۱۰ نتیجه برای روحانی
محسن نراقی، مجید کاظمی، محمد روحانی، احمدعلی کاظمی، فرشاد علامه، جان محمد ملک زاده، مجید اسدی،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۴ )
چکیده
مقدمه و هدف: گمان می رود بیماران رینوپلاستی نسبت به سایر بیماران جراحی، بی‌ثباتی و اختلال روانی بیشتری داشته باشند. گروهی از اختلالات روانی از جمله شخصیت پارانوئید، افسردگی و اختلالات دوقطبی از موارد منع عمل جراحی رینوپلاستی محسوب می شوند. هدف از این مطالعه مقایسه خصوصیات شخصیتی مراجعه کنندگان جهت رینوپلاستی با گروه کنترل بوده است.
مواد و روش ها: این یک مطالعه مورد شاهدی همسان شده است که در سال ۱۳۸۰بر روی یک نمونه ۶۰ نفری از مراجعه کنندگان جهت رینوپلاستی به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان امیراعلم تهران و یک نمونه ۶۰ نفری از همراهان مراجعه کنندگان به این درمانگاه به عنوان گروه کنترل انجام شد. انتخاب نمونه ها به صورت تصادفی ساده انجام گرفت. دو گروه از نظر سن، جنس و تحصیلات همسان شدند. مطالعه با استفاده از پرسشنامه استاندارد چند مرحله ای ارزیابی شخصیت مینه سوتا ام. ام. پی. آی ( فرم کوتاه ایرانی شده) انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تی آنالیز گردید.
یافته ها: از ۱۰ ویژگی شخصیتی نابهنجار که بررسی شدند، سه ویژگی بین افراد گروه رینوپلاستی به طور معنی‌داری با گروه کنترل متفاوت بود. شخصیت رشد نیافته و نابالغ ۶/۲۱ درصد در افراد گروه رینوپلاستی و ۶/۱ درصد در گروه کنترل(۰۱/۰>p)، تمایل به گوشه‌گیری و مردم گریزی ۳/۱۸ درصد در افراد گروه رینوپلاستی و ۳/۳ درصد در گروه کنترل (۰۵/۰>p) و هیپوکندریازیس ۲۰ درصد در افراد گروه رینوپلاستی و ۶/۶ درصد در گروه کنترل(۰۱/۰>p) بود. در کل ۶/۷۱ درصد افراد گروه رینوپلاستی و ۲۵ درصد گروه کنترل دارای یک یا چند ویژگی شخصیتی غیرطبیعی بودند.
نتیجه‌گیری: ویژگیهای شخصیتی غیرطبیعی در بیماران رینوپلاستی شایع است. داشتن اطلاعات از خصوصیات شخصیتی مراجعه کنندگان برای ارزیابی آنها قبل از جراحی برای جراحان رینوپلاستی قابل توجه است.
محمدعلی مروتی شریف‌آباد، نوشین روحانی تنکابنی،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۶ )
چکیده
مقدمه و هدف: دیابت یک بیماری همراه با عوارض متابولیک و اختلالات درازمدت قلبی ـ عروقی، کلیوی، چشمی و عصبی می‌باشد که از شیوع بالایی در سطح جهان، ایران و به خصوص استان یزد برخوردار است و روز به روز نیز در حال افزایش می‌باشد. درک شدت عوارض بیماری و نیز وجود درک حساسیت نسبت به این عوارض می‌تواند منجر به اتخاذ سطح بالاتری از خودمراقبتی در این بیماران گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین حساسیت و شدت درک شده عوارض بیماری دیابت و ارتباط آن با وضعیت خودمراقبتی در بیماران دیابتی انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه تحلیلی در سال ۱۳۸۵، بر روی ۱۲۰ بیمار دیابتی مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت یزد، انجام شد. نمونه مورد نظر طی نمونه‌گیری آسان فراهم آمد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه‌ای بود که سازه‌های حساسیت درک شده، شدت درک شده و رفتارهای خودمراقبتی بیماران دیابتی را ارزیابی می‌نمود و از طریق مصاحبه با بیماران تکمیل گردید. به علاوه متغیرهای دموگرافیک سن، جنس، سطح سواد، شغل، مدت زمان ابتلا به دیابت و نوع دیابت نیز مورد سؤال قرارگرفت. پایایی و روایی پرسشنامه مورد سنجش قرار گرفت و تأیید گردید. داده‌های جمع‌آوری شده با نرم‌افزارSPSS و آزمون‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تی دانشجویی و آنالیز واریانس و یا آزمون‌های ناپارامتری معادل آنها، آنالیز گردید.
