[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
بانک ها و نمایه نامه ها::
فرم پیش نیاز ارسال مقاله::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
بانک ها و نمایه ها
DOAJ
GOOGLE SCHOLAR
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۳ نتیجه برای ابدالی

مژگان ندافی، خدیجه ابدالی، دکتر محمد ابراهیم پارسانژاد، دکتر عبدالرضا رجایی فرد ، معصومه کاویانی،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۳ )
چکیده

چکیده: مقدمه و هدف: کلامیدیا تراکوماتیس به عنوان شایعترین بیماری جنسی در زنان سنین باروری شناخته می شود، بنابراین درمان مؤثر و مناسب این عفونت در بارداری از موضوعات مهم بهداشت عمومی می باشد.هدف از این مطالعه ،مقایسه تأثیر آموکسی سیلین و اریترومایسین بر درمان عفونت حاد و مزمن کلامیدیایی و پیشگیری از زایمان زودرس می باشد . مواد و روش کار : این یک مطالعه کارآزمایی بالینی و همگروهی مداخله ای می باشد که در این مطالعه از میان ۳۳۳ زن باردار بدون علامت عفونت کلامیدیایی مراجعه کننده به درمانگاههای بارداری مربوط به دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال ۱۳۸۲ ، ۹۲ مورد از آنها که مبتلا به عفونت کلامیدیایی بودند انتخاب گردیدند و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند که گروه آزمایش (۱) (۳۱نفر) با آموکسی سیلین ۵۰۰ میلی گرم ۳ بار در روز، گروه آزمایش (۲) (۳۱نفر) با اریترومایسین ۴۰۰ میلی گرم ۴بار در روز و گروه کنترل (۳۰ نفر) با پلاسبو به مدت ۷ روز درمان شدند ,۴ هفته پس از شروع درمان آزمایشها مجدداً فرستاده شد و هر سه گروه تا زمان زایمان پی گیری شدند.بیمارانی که با وجود درمان عفونت کلامیدیایی مثبت داشتند با درمان مجدد بهبود یافتند. آنالیز داده ها با نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری مجذور کای ، دقیق فیشر و مک نمار انجام گرفت . یافته ها: ۳۳۳ زن باردار در این مطالعه شرکت داشتند که ۹۲ مورد آنها با شیوع ۶۲/۲۷درصد مبتلا به عفونت کلامیدیایی بودند. سن حاملگی موقع زایمان در سه گروه آزمایش ۱،۲ و کنترل تفاوتی نداشت. فراوانی عفونت حاد کلامیدیایی در گروه درمانی با داروی آموکسی سیلین و اریترومایسین به ترتیب(۷۸/۸۳ درصد قبل از درمان و ۴۸/۳۵ درصد بعد از درمان با ۰۰۱/۰p=) و (۵۱/۶۴درصد قبل از درمان و ۰۳/۲۹درصد بعد از درمان با۰۰۱/۰p=) و همچنین فراوانی عفونت مزمن کلامیدیایی در گروه درمانی با داروی آموکسی سیلین و اریترومایسین به ترتیب(۳۵/۱۹درصد قبل از درمان و ۹/۱۲درصدبعد از درمان) و(۹۳/۴۱ درصد قبل از درمان و ۳۵/۱۹درصد بعد از درمان با ۰۱/۰p=) بوده است. از طرفی در مقایسه عوارض گوارشی ،در گروه درمانی با آموکسی سیلین ۶ نفر (۳۵/۱۹درصد) در مقابل ۱۰ نفر (۲۵/۳۲درصد) در گروه درمانی با اریترومایسین ،عوارض گوارشی را نشان دادند. نتیجه گیری:عفونت کلامیدیایی باعث زایمان زودرس نمی شود.از طرفی داروهای آموکسی سیلین و اریترومایسین بر عفونت حاد کلامیدیایی تأثیر مثبت و مشابهی داشته، ولی داروی اریترومایسین نسبت به آموکسی سیلین بر درمان عفونت مزمن کلامیدیایی مؤثرتر بوده است .همچنین عوارض گوارشی در گروه درمانی با آموکسی سیلین کمتر از اریترومایسین دیده شد. واژه های کلیدی : عفونت کلامیدیایی بدون علامت ، اریترومایسین ، آموکسی سیلین، زنان باردار
خدیجه ابدالی ، مهری شمسی، دکتر نادر ریاض‌ منتظر، سید حمیدرضا طباطبایی،
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۵ )
چکیده

