سمیه خانجانی، طیبه محمدی فارسانی، بلقیس محمدی،
دوره ۲۹، شماره ۲ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: تراتوم ساکروکوکسیژیال(SCT) یکی از شایع ترین نئوپلاسم‌هایی است که در دوران بارداری تشخیص داده می‌شود. تراتوم ساکروکوکسیژیال از نظر موقعیت مکانی ضایعه به چهار نوع طبقه‌بندی می‌شود. تومورهای نوع ۴ معمولاً در دوران پس از زایمان تشخیص داده شده و پتانسیل بالاتری برای بدخیمی دارند. هدف از این مطالعه گزارش یک مورد تشخیص قبل از تولد تراتوم ساکروکوکسیژیال بود.
گزارش مورد: بیمار خانم ۴۰ ساله با حاملگی دوم بوده که بدون هیچ علامتی در سونوگرافی غربالگری روتین سه ماهه دوم، یک ضایعه کیستیک در شکم جنین داده شد و به دلیل این ضایعه در سن حاملگی ۲۱ هفته و ۵ روز به مرکز ما ارجاع شد. در سونوگرافی انجام شده در این مرکز یک ضایعه به ابعاد(۵/۳۹ * ۳/۱۴ * ۶۲/۸ میلی‌متر) در لگن جنین قدام ساکروم تشخیص داده شد، رشد تومور و نارسایی قلب جنین با سونوگرافی سریال پیگیری شد. سزارین در هفته ۳۹ بارداری به دلیل سزارین قبلی بودن مادر انجام و عمل جراحی نوزاد در ۷۲ ساعت بعد از تولد با موفقیت انجام شد. جواب پاتولوژی تراتوم سیستیک بالغ گزارش شد و پیگیری‌های کنترل، رشد طبیعی و سالم کودک را نشان داد. با توجه به نادر بودن این اختلال و توانایی تشخیص زود هنگام آن در سونوگرافی، پیگیری و درمان بیماری در بهترین زمان میسر و از عوارض آن جلوگیری شد.
نتیجه‌گیری: ارزیابی سونوگرافی قبل از تولد هم در تشخیص و هم در مانیتورینگ رشد تومور به منظور تشخیص عوارض پریناتال مانند نارسایی قلب و هیدروپس جنین مهم است. این ارزیابی‌های قبل از تولد می‌تواند تشخیص دقیق و درمان مناسب را به دنبال داشته باشد.