یافته‌ها: آزمودنی‌ها به ترتیب ۷۲/۸۶، ۷۲/۵۵ و ۷۹/۶۲ درصد نمرات قابل اکتساب شدت درک شده، حساسیت درک شده و رفتارهای خودمراقبتی را کسب نمودند. شدت و جدیت از دست دادن بینایی را بیش از سایر عوارض بیماری دیابت درک کرده بودند و اشکال در خون‌رسانی به پاها، پایین‌ترین سطح شدت درک شده را در بین آزمودنی‌ها داشت. افراد مورد مطالعه احتمال ابتلای خود را به از دست دادن بینایی، درد در ساق پاها و تاری دید بیشتر درک کرده بودند و برای خود احتمال اغمای ناشی از افزایش و یا کاهش قندخون را کمتر از سایر عوارض متصور بودند. مردان به طور معنی‌داری شدت عوارض بیماری را بیشتر درک کرده بودند. حساسیت درک شده(۱۹۹/۰=r ) و شدت × حساسیت(۱۹۷/۰=r )با مدت زمان ابتلا به دیابت دارای همبستگی مثبت و معنی‌داری در سطح ۰۵/۰ بودند. شدت درک شده، حساسیت درک شده، شدت × حساسیت و وضعیت خودمراقبتی با یکدیگر دارای همبستگی مثبت و معنی‌داری در سطح ۰۱/۰ بودند. سازه‌های حساسیت(۲۰۹/۰=r ) و شدت درک شده (۱۹۲/۰=r ) ، با یکدیگر ۱/۱۲ درصد از تغییرات خودمراقبتی را پیشگویی می‌کردند، درحالی‌که شدت× حساسیت نیز ۱۲ درصد تغییرات در خودمراقبتی را پیشگویی می‌کرد.
نتیجه‌گیری: علی‌رغم مطلوب بودن وضعیت شدت درک شده در آزمودنی‌ها، حساسیت درک شده در آنها چندان مطلوب نیست و اغلب بیماران دیابتی احتمال ابتلای خود به عوارض این بیماری را نمی‌دهند. در این میان توجه دادن بیماران به عوارض پای دیابتی از اهمیت بیشتری برخوردار است و به طور کلی بالابردن شدت و حساسیت درک شده بیماران نسبت به عوارض بیماری می‌تواند منجر به سطح بالاتری از خودمراقبتی در بیماران گردد.
مهرداد مسعودی‌فر، فرناز روحانی،
دوره ۱۴، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۸ )
چکیده
مقدمه و هدف: یکی از بزرگ‌ترین نقطه ضعف‌های شریان رادیال تمایل به اسپاسم است. اسپاسم شریان می‌تواند به علت تزریق اشتباه دارو در شریان به جای ورید، نمونه‌گیری مکرر شریانی و در موارد استفاده از شریان رادیال به عنوان گرافت کرونر روی دهد. وازواسپاسم باعث هیپوپرفیوژن، ناتوانی و حتی قطع عضو می‌شود. پاپاورین که یک آلکالوئید اپیوم است، می‌تواند در درمان اسپاسم احشا و وازواسپاسم، به‌خصوص در قلب و مغز و اسپاسم شریان رادیال استفاده شود. هدف از این مقاله گزارش یک مورد اسپاسم شریان رادیال در حین بیهوشی است.
