|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
۱ نتیجه برای رضوی نژاد
هما ایلخانی پور، سید مستجاب رضوی نژاد، موهبت اسدی، رویا عبودی، فاطمه یارمحمودی، حمیده برزگر،
دوره ۲۸، شماره ۶ - ( ۹-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: امروزه با بهبود مراقبت‌های بالینی، تعداد موارد نوزادان نارس و با وزن کم تولد که زنده می‌مانند، افزایش یافته است. این دسته از نوزادان معمولاً در دوسال اول زندگی، به رشد جبرانی و سریع‌تری نسبت به رشد میانگین برای سن و جنس خود دست پیدا می‌کنند. هم‌چنین نوزادان کوچک برای سن بارداری(SGA) هم اغلب وزن کم هنگام تولد(کمتر از ۲۵۰۰ گرم) دارند. این نوزادان معمولاً در ۳ـ۲ سالگی، به رشد جبرانی دست می‌یابند. اما اگر نتوانند به این رشد سریع جبرانی دست یابند، ممکن است نیاز به مداخلات درمانی از جمله تجویز هورمون رشد داشته باشند. لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی شاخصهای رشد به عنوان یک معیار مهم ارزیابی سلامت در کودکان ۲ تا ۴ ساله با سابقه نارسی و وزن کم هنگام تولد بود.
روش بررسی: این پژوهش، یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی گذشته نگر می‌باشد که در سال ۱۴۰۰ـ۱۳۹۸ بر روی ۹۶ کودک بین ۲ تا ۴ ساله که نارس یا با وزن کم(کمتر از ۲۵۰۰ گرم) متولد شده بودند، انجام شد. پرونده بستری بدو تولد این کودکان که در بیمارستان های‌حافظ و نمازی شیراز بستری بودند، مورد بررسی قرار گرفت. از والدین با یک درخواست آنلاین جهت شرکت در مطالعه دعوت به عمل آورده شد. شاخصهای رشد از جمله دور سر، قد و وزن به وسیله یک پزشک آموزش دیده اندازه‌گیری شد. شاخص توده بدنی و امتیازZ برای این شاخص‌ها محاسبه و هم چنین شاخصهای رشد هنگام تولد از سوابق بستری آن‌ها جمع آوری گردید. داده‌ها جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری تی تست، کای اسکور و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: ۹۶ کودک وارد مطالعه شدند، ۵/۱۲ درصد کودکان در زمان تولد، کوچک برای سن بارداری بودند، که در زمان ارزیابی در این مطالعه همگی به قد و دور سر مناسب سن خود رسیده بودند، اما ۵(۶/۴۱ درصد) کودک دچار کم وزنی بودند. ۴۵(۹/۴۶ درصد) کودک اختلال رشد در زمان بررسی داشتند که ۳۱(۳/۳۲ درصد) کودک برای ارزیابی آزمایشگاهی مراجعه کردند و ۳(۱/۳ درصد) کودک تحت درمان با هورمون رشد قرار گرفتند. در این مطالعه ۳۳(۴/۳۴ درصد) کودک کم وزن و ۴(۲/۴ درصد) مورد قد کوتاه، ۳۸(۶/۳۹ درصد) نفر شاخص توده بدنی پایین(کمتر از ۲SDـ) داشتند.
نتیجه‌گیری: نوزادان نارس و با وزن کم تولد نیاز به توجه ویژه از نظر پیگیری رشد دارند. پزشکان باید از نحوه رشد، تأخیر یا توقف شد این کودکان آگاه باشند تا در زمان مناسب بهترین مداخله برای این کودکان صورت پذیرد.
|
|
