نفر (۹/۳۸ درصد) افراد مورد مطالعه افسردگی خفیف و ۱۷ نفر (۹/۱۷ درصد) افسردگی شدید داشتند، در حالی که این دو میزان برای عشایر ساکن شده ۶ نفر (۷ درصد) و ۵ نفر (۸/۵ درصد) بوده است که این تفاوت نیز از نظر آمـــــاری معنی‌دار می‌باشد. تأهل، تحصیلات پایین، مؤنث بودن و کوچرو بودن در افزایش میزان اضطراب اثر معنی‌داری داشته است. همچنین تأهل، تحصیلات پایین، مذکر بودن و کوچرو بودن در افزایش میزان افسردگی اثر معنی‌داری داشته است.
نتیجهگیری: یافته‌های این مطالعه نشانگر شیوع بالاتر اضطراب و افسردگــــی در عشایر کوچرو نسبت به عشایر ساکن می‌باشد. این میزان در متأهلین، افراد کم ســـواد و بی‌سواد و گروه سنی بالای ۳۰ سال شایع‌تر بوده است. اضطراب در زنان و افسردگی درمردان بیشتر شایع بود.
واژه‌های کلیدی: عشایر، کوچرو، ساکن، اضطراب، افسردگی
حمیدرضا غفاری، ابراهیم سفندیاری، مهرزاد جعفری برمک ، غلام رضا دشتی، عزیز شهرکی،
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۶ )
چکیده
مقدمه و هدف: آموزش آناتومی بدن انسان علاوه بر معلم مجرب و متخصص به استفاده از تکنیک های کمک آموزشی مناسب نیز نیاز دارد. قطعات پلاستینه جهت اهداف آموزشی بسیار مناسب می باشند. هدف از این مطالعه بررسی کاربردی رزین پلی استر به همراه گلیسرین به جای سیلیکون در تکنیک S۱۰ پلاستینیشن بود.
مواد و روش ها: این یک مطالعه تجربی کاربردی است که در سال ۱۳۸۴ در گروه علوم تشریحی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی اصفهان اجرا شد . پس از تهیه یک نفر جسد انسانی جهت پلاستینیشن و تزریق محلول فیکساتیو به داخل تمام بدن از طریق شریان ها و فیکس شدن آن، مراحل تشریح (در دیواره خلفی تنه، نخاع و بصل النخاع)، آبگیری، چربی گیری، اشباع تحت فشار و پرداخت را انجام داده و سپس نمونه در ترکیب پلیمری که شامل؛ رزین، گلیسرین، کبالت و پراکسید بود قرار داده شد. این نمونه) گروه آزمایش) با نمونه آماده شده متعلق به دانشگاه هایدلبرگ آلمان) گروه کنترل (به وسیله دستگاه اونیورسال از نظر میزان کشش، استحکام و انعطاف پذیری مورد مقایسه قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری تی زوجی آنالیز گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین میزان کشش گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش دارد، ولی اختلاف معنی داری ندارد. بافت پلاستینه تهیه شده در لمس، خشک، بدون بو، غیر سمی و شکل اصلی خود را دارا بوده و از نظر رنگ و قوام کاملا مناسب بود و نمای مناسبی از این ناحیه را ایجاد کرد. همچنین شفافیت و انعطاف پذیری بیشتری نسبت به گروه کنترل داشت.
نتیجه گیری: از نظر آماری اختلاف معنی داری بین دو قطعه کنترل و آزمایش پیدا نشد. نمونه آماده شده با رزین پلی استر به همراه گلیسرین بسیار مناسب، خشک، قابل انعطاف، غیر سمی، رنگ و شکل اصلی خود را حفظ نموده و جهت آموزش آناتومی کاملا مناسب است. با توجه به برتری های رزین پلی استر و ایجاد نمونه مشابه از نظر کشش، استحکام، انعطاف پذیری و نیز مقرون به صرفه بودن آن توصیه می شود به جای سیلیکون از این ماده به همراه گلیسرین استفاده گردد و نمونه های مرطوب برای اهداف آموزشی پلاستینه گردند.