معرفی بیمار: بیمار مردی ۷۲ ساله بود که با تشخیص گانگرن روده و پریتونیت که در سال ۱۳۸۷ در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان تحت عمل لاپاراتومی قرار گرفت. به‌علت اسیدوز شدید ۳ مرتبه در حین عمل از دست راست بیمار جهت آنالیز گازهای خون شریانی نمونه‌گیری انجام شد. پس از ورود بیمار به ریکاوری فقدان نبض رادیال در دست راست و سیانوز شدید همان دست از مچ به پایین مشاهده شد. پس از درمان با پاپاورین شریانی از طریق کاتتر شریانی در شریان براکیال که به همین منظور تعبیه شده بود، علایم بهبود در بیمار ظاهر شد.
نتیجه‌گیری: اسپاسم شریان رادیال در حین و پس از بیهوشی عمومی علی‌رغم نادر بودن، بسیار خطرناک و مصیبت‌بار است و متخصص بیهوشی باید کلیه اقدامات پیشگیری کننده از جمله؛ آرتریال‌لاین در مورد نیاز به خون‌گیری‌های مکرر را انجام دهد و در صورت بروز عارضه، روش برخورد صحیح با آن را بداند و داروهای لازم را در دسترس داشته باشد.
مهران مرادی، حسین تاجیک، سید مهدی رضوی روحانی، عبدالرسول ارومیه ای، حسن ملکی نژاد، سید سیاوش ساعی دهکردی،
دوره ۱۵، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۹ )
چکیده
مقدمه و هدف: فیلم حاوی مواد ضد میکروبی، از انواع بسته‌بندی فعال بوده که به منظور کنترل فساد میکروبی در مواد غذایی استفاده می‌گردد. هدف از این تحقیق، بررسی اثرات اسانس آویشن شیرازی برروی ویژگیهای ضد میکروبی، آنتی‌اکسیدانی و رنگ فیلم خوراکی کیتوزان بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی طی سال‌های ۱۳۸۹ـ ۱۳۸۸ در دانشگاه ارومیه انجام شد. در این مطالعه ترکیبات شیمیایی اسانس با روش کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی‌شناسایی گردید. فیلم کیتوزان حاوی اسانس در غلظت‌های ۰، ۵/۰، ۱ و ۲ درصد، با روش کاستینگ تهیه گردید. در فیلم، میزان فنل کل، خصوصیات آنتی‌اکسیدانی، رنگ و اثرات ضد میکروبی علیه لیستریا منوسیتوژنز، ارزیابی شدند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و گراف پد و آزمون آماری دانکن تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: بیشترین میزان فنل کل مربوط به فیلم حاوی اسانس ۲ و سپس به ترتیب مربوط به فیلم حاوی ۱، ۵/۰ و ۰ درصد اسانس بود. قدرت آنتی‌اکسیدانی فیلم کیتوزان با افزودن اسانس افزایش می‌یابد. این افزایش در اسانس ۱ و ۲ درصد نسبت به گروه کنترل معنی‌دار بود (۰۵/۰p<). مقایسه نتایج شاخص شفافیت، نشان از عدم تغییر معنی‌دار شفافیت فیلم کیتوزان خالی در اثر اضافه کردن اسانس داشت. در حالی که افزودن اسانس به طور معنی‌داری باعث کاهش شاخص زردی فیلم‌ها گردید. نتایج نشان داد که فیلم‌های حاوی اسانس، موجب افزایش معنی‌دار در ویژگی ضد لیستریایی فیلم کیتوزان گردید.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که می‌توان بسته و فیلم فعال کیتوزان، با استفاده از اسانس آویشن شیرازی تهیه نمود. افزودن اسانس، موجب بهبود خصوصیات عملکردی و ضد باکتریایی فیلم می‌گردد.