چکیده: مقدمه و هدف: سرطان رحم یکی از مشکلات مهم بهداشتی گسترده در دنیاست. تست پاپانیکولا شایع‌ترین ابزار مؤثر در دسترس برای تشخیص زودرس سرطان دهانه رحم است. خون می‌تواند اثرات منفی در کیفیت پاپ‌اسمیر داشته باشد. فیکساسیون خوب گلبول‌های قرمز را از زمینه لام‌های خونی کاهش می‌دهد و می‌تواند این تکنیک را بهبود بخشد. یکی از محلول‌های مؤثر برای لیز کردن گلبول‌های قرمز محلول کارنویز می‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسه دو روش فیکساسیون لام‌های خونی پاپ‌اسمیر به وسیله محلول کارنویز و اتیل ‌الکل ۹۶ درصد در نمونه‌های تهیه شده از درمانگاههای زنان بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه یک پژوهش تجربی روی ۴۵۰ لام خونی پاپ‌اسمیر تهیه شده از دهانه رحم ۲۲۵ زن که برای غربالگری سالانه سرطان دهانه رحم در سال‌های ۱۳۸۵-۱۳۸۴ به بیمارستان‌های زینبیه و شهید فقیهی دانشگاه علوم پزشکی شیراز مراجعه و خونریزی تماسی داشتند انجام گرفت. از هر نمونه بعد از مشاهده خونریزی تماسی دو نمونه به روش مرسوم پاپ‌اسمیر تهیه شد؛ در روش اول یکی از لام‌ها به وسیله اتیل الکل ۹۶ درصد به مدت ۵ دقیقه فیکس شد و در روش دوم لام بعدی به وسیله محلول کارنویز به مدت ۲۰ دقیقه فیکس گردید. سپس لام‌ها با روش پاپانیکولا رنگ‌آمیزی شدند و به وسیله دو نفر پاتولوژیست به صورت دو سو کور مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های جمع‌آوری شده به وسیله نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آماری فیشر ، مجذور کای و تی مستقل آنالیز گردیدند. یافته‌ها: از بین ۴۵۰ نمونه تهیه شده ۴۱۰ نمونه دارای کفایت سلولی لازم برای مطالعه بودند. نتایج نشان داد که حضور سلول‌های سنگفرشی و استوانه‌ای در لام‌های کارنویز فیکس بیشتر از لام‌های اتیل الکل فیکس بود. کاهش گلبول‌های قرمز از زمینه لام‌ها و افزایش وضوح لام‌ها در نمونه‌های کارنویز فیکس بیشتر از لام‌های الکل فیکس بود. تشخیص سلول‌های التهابی و عوامل بیماری‌زا در لام‌های کارنویز فیکس بیشتر از لام‌های الکل‌فیکس بوده است (۰۰۱/۰p<)، اما تشخیص سلول‌های سنگفرشی و استوانه‌ای غیر طبیعی در دو روش، اختلاف آماری معنی‌داری را نشان نداد. نتیجه‌گیری: محلول کارنویز می‌تواند به عنوان یک فیکساتیو مؤثر در نمونه‌های خونی پاپ‌اسمیر به روش مرسوم مورد استفاده قرار گیرد. واژه‌های کلیدی : فیکساسیون، محلول کارنویز، اتیل الکل ۹۶ درصد، پاپ اسمیر
خدیجه ابدالی، رزیتا تقی زاده، صدیقه عمویی، سید حمید رضا طباطبایی،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۰ )
چکیده

مقدمه و هدف: فشارخون حاملگی و پره اکلامپسی یکی از عوامل مهم ایجاد عوارض مادری و جنینی و دومین علت مرگ مادری می‌باشند. هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی تجویز آسپیرین در دو ساعت متفاوت از شبانه روز بر میانگین فشارخون ۲۴ ساعته زنان در معرض خطر پره‌اکلامپسی بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۸۷ در دانشگاه علوم پزشکی شیراز بر روی ۶۴ زن در معرض خطر پره اکلامپسی انجام شد. بیماران به روش آسان مبتنی بر هدف انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند؛ گروه کنترل۱ دارونما را هنگام صبح ، گروه کنترل ۲ دارونما را قبل از خواب شبانگاهی، گروه آزمایش۱، ۱۰۰ میلی‌گرم آسپیرین هنگام صبح و گروه آزمایش۲ ،۱۰۰ میلی‌گرم آسپیرین قبل از خواب شبانگاهی دریافت می‌کردند. این مداخله دارویی از هفته ۱۲ تا ۱۶ آغاز و تا هفته ۳۲ حاملگی ادامه یافت. دستگاه مانیتورینگ ثبت کننده فشارخون قبل و بعد از شروع مصرف دارو پایان هر ماه یک‌بار به مدت ۲۴ ساعت تا زمان زایمان فشارخون بیماران را ثبت نمود. اطلاعات بالینی افراد در فرم‌های مخصوص ثبت و جمع‌آوری گردید. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون آماری آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: محدوده سنی افراد شرکت کننده در مطالعه ۲۴ـ۱۷سال با میانگین ۸۷/۵±۷۱/۲۱ بود. میانگین فشارخون سیستول افراد در زمان شروع مطالعه۹۳/۴±۲/۱۰۶ و میانگین فشارخون دیاستول آنان ۳۷/۵±۹/۶۱ میلی‌متر جیوه محاسبه شد. تغییرات میانگین فشارخون ۲۴ ساعته افراد مورد بررسی در گروهی که آسپرین را قبل از خواب شبانگاهی مصرف نمودند، در طول دروه بارداری به طور معنی‌داری کمتر از گروه‌های کنترل و گروهی که آسپرین را در صبح مصرف نمودند، بود(۰۰۱/۰>p ). نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد، تأثیر مصرف آسپرین در ساعات شبانگاهی در مقایسه با مصرف آن در صبح و هم‌چنین در مقایسه با دارونما بر کاهش فشارخون ۲۴ساعته زنان در معرض خطرپره اکلامپسی بیشتر است.

صفحه 1 از 1     

ارمغان دانش Armaghane Danesh
Persian site map - English site map - Created in 0.12 seconds with 29 queries by YEKTAWEB 4704