دکتر پرویز یزدان پناه، حمیدرضا غفاریان شیرازی، دکتر یونس حاتمی‌پور، دکتر فاطمه شریعتی‌نیا، دکتر فرزاد وفایی،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۵ )
چکیده
چکیده:
مقدمه و هدف: دیابت شیرین شایع‌ترین بیماری متابولیک انسان است که از شیوع ۱ تـا ۴ درصد برخوردار است. یکی از عوارض مزمن آن پلی‌نوروپاتی محیطی می‌باشد کـــه شیـــوع دقیق جهانی آن نا‌مشخص می‌باشد و از ۵ تا ۶۶ درصد گــــزارش شده است. هدف از این پژوهش تعیین شیوع پلی‌نوروپاتی محیطــــی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ می‌باشد.
مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی می‌باشد که بر روی ۴۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ مراجعه کننده به مراکز بهداشتی ـ درمانی شهرستـــان دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد ســــال ۱۳۸۳ انجام گرفت. نمونه‌گیری به صورت تصادفی و ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه بود. پس از گرفتن شرح حال و انجام معاینه بالینی از بیمــــاران نوار عصب و عضله گرفته شد. داده‌های گردآوری شده با نـــرم‌افزارSPSS و آزمــــون مجذورکای و دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: شیوع دیابت در مناطق شهری و روستایی به ترتیب؛ ۱ و ۸/۰ درصد بــــرآورد شد. شیوع نوروپاتی ۵/۵۲ درصد برآورد شد که ۵/۱۷ درصد پلی‌نوروپاتی محیطی، ۵/۲۲ درصد سندرم تونل کارپ و ۵/۱۲ درصد همزمان هر دو را داشتند. نتایج دیگر نشان داد کـــــه پلی‌نوروپاتی انتهایی قرینه حسـی ـ حرکتی شایع‌ترین پلی‌نوروپاتی و سنــــدرم تــــونل کارپ شایع‌ترین مونونوروپاتی می‌باشد. همچنین ارتباط آمــــــاری معنی‌داری بیـــن پلی‌نوروپاتی محیطـــی بــــا جنس، سن، مدت دیابت، رتینوپاتی، نفروپاتی، سطح قند خـــون ناشتا و بیمـاری زمینه‌ای وجود نداشت، ولی بین مونونوروپاتی(سندرم تونل کارپ) بـــا سطح گلوکز خون ناشتا رابطه معنی‌داری وجود داشت.
نتیجه گیری: دیابت نوع ۲ باعث شیوع بالای نوروپاتی( پلی‌نوروپاتی محیطی و مونونوروپاتی) می شود که ارتباطی با زمان دیابت، رتینوپاتی، نفروپاتی، جنس و بیمــــاری زمینه‌ای ندارد. به نظر می‌رسد با افزایش آگاهی مردم بتوان دیابت را در مراحــل اولیه تشخیص داد و از عوارض آن کاست.
واژه های کلیدی : دیابت نوع ۲، پلی نوروپاتی محیطی، شیوع
صدیقه شریعتی‌نیا، محمد فرارویی، کامبیز کریم زاده شیرازی، محسن شمس،
دوره ۱۹، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
چکیده:
زمینه و هدف: سواد سلامت، میزان ظرفیت فرد برای کسب، تفسیر و درک اطلاعات و خدمات سلامت اولیه و اساسی و قابلیت استفاده از این اطلاعات و خدمات در قالب روش هایی است که منجر به ارتقای سلامت می‍گردد. این پژوهش با هدف تعیین سطح سواد سلامت اختصاصی HIV/AIDS در شهر یاسوج و عوامل مرتبط با آن اجرا شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، از پرسشنامه ۲۱ گویه‌ای که از روایی و پایایی آن اطمینان حاصل شده بود، نمونه مورد بررسی شامل ۲۵۰ نفر از ۱۵ تا ۴۹ ساله ساکن شهر یاسوج بود که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای دو مرحله ای انتخاب و پرسشنامه برای آنها تکمیل شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری کای دو، آنالیز واریانس یک‌طرفه و رگریسیون تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین امتیاز HIV/AIDS در شرکت کنندگان ۳۶/۳±۳۰/۱۰ بود و تنها ۴/۱۶ درصد از آنها دارای سواد HIV/AIDS کافی بودند. در مدل اصلاح شده رگرسیونی، تحصیلات (۴۰/۰= Bو ۰۰۱/۰>p)، کارمند بودن (۵۴/۱= Bو ۰۲/۰=p) و داشتن وضعیت اقتصادی ضعیف (۵۲/۰- = Bو ۰۲/۰=p) با سواد HIV/AIDS رابطه معنی‌داری داشتند.
نتیجه‌گیری: با توجه به این که اکثر افراد مورد بررسی، سواد HIV/AIDS کافی نداشتند، به نظر می‌رسد عدم دسترسی به اطلاعات و خدمات مرتبط با موضوع HIV/AIDS، پیچیدگی و عدم تناسب مطالب با سطح درک مخاطب و شکل نامناسب ارایه پیام‌های سلامت، می‌تواند از علل عمده سواد HIV/AIDS ناکافی باشد.