فتح اله بهنود، فرهاد فراهانی، محمد احمدی، محمد تقی گودرزی، داریوش روحانی، الناز شریعت پناهی،
دوره ۱۸، شماره ۴ - ( ۵-۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: رینوسینوزیت مزمن یک تشخیص شایع در کودکان بوده و روی زندگی بیمار و خانواده وی تأثیرگذار است. هدف این مطالعه مقایسه تأثیر جراحی آدنوئیدکتومی‌با آدنوتانسیلکتومی در تغییر علایم رینوسینوزیت مزمن در کودکان زیر۱۴سال بود.
روش‌بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی ۶۰ بیمار زیر ۱۴ سال که با تشخیص رینوسینوزیت مزمن مقاوم به درمان آنتی‌بیوتیکی به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در یک گروه عمل آدنوئیدکتومی و در گروه دیگر عمل آدنوتانسیلکتومی‌انجام شد و قبل از جراحی و یک ماه بعد از جراحی علایم و نشانه‌های رینوسینوزیت بر اساس مقیاس سنجش بصری درد(VAS) درجه‌بندی شد. هم‌چنین بعد از جراحی از آنها گرافی واترز گرفته شد. داده‌ها با آزمون آماری تی مستقل تجزیه وتحلیل شدند.
یافته‌ها: در هر دو گروه تغییرات VAS در مورد علایم سردرد، سرفه، ترشح چرکی پشت حلق، بوی بد دهان، رینوره و گرفتگی بینی قبل و بعد از عمل معنی‌دار بود(۰۵/۰>p). هم‌چنین مقایسه میانگین تغییرات قبل و بعد از عمل VAS در عمل آدنوتانسیکتومی‌با آدنوئیدکتومی‌معنی‌دار بود(۰۵/۰>p). در این مطالعه میزان کاهش علایم و نشانه‌های بالـینی رینوسینوزیت بعد از جراحی آدنوئیدکتومی۱۰۰ درصد بود، ولی روند بهبود یافته‌های گرافی واترز ۵۳ درصد بود. میزان کاهش علایم و نشانه‌های رینوسینوزیت به دنبال جراحی آدنوتانسیلکتومی۱۰۰ درصد بود، ولی بهبود یافته‌های رینوسینوزیت در گرافی واترز ۸۰ درصد بود.
نتیجه‌گیری: جراحی آدنوئیدکتومی‌و آدنوتانسیلکتومی در روند بهبود علایم و نشانه‌ها و یافته‌های رادیولوژیک کودکان مبتلا به رینوسینوزیت مزمن مؤثرند وجراحی آدنوتانسیلکتومی تأثیر بیشتری در بهبود علایم و نشانه‌ها و یافته‌های رادیولوژیک واترز دارد.