پرویز یزدان‌پناه، صدرالله محرابی، محمدرضا ربانی ، سعادت محرابی، حمیدرضا غفاریان شیرازی ، سید مسعود سادات ،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۶ )
چکیده
مقدمه و هدف: بی‌اختیاری شبانه ادرار یک اختلال شایع در کودکان ۵ تا ۱۵ ساله بوده که با توجه به عوارض متعدد روحی ـ روانــی جهت بیمــار و والدین نیاز به درمان دارد. روشهای متعددی برای درمان به کار رفته است. هدف از این مطالعه مقایسه کارایی جریان‌های تداخلی و دسموپرسین در درمان شب ادراری اولیه کودکان ۱۵ـ ۵ ساله است.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی می‌باشد که در آن ۷۵ بیمار ۱۵ـ ۵ ساله مراجعه کننده به کلینیک شهید مفتح یاسوج در سال ۱۳۸۶ به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. تعداد ۳۹ بیمار تحت درمان با اسپری بینی دسموپرسین به صورت ۲۰ میکروگرم در روز به مدت سه هفته و در صورت جواب، کم کردن تدریجی دارو تا شش ماه و ۳۶ بیمار دیگر هفته‌ای پنج بار، هر بار به مدت ۲۰ دقیقه در ۱۵ جلسه تحت بررسی با جریان‌های تداخلی قرار گرفتند. میزان کارایی درمان بعد از اتمام جلسات درمانی و میزان عود یک ماه بعد، محاسبه شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه بود. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSSو آزمونهای آماری مجذورکای و دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها : نتایج نشان داد که در گروه جریان‌های تداخلی؛ ۹ نفر(۲۵درصد )پاسخ کامل، ۱۳ نفر(۱/۳۶ درصد) پاسخ نسبی و۱۴ نفر( ۹/۳۸ درصد) به درمان پاسخ ندادند، در حالی که در گروه دسموپرسین؛ ۲۴ نفر(۵/۶۱ درصد) پاسخ کامل، ۱۰ نفر(۶/۲۵ درصد) پاسخ نسبی و ۵ نفر(۹/۱۲درصد) به درمان پاسخ ندادند. میزان عود در جریان‌های تداخلی و در دسموپرسین به ترتیب؛ ۷/۱۶ و ۱/۲۳ درصد بود. همه بیماران ۱۵ـ۱۱ سال به دسموپرسین پاسخ( کامل یا نسبی ) دادند و همه بیماران مؤنث به آن پاسخ کامل دادند. پاسخهای درمانی در هر دو گروه در کودکان ۱۵ـ۱۱ ساله نسبت به ۱۰ـ۵ سال بهتر بود و همه موارد عود در جنس مذکر اتفاق افتاد. در هیچ یک از بیماران عارضه درمانی مشاهده نشد.
نتیجهگیری: دسموپرسین و جریان‌های تداخلی در درمان شب ادراری اولیه مؤثر و بی‌خطر می‌باشند. گرچه دسموپرسین کارایی بهتری دارد، ولی میزان عود با جریان‌های تداخلی کمتر می‌باشد. جریان‌های تداخلی به عنوان یک روش مؤثر، بی‌خطر و با میزان عود کمتر در درمان شب ادراری اولیه پیشنهاد می‌شود.
کامران توکل، پروین غفاری، اکبر حسن‌زاده،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۶ )
چکیده
مقدمه و هدف: سردرد پس از بی‌حسی نخاعی، یک مشکل ناخوشایند بوده که بیشتر در افراد جوان، مؤنث و باردار روی می‌دهد. پس ازانجام بِی‌حسی نخاعی به خصوص در زنان باردار و جوان دراعمال جراحی سزارین، عوارض متعددی از قبیل سردرد، کمردرد، تهوع و غیره دیده می‌شوند که علاوه بر مشکلات روحی و جسمی، باعث تأخیر در ترخیص بیماران و افزایش هزینه‌های بستری می‌گردد. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر داروی دگزامتازون و سرم نرمال سالین بر میزان کاهش سر درد پس از بی‌حسی نخاعی در عمل جراحی سزارین می‌باشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی یک سو کور خود شاهد بر روی ۳۵ بیمار سنین ۱۸ تا ۴۵ سال بوده که در وضعیت فیزیکی ۱ و ۲ تقسیم‌بندی انجمن بیهوشی آمریکا قرار داشتند و در مدت ۶ ماه در سال ۱۳۸۴ در بیمارستان آموزشی‌ـ درمانی امام سجاد(ع) یاسوج انجام شد. تمامی این بیماران پس از گرفتن بی‌حسی نخاعی به دنبال عمل جراحی سزارین دچار دردهای نواحی سر، گردن، یا کمر شده بودند و علی‌رغم مصرف داروهای مسکن، سرم درمانی و استراحت، بهبود نیافته بودند. لذا بدون آگاهی از نوع دارو، آمپول دگزامتازون ۲/۰ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به اضافه یک لیتر سرم نرمال سالین در مدت ۲ ساعت دریافت نموده و میزان درد آنها بر اساس مقیاس بصری درد ، قبل و بعد از تزریق دارو بررسی شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون آماری تی زوجی آنالیز گردید.
یافته‌ها: بیشترین شکایات بیماران بر حسب شیوع دردها شامل؛ سردرد( ۲۸ نفر، ۵/۸۷ درصد)، سرگیجه(۱۹ نفر، ۳/۵۹ درصد)، کمردرد(۱۸ نفر، ۲/۵۶ درصد) و درد شانه و گردن( ۸ نفر، ۲۵ درصد) بودند. میانگین نمره درد بیماران۸/۱±۵/۶ بود که پس از درمان به ۲/۱±۶/۱ کاهش یافت که این کاهش معنی‌دار بود(۱ ۰۰/۰p< ).
نتیجهگیری: به نظر می‌رسد استفاده از داروی دگزامتازون در بهبود دردهای ناشی از بی‌حسی نخاعی در مواردی که درد بیماران به روشهای معمول جواب نداده باشد، باعث بهبود سریع بیماران می‌گردد.
