۳ نتیجه برای عامری
اسکندر تقی زاده، محمد بخشی گنجه‌ای، حسن تقی زاده، فاطمه بنی عامریان،
دوره ۱۹، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: سقط مکرر عبارت از تشیخص بالینی وقوع ۳ یا بیش ازآن سقط خود به خودی است که فاکتورهای متعددی از جمله عوامل ژنتیکی و محیطی در آن دخالت دارد. در این میان ژن سولفاتار۱ انسانی در رشد و نمو جنین نقش دارد. هدف این مطالعه بررسی پلی‌مورفیسم rs۲۶۲۳۰۴۷ ژن سولفاتاز۱ در زنان با سقط مکرر مراجعه کننده به مرکز ناباروری یزد و مقایسه آن با زنان نرمال از نظر باروری است.
روش بررسی: در این مطالعه موردـ شاهدی ۶۵ زن سالم به عنوان گروه شاهد و ۳۵ زن مبتلا به سقط مکرر به عنوان گروه مورد وارد مطالعه شدند. از افراد هر دو گروه نمونه خون گرفته شد و با استفاده از روش دستی کم نمک DNA آنها استخراج شد و تکثیر قطعه دارای پلی مورفیسم rs۲۶۲۳۰۴۷ از ژن سولفاتاز۱ با روش PCR انجام شده و با استفاده از آنزیم BstNI عمل هضم آنزیمی‌صورت گرفت. داده‌ها با آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: ژنوتیپ GG در افراد گروه مورد ۹/۴۲ درصد و در افراد گروه شاهد ۵/۱۸ درصد بود (۰۰۳/۰=p). در حالی که ژنوتیپAG در افراد گروه شاهد ۹/۵۶ درصد و در افراد گروه مورد ۱/۳۷ درصد بود(۰۰۳/۰=p).
نتیجهگیری: تغییرات ژنتیکی در ژن سولفاتاز۱ ممکن است دارای یک نقش در تکامل جنین در زمان حاملگی باشد و مطالعات گسترده‌تر با تعداد نمونه‌های بیشتر همراه با دیگر پلی مورفیسم‌های موجود در این ژن می‌تواند کمک کننده باشد.
جلال محمدی، حسین فرامرزی، علیرضا عامری، حمید بختیاری،
دوره ۲۳، شماره ۴ - ( مهر و آبان ۱۳۹۷ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: لیشمانیوز یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها واگیر در مناطق گرمسیری جهان می‌باشد. در بروز این بیماری عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، محیطی و اقلیمی دخیل می‌باشد. استان فارس از مناطق با شیوع بالای این بیماری می‌باشد با توجه به وقوع تغییرات اقلیمی طی سال‌های اخیر در کشور و در این استان، مطالعه حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی در شهرستان مرودشت در سال ۱۳۹۶ انجام شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت توصیفی تحلیلی در زمینه بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی در شهرستان مرودشت در سال ۱۳۹۶ انجام شد. بر این اساس اطلاعات دموگرافیک کلیه بیماران ثبت شده در واحد واگیر مرکز بهداشت شهرستان مرودشت استخراج و با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی، تی مستقل و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: میزان بروز بیماری در کل جمعیت ۴/۱۳، در مردان ۴/۱۴ و در زنان ۴/۱۲ در ۱۰ هزار نفر برآورد گردید. بیشترین موارد بیماری در گروه سنی۳۰ـ۲۱ سال(۷/۱۷ درصد)، زنان خانه‌دار(۵/۳۳ درصد) و روستا نشینان(۳/۵۲ درصد) رخ داده بود. دست‌ها بیشترین عضو دارای ضایعه(۱/۷۶ درصد) و اغلب افراد دارای بیش از ۵ ضایعه بودند. هم‌چنین بروز بیماری در فصل پاییز(۷۳/۵۵ درصد) بیشتر از سایر فصول بود. اختلاف آماری معنی‌داری در بروز بیماری بر اساس جنسیت مشاهده نشد (۴۴/۰=(p.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر بروز بیماری لیشمانیوز جلدی در شهرستان مرودشت بالا می‌باشد و ابتلا به بیماری بر اساس جنسیت اختلاف معنی‌داری را نشان نداد. هم‌چنین بروز بیماری در زنان خانه‌دار و افراد ساکن روستا بیشتر بود. در نتیجه می‌باید اقدامات بهداشتی مناسبی از جمله کنترل ناقل و مخزن بیماری از طریق سمپاشی و درمان بهینه بیماران به وسیله مسئولین صورت پذیرد تا بتوان از گسترش و انتشار بیماری و در پی آن از ابتلاء افراد به بیماری پیشگیری نمود.
صدیقه عزیزی، احمدرضا موحدی، الهه عرب عامری، عبدالله قاسمی،
دوره ۲۴، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری پارکینسون یک بیماری اختلالی در سیستم عصبی به علت تخریب نورون‌های دوپامینرژیک است. سیستم دوپامینرژیک به اختلالات عصبی ناشی از قرار گرفتن در معرض عوامل استرس زای اولیه حساس می‌باشد. تجارب مثبت حرکتی یکی از قدرت‌مندترین درمان‌ها برای افزایش نوروپلاسیتیستی و عملکرد حرکتی در هر زمان از زندگی است. هدف از این پژوهش بررسی اثر پیش آماده‌سازی تمرین‌های استقامتی بر تعادل رت‌های مبتلا به پارکینسون دارای استرس پریناتال بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۴۸ نوزاد رت نر۳۰ روزه که نیمی از آنها تحت استرس پریناتال قرار گرفته بودند به طور تصادفی در ۸ گروه؛ بدون استرس(کنترل، شم، پارکینسون، تمرین‌های استقامتی+ پارکینسون) و با استرس(کنترل، شم، پارکینسون، تمرین‌های استقامتی+ پارکینسون) تقسیم شدند. پس از ۸ هفته تمرین‌های استقامتی، جهت ایجاد مدل پارکینسونی، موش‌ها جراحی استریوتاکس گردیدند. بعد از سه هفته از آزمون آپومورفین جهت تشخیص پارکینسون و از آزمون تعادل balance beam جهت ارزیابی تعادل استفاده شد. داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد تمرین‌های استقامتی باعث تعادل بهتر در هر دو گروه با و بدون استرس پریناتال شد(۰۵/۰p<). هم‌چنین استرس پریناتال باعث کاهش تعادل شد، اما این کاهش معنی‌دار نبود(۰۵۹/۰=p) و نیز استرس پریناتال باعث کاهش اثرات سودمند ورزش بر آزمون تعادل شد(۰۵/۰p<).
نتیجهگیری: با توجه به یافته‌های پژوهش به نظر می‌رسد استرس پریناتال باعث کاهش تعادل رت‌های پارکینسونی می‌گردد و تمرین‌های استقامتی اثرات منفی استرس پریناتال را کاهش داده که به دنبال آن کاهش اثرات منفی پارکینسون بر تعادل مشاهده می‌شود.