واژه‌های کلیدی: آدنوئیدکتومی، آدنوتانسیلکتومی، رینوسینوزیت
فرهاد مرادی، اکرم عیدی، پژمان مرتضوی ، سید علی حائری روحانی، شهاب الدین صافی،
دوره ۱۹، شماره ۸ - ( ۸-۱۳۹۳ )
چکیده
چکیده
مقدمه و هدف: منیزیم نقش مهمی‌در ساختار و متابولیسم سلولی دارد. در این تحقیق اثرات آنتی‌اکسیدانی سولفات منیزیم در مقابل استرس اکسیداتیو کبدی ناشی از تتراکلریدکربن مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۳۶ سر موش صحرایی نر بالغ به ۴ گروه ۹ تایی شامل؛ کنترل، مسموم با تتراکلرید کربن، حیوانات سالم دریافت کننده سولفات منیزیم و حیوانات تیمار شده با دوز ۱۵/۰ گرم بر کیلوگرم سولفات منیزیم که با تزریق درون صفاقی تتراکلرید کربن مسموم شده بودند، تقسیم شدند. در پایان دوره آزمایش، حیوانات با دی‌اتیل‌اتر بی‌هوش و خون‌گیری از سیاهرگ ژگولار انجام گرفت. سپس پارامتر های بیو شیمیایی از قبیل؛ آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، گاماگلوتامیل ترانسفراز و هم‌چنین آنزیم سوپراکسید دیسموتاز حاصل از هموژنایز بافتی مورد سنجش آنزیمی‌قرار گرفتند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: نتایج نشان داد در گروه مسموم شده با تتراکلریدکربن، میزان آنزیم‌های آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز افزایش معنی‌دار و میزان آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز کاهش معنی‌داری در مقایسه با گروه کنترل سالم را نشان داده است(۰۵/۰p<). در گروه تیمار باسولفات منیزیم و با دوز ۱۵/۰ گرم بر کیلوگرم وزن بدن میزان آنزیم‌های آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، گاما گلوتامیل ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز کاهش معنی‌دار و میزان آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز افزایش معنی‌داری را نسبت به گروه کنترل مسموم نشان داده است(۰۵/۰p<).
نتیجه‌گیری: سولفات منیزیم با دارا بودن خاصیت آنتی‌اکسیدانی اثرات اکسیداتیو کبدی ناشی از تتراکلرید کربن را بهبود بخشیده است.
مهشید نصرت، اکرم عیدی، علی حائری روحانی،
دوره ۱۹، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: اسید سیناپیک ترکیبی فنیل پروپانوئیدی است که به صورت گسترده‌ای در گیاهان وجود دارد و از منابع مختلف مانند چاودار، میوه‌ها و سبزیجات به دست می‌آید. هدف از این مطالعه بررسی اثرات اسید سیناپیک بر فرآیند به یادآوری حافظه در موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۶۴ سر رت نر به طور تصادفی به ۸ گروه مساوی تقسیم شدند. حیوانات گروه کنترل دست نخورده بودند. رت‌های گروه شاهد، حلال اسید سیناپیک(توئین ۸۰ با غلظت ۱۰ درصد) را دریافت کردند. رت‌های گروه تجربی، اسید سیناپیک را در دوزهای ۰۱/۰، ۰۳/۰، ۰۵/۰، ۱/۰، ۱ و ۱۰ میکروگرم به صورت تزریق درون بطنی دریافت نمودند. ۲۴ ساعت بعد از آموزش، میزان به یادآوری حافظه با استفاده از آزمون یادگیری احترازی غیرفعال ارزیابی گردید. مدت زمان تأخیر ورود به اطاقک تاریک و مدت زمان قرارگیری در اطاقک تاریک اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: آموزش پس از تیمار با اسید سیناپیک در دوزهای ۰۵/۰، ۱/۰، ۱ و ۱۰ میکروگرم باعث افزایش معنی‌داری در مدت زمان تأخیر ورود به اطاقک تاریک و کاهش معنی‌داری در مدت زمان قرارگیری در محفظه تاریک در مقایسه با گروه شاهد شد (۰۵/۰>p).
نتیجه‌گیری: اسید سیناپیک به صورت معنی‌داری موجب تقویت فرآیند به یادآوری حافظه می‌گردد.
سجاد حسن زاده، مسلم صداقت طلب، محمد طهماسبی، آرش آریا، مریم روحانی، الهه مثنوی، سعید جوکار،
دوره ۲۲، شماره ۶ - ( بهمن و اسفند ۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: فسفید روی یک ترکیب شیمیایی خاکستری جامد است که نمونه تجاری آن به رنگ تیره یا حتی سیاه و سفید نیز یافت می‌شود. اﻓــﺖ شـﺪﻳﺪ فشار خون و مسمومیت قلبی از ﺟﺪیﺗﺮﻳﻦ ﻋﻮارض ﻣﺴﻤﻮﻣﻴﺖ با فسفید روی ﺑﻮده، و ﺑـﺎ ﻣﻴـﺰان ﺑــﺎﻻی مرگ و میر همراه است. مسمومیت با فسفید روی به عنوان سم موش، که عوارض مشابه با قرص آلومینیم فسفید دارد، ناشایع است. این گزارش مربوط به یک مورد مرگ به دنبال مسمومیت با سم موش فسفید روی می‌باشد.
گزارش مورد: بیمار آقای جوان ۱۸ ساله که به دنبال مصرف سم موش به قصد خودکشی بستری شد. به علت همراه نداشتن سم مصرفی، بیمار تحت درمان و بررسی از نظر مسمومیت احتمالی با سوپروارفارین قرار گرفت. پس از چند ساعت از بستری دچار کاهش سطح هوشیاری و تنفس‌های عمیق شد. در آزمایشات پس از شروع تنگی نفس pH:۶,۹۴ HCO۳: ۴,۹, قندخون۲۱، کراتینین ۶/۱ و BUN:۲۴ گزارش شد. سپس سم از نوع فسفات روی تشخیص داده شد. علی‌رغم شروع درمان ، پس از ۱ ساعت بیمار دچار ایست قلبی تنفسی و در نهایت فوت کرد.
نتیجه‌گیری: مسمومیت با فسفید روی می‌تواند نارسایی حاد کلیوی ایجاد کند و با توجه به این که فسفید روی یکی از سموم کشنده جوندگان علی‌الخصوص سم موش می‌باشد، در موارد مسمومیت با سم موش علاوه بر پیگیری نوع سم، باید مسمومیت با فسفیدها نیز مد نظر گرفته شود.
جلیل رئیسی، علیرضا اقابابا، هادی روحانی، مقصود نبیل پور،
دوره ۲۵، شماره ۰ - ( شماره ۱ ، ویژه نامه کرونا ۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: اقدامات دولت در طول پاندمی کووید۱۹ محدودیت‌های زیادی را در زندگی روزمره تحمیل کرده است. هدف از پژوهش حاضر تعیین و بررسی اثر طرح فاصله‌گذاری اجتماعی در طول پاندمی ویروس کرونا بر فعالیت فیزیکی و شرایط خلقی شهروندان شهراصفهان بود.
روش بررسی: این تحقیق توصیفی ـ تحلیلی از نوع میدانی و پیمایشی می‌باشد که در دوران قرنطینه ناشی از شیوع بیماری کرونا انجام شد. تعداد ۴۱۱(۱۳۱ نفر مرد و ۲۸۰ نفر زن) از ساکنین شهر اصفهان وارد مطالعه شدند و پرسشنامه بین‌المللی آنلاین فعالیت بدنی فرم کوتاه(GPAQ) را از ۱ فروردین تا ۲ خرداد ماه ۱۳۹۹ تکمیل کردند. هم‌چنین از پرسشنامه کوتاه ارزیابی خلق (POMS)۱۶ سؤالی برای ارزیابی خلق شرکت کنندگان استفاده شد. برای پاسخ به سؤالات اساسی این تحقیق از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری های مکرر، تحلیل واریانس تک متغیره و رگرسیون استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که کاهش معنی‌داری در شدت و تعداد جلسات هفتگی فعالیت بدنی در شرایط فاصله‌گذاری اجتماعی نسبت به دوران قبل از آن وجود دارد(۰۰۱/۰=p). ۸/۱۱ درصد افراد، مدت جلسه تمرین خود را در اثر فاصله گذاری اجتماعی کاهش دادند و ۵ درصد نیز افزایش دادند و این در حالی است که ۲/۸۳ درصد افراد نیز تغییری در مدت جلسه تمرین خود ندادند(۰۰۱/۰=p). هم‌چنین افرادی که تعداد جلسات هفتگی فعالیت بدنی خود را در دوران فاصله‌گذاری اجتماعی نسبت به قبل از آن تغییر ندادند(۰۰۱/۰=p)، وضعیت خلق و خوی بهتری هم در مؤلفه‌های مثبت و همه در مؤلفه‌های منفی داشتند(۰۰۱/۰=p).
نتیجه‌گیری: در حالی که فاصله‌گذاری اجتماعی یک اقدام ضروری برای محافظت از سلامت عمومی است، نتایج نشان می‌دهد که این امر باعث کاهش سطح فعالیت‌های بدنی می‌شود که ممکن است سلامت جسمی و روانی را به خطر اندازد. این مشاهدات دارای پیامدهای مهم بالقوه است که می‌تواند به توصیه‌های لازم جهت انجام فعالیت بدنی برای حفظ سلامتی در طول بیماری کمک کند.
سعید جوکار، مریم زارعی نژاد، رزینا عباسی لرکی، مریم روحانی، رضا عباسی،
دوره ۲۵، شماره ۴ - ( ۶-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: تب روماتیسمی‌حاد یک بیماری خودایمنی است که عمدتاً مفاصل بزرگ را درگیر می‌کند. درمان به موقع عفونت گلو به دنبال استرپتوکوک گروه A ، از تب روماتیسمی حاد جلوگیری می‌کند. با توجه به شیوع کم بیماری به ویژه در وضعیتی که در ایران مصرف بی رویه آنتی‌بیوتیک وجود دارد، هدف از این مطالعه بررسی گزارش یک مورد تب روماتیسمی‌حاد با کریتریای جدید بود.
گزارش مورد: بیمار آقای ۱۴ ساله که به دلیل ضعف و بی‌حالی همراه با درد مفاصل به درمانگاه داخلی مراجعه کرد. درد بیمار در مفاصل مچ‌های دست و پا و هم‌چنین زانوها بود و به صورت مهاجر در بیمار نمود پیدا کرده بود. در شرح حال، سابقه تب و درد گلو، یک ماه قبل از مراجعه را می‌داد، بیمار شرح حالی از ضایعه پوستی را نمی‌داد. در معاینه به دست آمده از بیمار علایم حیاتی فشارخون ۶۰/۱۰۰ میلی‌متر جیوه، دقیقه ضربان قلب ۹۰ در دقیقه، تعداد تنفس ۲۵ در دقیقه و دمای بدن ۷/۳۷ سانتی‌گراد داشت. در معاینه گلو کمی اریتماتو و بدون اگزودا مشاهده شد، با معاینه قلب تاکی کارد بدون وجود سوفل سمع شد. در معاینه، تنها مفصل زانوی چپ قرمزی و در لمس گرمی‌داشت. در آزمایشات تیتر آنتی استرپتولیزین O ۴۰۰ واحد بین‌المللی بر میلی‌لیتر، ESR:۹۶ و CRP:۷۶ بود. با توجه به علایم وآزمایش‌ها بر اساس کریتریای جونز تشخیص تب روماتیسمی حاد برای بیمار مطرح شد. عکس قفسه سینه، نوار قلب و اکوکاردیوگرافی بیمار نرمال بود. سپس جهت درمان ابتدایی ناپروکسن و کوآموکسی کلاو به مدت ۱۴روز برای بیمار آغاز شد و به بیمار توضیح داده شد که ماهی یک‌بار تا سن ۲۱ سال پنی‌سیلین بنزاتین به صورت عضلانی دریافت کند.
نتیجه‌گیری: تب روماتیسمی حاد باید به عنوان بخشی از تشخیص افتراقی‌های مهم درگیری چند مفصلی در بیماران جوان مدنظر قرار گیرد، تا در صورت وجود، با درمان مناسب و پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی جهت روماتیسم قلبی احتمالی که می‌تواند به دنبال آن ایجاد شود، از بار هزینه‌های اجتماعی بکاهیم.
